خبرگزاری مهر گروه استانها: سال‌هاست که آرزوهایش را به نسیم شالیزار گره‌زده است و از هنگام کشت تا پایان ۱۸۰ روزه فصل برداشت، هرلحظه و ساعتش برایش دلهره و استرس دارد، اما بیشتر از او دلال‌ها واسطه‌ها اشتیاق برای خرید دسترنجش رادارند.
هنوز زمستان بود که پا در شالیزار گذاشت و زمین ترک‌خورده از سوز و سرمای زمستان را با شخم و شیار بیدار کرده بود، با هزار زحمت، آب در کامش ریخت، شخم زد و آبش را تخت کرد، تازه شروع کاشت بود، گاه چشمش به آسمان بود و گاه دشت، باران که می‌بارید، دلش ریش‌ریش می‌شد و می‌گفت نکند بنج (بذر) خراب شود و از بین رود، گاه از آفتاب گلایه داشت و در آرزوی بارش، نماز می‌خواند.
آرام‌آرام، شالی جوانه زد و سبز شد اما باز پسر شالیکار، غصه‌اش گرفت و می‌گوید اگر وجین نشود، علف‌های هرز می‌روید و محصول از بین می‌رود. فصل قورباغه خوان شالیزار که می شود، صدای قورهایشان در شالیزار می‌پیچید و پسرشالیکار با اهل خانه و دیگر اقوام برای وجین کردن به شالیزار می‌روند.
فصل شالیزار برایشان صفایی دیگری دارد، می‌گوید برای اینکه هزینه کارگری کاهش یابد شالیکارهای حاشیه به هم کمک می‌کنند و «کایری» آیین دیرینه‌ای است که در شالیزارهای مازندران فراوان دیده می‌شود.
دلش از دست روزگار هم پر است، می‌گوید: هزینه‌های بالای نشاکاری و کارگری از یک‌سو، قیمت بالای نهاده‌ها از سوی دیگر و حضور واسطه‌هایی که از فصل کاشت به مزارع می‌آیند، امید شالی‌کاران را ناامید می‌کنید.
هزینه هرروز کارگر برای نشاکاری امسال به ۱۲۰ هزار تومان رسیده است و قیمت‌های کاشت، داشت و برداشت محصول سال‌به‌سال افزایش می‌یابد
صفر جوادی شالیکار نوشهری می‌گوید: هزینه هرروز کارگر برای نشاکاری امسال به ۱۲۰ هزار تومان رسیده است و قیمت‌های کاشت، داشت و برداشت محصول سال‌به‌سال افزایش می‌یابد.
از دغدغه‌ها و آروزهایش می‌گوید و اینکه با فروش محصول باید وام کشاورزی‌ام را تمدید کنم. غمی بر چهره‌اش می‌نشیند و ادامه می‌دهد به بازار برنج نمی‌شود زیاد دل بست و درست موقع برداشت، واردات محصول انجام می‌شود و مجبوریم برنجمان را زیر قیمت به دلال واسطه‌ها بفروشیم.
محمد کمالی شالیکار دیگری که تازه ساقه‌های برنجزارهایش جوانه‌زده است می‌گوید: دلال‌ها از همین‌الان برای پیش‌خرید محصولات پیش‌قدم شده‌اند و با دادن پیش‌پرداخت، برنج برخی از کشاورزان را خریداری کرده‌اند.
وی اظهار داشت: بالا رفتن قیمت برنج در سال‌های اخیر سبب شده تا برخی اهالی دوباره به کشت برنج روی‌آورند اما افسوس که بسیاری از مزارع در سال‌های قبل یا تبدیل به ویلا و یا تبدیل به باغ شده است.
دغدغه نوسازی برنجزارها
نوسازی برنجزارها و اراضی شالیزاری مازندران از دیگر دغدغه‌هایی است که سالها روی میز دولت‌ها قرارگرفته است و روند اجرای طرح آن‌گونه که باید مطلوب نیست.
حسین اسلامی مدیر جهاد کشاورزی آمل در گفتگو با خبرنگار مهر بابیان اینکه امسال ۲۵۳ هکتار از شالیزارهای شهرستان آمل تجهیز و نوسازی شد، اظهار داشت: ۵۳ هکتار از شالیزارها در روستای میله و ۹۳ هکتار در روستای زوارک تجهیز و نوسازی شد و در اختیار ۱۳۰ کشاورز قرار گرفت.
وی ادامه داد: ۱۰۷ هکتار در دو روستای معلم کلاً و نوکلا با پیشرفت فیزیکی ۶۰ و ۶۵ درصد در حال انجام است که با اتمام آن در اختیار بهره‌برداران قرار می‌گیرد.
سرپرست مدیریت جهاد کشاورزی شهرستان آمل افزود: این مدیریت امسال بیش از دو هزار و ۵۸۰ متر از جاده‌های بین مزارع روستاهای شرمکلا، چنگاز و هارونکلا را مرمت و شن‌ریزی و تحویل بهره‌برداران داد.
کم آبی تهدید دیگر
کشت برنج در حالی در مازندران به نیمه‌راه رسید که کم‌آبی کشاورزی را تهدید می‌کند و رئیس سازمان جهاد کشاورزی مازندران در گفتگو با خبرنگار مهر، کاهش منابع آبی را ازجمله تهدیدها برشمرد و خواستار اجرای طرح نوبت‌بندی آبیاری اراضی کشاورزی شد.
دلاور حیدرپور با اشاره به کاهش بارندگی و ذخایر آبی در پشت سدها، اعمال مدیریت در مصرف را از کارهای ضروری دانست و گفت: بهره‌برداران با هماهنگی کارشناسان امر در این زمینه برنامه‌ریزی داشته باشند تا مشکلی برای آنان پیش نیاید.
وی به کشاورزان توصیه کرد تا با استفاده از بارندگی‌های کنونی و خنکی هوا، آماده‌سازی زمین را انجام دهند تا در پیک کار دچار مشکل کم‌آبی نشوند.
حیدرپور به کشاورزان توصیه کرد تا با نوبت‌بندی و با استفاده آبیاری دوره‌ای، استفاده بهینه‌ای از منابع آبی داشته باشند و نتایج نشان داده که می‌توان بین ۲۰ تا ۲۵ درصد صرفه‌جویی با آبیاری دوره‌ای در مصرف آب داشت.
رئیس سازمان جهاد کشاورزی بابیان اینکه آب برای کشاورزی عنصر حیاتی است تصریح کرد: باید آبیاری دوره‌ای شود تا علاوه بر جلوگیری از خسارت‌ها، سبب افزایش تولید شویم.
دو استان مازندران و گیلان به دلیل شرایط آب و هوایی می‌تواند به‌عنوان مهم‌ترین مرکز توریسم در کشور تداعی شود که این امر به‌تدریج سبب تغییر کاربری، ساخت ویلا، کارگاه و مراکز توریستی می‌شود، لذا جهت برون‌رفت از این خطر جدی باید درآمد اقتصادی کشاورزان را افزایش دهیم و از هزینه‌های اضافی تولید برای کشاورزان بکاهیم.
نظر شما