شهيد رجايي: ايران از انزوا نمي‌ترسد/ شوراي امنيت به تجديد سازمان نياز دارد/ فلسفه وجودي شوراي امنيت جلوگيري از انحراف قدرتهاي بزرگ است

خبرگزاري "مهر"- گروه سياسي : رهبرمعظم انقلاب در سخنراني راهگشايي كه در فرودين ماه 85 در مشهد داشتند ، در برابر تبليغات و تهديدات سنگين رسانه اي غرب در خصوص ارجاع موضوع هسته اي  ايران به شوراي امنيت سازمان ملل، تصريح كردند: ملت ايران، "شوراي امنيت چشيده" است.

با اين نگاه، برگي از تاريخ معاصر  كشور و موضوع شوراي امنيت را پيش روي مخاطبان خود مي گشائيم:

كمتر از يك ماه بعد از يورش سراسري ارتش بعث عراق به مرزهاي جمهوري اسلامي ايران در 31 شهريور 1359 ، موضوع اين تهاجم -بدون اشاره به آغاز كننده و مقصر تجاوز-  در شوراي امنيت سازمان ملل مطرح شد.

اين مساله از جدي ترين  آزمون هاي دولت نوپاي "محمد علي رجايي" در سياست خارجي بود.

عصر پنجشنبه بيست و پنجم مهرماه 1359 ، محمد علي رجايي نخست وزير وقت به همراه يك هيات بلند پايه مركب از "بهزاد نبوي وزير مشاور در امور اجرايي، گودرز افتخار جهرمي" عضو شوراي نگهبان، چهار خبرنگار و فيلمبردار از صداوسيما و خبرگزاري پارس (ايرناي فعلي) عازم نيويورك شد تا در مورد جنگ ايران و عراق در سازمان ملل متحد و شوراي امنيت به گفتگو بنشينند.

***

حساسيت  سفر هيات ايراني به سرپرستي رجايي وقتي آشكار مي شود كه بدانيم بحران گروگانگيري در اين زمان به داغ ترين و البته "مبهم ترين" شرايط خود رسيده بود و دانشجويان پيرو خط امام براي آنكه حمله اي مشابه طبس (ارديبهشت 59) پيش نيايد، گروگان هاي آمريكايي را در نقاطي محرمانه در كل كشور پخش و مخفي كرده بودند، امام راحل(ره) تعيين تكليف گروگانهاي آمريكايي را به مجلس شوراي اسلامي واگذار كرده بودند.

اخبار ايران در صدر اخبار جهان قرار داشت و حساسيت اين برهه زماني وقتي بيشتر آشكار مي شود كه شعله هاي جنگ تحميلي نيز در حال برافروخته شدن بود و واحد هاي مختلف ارتش عراق با پيش روي هاي سريع وارد خاك كشورمان شده بود، آبادان و خرمشهر دو شهر مهم و حساس خوزستان، زير آتش مستقيم بعثي ها بود و جبهه غرب نيز همه چيز به نفع عراقي ها بود، ضمن اينكه اختلافات داخلي نيز هر روز شديدتر مي شد، چندين پست وزارت در كابينه رجايي به خاطر اختلاف رئيس جمهور وقت-ابوالحسن بني صدر- با رجايي خالي مانده بود. 

رجايي و هيات همراه بعد از 13 ساعت پرواز ساعت دوازده و سي دقيقه بامداد به نيويورك رسيدند و در فرودگاه مورد استقبال سفير ايران در سازمان ملل-شمس اردكاني- و سفير الجزاير قرار گرفتند.

يك ساعت و نيم  بعد در ساعت دو نيمه شب جلسه اي پيرامون با حضور هيات ايراني تشكيل شد تا آخرين مواضع ايران جمع بندي شود و براي جلسه فردا آماده شود.

عراقي ها كه اين سفر را به شدت زير نظر داشتند، براي القاي "حس انفعال به هيات ايراني" ، صبح روز بعد بيست و هفتم مهرماه-يعني اولين روز حضور هيات ايراني در نيويورك، شهر كرمانشاه را به شدت بمباران كردند و رژيم بعثي عملا با اين دهن كجي  در آستانه تشكيل جلسه شوراي امنيت ، پيامي روشن به جهانيان فرستاد.

به گزارش مهر، رجايي بلافاصله در دفتر نمايندگي ايران در سازمان ملل حضور يافت و از همانجا پيام همدردي و تسليت خود را به عنوان نخست وزير جمهوري اسلامي ايران براي بمباران كرمانشاه به تهران مخابره كرد. 

گفتگوي رجايي با كورت والدهايم، دبيركل وقت سازمان ملل

ساعت 5 بعدازظهر رجايي به دعوت كورت والدهايم دبيركل سازمان ملل با وي ملاقات كرد، رجايي ضمن تشكر از اين دعوت گفت: اگر چه اين سفر در بدترين شرايط كشور من روي مي دهد، ولي اميدوارم با بيان موضع ايران ، شوراي امنيت را در جريان حقايق اين جنگ بگذاريم.

