"حميد رضا شكار سري" شاعر و منتقدادبي بابيان اين مطلب در گفت و گو با خبر نگار ادبي" مهر" ، افزود : گاهي اوقات فراواني منابع موجود در مورد يك شخصيت آنقدر زياد است كه انسان براي استفاده و رسيدن به يك نتيجه درست دچار مشكل مي شود ، و گاهي بر عكس . نيما از افراد نوع اول است كه منابع و نظريات زيادي در مورد او وجود دارد و اين امر نظر دادن در مورد نيما و اشعار او را دچار مشكل مي كند .
وي تصريح كرد: اگر چه يكي از كارهاي مهم نيما تغيير قالب شعر كلاسيك است ، اما بزر گ ترين كار نيما شكستن قالب شعر فارسي نبود ، بلكه تغيير دادن نوع نگاه شاعران به شعر و جهان بود.
شكار سري گفت: اساس كار نيما در نگاه به شعر اين است كه واحد شعر را خود شعر معرفي مي كند و ساختار كل اثر براي نيما او مهم است . راهي كه نيما در شعر ما باز مي كند در دهه هاي بعد ، باعث توجه به ساختار و محور طولي شعر مي شود . او شعر را به ساختمان تشبيه مي كند و تمام بخشهاي آن را مهم مي داند.
وي افزود : نگاه نيما به جهان و جهان بيني نيز با گذشته متفاوت است . از مهمترين مشخصه هاي آن بيان عيني گرا و جزء نگر نيما است كه آن را جايگزين نگاه ذهني گرا و كلي گوي شاعران و نويسندگان دوره قبل مي كند . اگر چه اين نوع نگاه از دوره مشروطه آغاز مي شود، اما نيما اين نگاه را بر شعر سوار و بر آن مسلط مي نمايد .
اين منتقد در ادامه گفت: نيما شعر را اجتماعي- سياسي مي پسندد و خود نيز شاعري اجتماعي- سياسي است . اما به دليل شرايط حاكم زمانش از يك بيان نمادين (سمبوليك) استفاده مي كند .او به هيچ عنوان وجه هنري را فداي سياست در شعر نمي كند . نگاه نيما يك نگاه هنرمندانه است . او در عين احترام به مسووليت ادبي شاعر مسووليت اجتماعي خود را فرا موش نمي كند .
نظر شما