كورت والدهايم گفت: من فكر مي كنم شما يك موضع قوي استدلالي داريد، دخالت نظامي عراق در كشور شما معلوم و قابل رويت است و من فكر مي كنم سازمان ملل و شوراي امنيت، محل صحيحي براي ارائه مواضع كشور شماست و شما خواهيد ديد كه شكايات برحق شما قبول و شنيده مي شود.

رجايي اظهار داشت: به نظر ما شوراي امنيت مرجع جدي قابلي كه براي مردم كار بكند، نيست.

وي افزود: من به خود حق مي دهم بگويم كه شايد شوراي امنيت احتياج به يك تجديد سازمان و قواعد داشته باشد.براي اينكه بين آنچه ما از سازمان ملل و شوراي امنيت تصور داريم، با آنچه كه در شورا و سازمان ملل در عمل انجام مي دهند، فاصله زيادي دارد.

رجايي تصريح كرد: به نظر مي رسد كه شوراي امنيت بيشتر يك مركز اطلاعاتي درجامعه جهاني است.حال آنكه دنياي ما نيازمند به يك دستگاه جدي اجرايي است تا در موقع لزوم بتواند جلوي انحراف آن كساني را كه قدرت در دست آنهاست بگيرد.

والدهايم: شوراي امنيت از سال 1945 تاكون خيلي عوض شده است ما كشورهاي كوچكي داريم مثل بنگلادش ، زامبيا، مكزيك كه خودشان قرباني استعماربودند و با كمك سازمان ملل به ازادي دست يافتند.مساله گروگانها بسياربه انزواي ايران كمك كرده و موجب ناديده گرفتن حقوق ملت شما شده است، من به عنوان يك دوست مي گويم: به نفع ايران است كه از انزوا خارج شود تا بتواند بر مشكلات خود فائق آيد و اين جنگ وحشتزا نيز تمام شود.

رجايي: مساله انزوا كه مورد بحث است، يك امر طبيعي هر انقلاب مكتبي است.چنين انقلابي حرف تازه اي دارد و آن را به شكل تازه اي مطرح مي كند و طول مي كشد تا مورد حمايت همه به ويژه كشورهايي كه با آن درتماس هستند قرار بگيرد.انزواي ما در اصل با دولتهايي است كه منافع چپاولگرانه در ايران داشتند. با اقمار آنها هم همينطور.ما به اين نتيجه رسيديم كه تا ساختن يك ايران مستقل و مترقي و آزاد در رابطه با معيارهاي انقلاب، اين انزوا تا حدودي اجتناب ناپذير است.

"اما در مورد گروگانها من ترجيح مي دهم فعلا صحبتي نكنم، همانطور كه خبر داريد مجلس شوراي اسلامي دراين باره در حال طرح و بحث است و به زودي نظر كشور ما نسبت به اين مساله اعلام مي شود.گرچه من از موضع گيري هاي آمريكا مي فهمم كه بعد از اعلام نظر كشور ما نيز آمريكا همچنان به موضع گيري هاي نادرست خواهند افتاد.نمونه بارز آن تجاوز نظامي در طبس و طرح كودتا در ايران است.ما در مقابل آنچه آمريكا ادعا كرده، شواهد و مدارك بسياري داريم كه هريك از آنها چندين برابر اهميت مساله گروگانها براي مردم ما مهم است.اما شيوه حكام ستمگر اين است كه كاري را كه خودشان انجام مي دهند ، اگرچه خيلي نامردمي و خلاف اصول و مقررات بين الملل باشد، سعي مي كنند با دستگاههاي تبليغاتي كه در اختيار دارند، توجيه كنند."

والدهايم: دولت آمريكا وقتي متوجه شد شما تشريف مي آوريد، گفتند كه علاقه مند به حل مسائل هستند و گفتند هر چهار شرطي را كه امام گفته اند حاضرند قبول كنند و از من خواسته اند كه شخصا اين مساله را به عرض شما برسانم.

رجايي:همانطور كه مي دانيد مجلس هنوز نظر خود را نداده است ولي من به عنوان دولت سعي مي كنم در اولين فرصت اقدامات لازم را بكنم.

والدهايم: لازم است اين مطلب را بگويم كه تا شما در اينجا هستيد من در هرمورد كه بتوانم در خدمت شما هستم، در رابطه با جنگ عراق و مسائل آمريكا، من در اختيار شما هستم كه هرچه زودتر به حل بحرانها برسيم.

رجايي: بسيار متشكرم ولي قصد من از شركت در شورا ، طرح مساله تجاوز عراق بود.من در اين رابطه به اينجا آمده ام نه براي طرح مسائل ما با آمريكا.

ادامه دارد.....