خبرگزاری مهر - گروه استانها - سید شهرام ابطحی*: تعاریف و مفاهیم متعددی برای واژه مهارت ذکر شده است که در همه این تعاریف می توان ویژگیهای مشترک را یافت. مهارت اکتسابی است، مهارت پایدار است، مهارت تکلیف ویژه و اختصاصی است و مهارت هدف گراست و نتیجهای در بر دارد.
در واقع مهارت چیزی به جز توانائی بکارگیری دانسته ها نیست؛ مهارت را امروزه در دو حوزه عمومی و تخصصی مطرح میکنند که در خصوص مباحث عمومی آن در علوم اسلامی تاکیدات فراوانی از امامان و پیامبران شده است که از جمله مهمترین آنها کار گروهی و خود جوشی است در حالیکه مهارت تخصصی بر اساس شرایط زمان کسب میشود که در این خصوص تاکیدات فروانی از رهبر معظم انقلاب در جلسات فراوانی بیان شده است که از فرمایشات گرانبار ایشان اهمیت جهاد علمی برای اتصال علم به صنعت برای ایجاد امید در بخش اقتصاد مقاومتی و نیل به فعالیت های اقتصادی دانش بنیان است.
کشورمان در ۳۰ سال تحریم توانسته است آنها را به خوبی دور بزند و امروز با توجه به مباحث پسا تحریم تنها با ایجاد کار و تولید کار آفرینی می توان با ایجاد یک کشور به شکل کارگاه بزرگ در جهان کارآمدی خود را به انجام رساند و به عنوان یک ابر قدرت صنعتی نو ظهور مطرح شود.
در واقع امروزه نوآوری در فضای علم باعث کارآفرینی و تولید ثروت و در نهایت مهارت تخصصی خواهد شد و اگر متخصصین امر از بدعت و نوآوری در وادی علم بیمناک نباشند و به صورت انگیزه عام به ایجاد فرهنگ مهارتگرایی روی آورند از دستیابی به قلههای موفقیت بهره مند خواهند شد.
کسب مهارت به همراه دوری از تقلید ترجمه و پیدا کردن شجاعت و ایجاد ضرورت ابتکار در هر رشته از اصول مورد نیاز جامعه است و این عمل بنا به فرموده مقام معظم رهبری، «تولید علم بهجای وابستگی به لوکوموتیو غرب است» و این موجب جهد علمی و فوران از درون خواهد شد و در نتیجه برای کشور تقویت مهارت در محیط کار را به ارمغان خواهد آورد و موجب رونق بخشی تولید ملی خواهد شد.
با توجه به اینکه دو دهه اخیر دهه های طلائی کار آفرینی نام گرفته است لذا ایجاد بسترهای توسعه کار آفرینی به منظور فراهم آوردن شرایط فیزیکی لازم برای ورود این فارغ التحصیلان باید ایجاد شود که از آن جمله دانشگاههایی که این امر را باید مدیریت کنند، دانشگاههای نسل سوم و چهارم هستند تا با تبدیل علم به تجاری سازی و با ایجاد مراکز رشد تجاری و فناوری به این هدف نایل شوند. این رویکرد موجب خواهد شد تا شعار هر ایرانی یک مهارت را محقق کرده و با کسب مهارت در این محفل جامعه و دمیدن روح فعالیت در جامعه و جایگزین کاری کشور شود.
در این دوره ارزش و اصالت مدارک بالاتر برای دستیابی به مشاغل و مزیت های اقتصادی جای خود را به تجربه و مهارت و تخصص ناشی از فعالیت در محیط کار داده است.
این دوره از دو دهه گذشته ظاهر شده است و به تدریج و مستمر موجب ارتباط هر چه بیشتر آموزش و مهارت با بازار کار شده است. به گونه ای که تجربه و آموزش توام با کار و ارتباط بین مهارت و کسب و کار نقش برجسته ای یافته است.
به تدریج در کنار گذراندن دوره های آموزشی مدتدار، مسئله تجربه و مهارت اندوزی برای تربیت منابع انسانی ارزش مهمتری پیدا کرده است، بهطوریکه این دوره در اقتصاد جهانی بر مبنای داننده دانش و مهارت بنیان تعریف و رویکرد جدید به مساله دانش بهوجود آورده است. در این دوره مدرک دانشگاهی قابل ارزیابی نبوده بلکه کیفیت تابعی از متغیرهای متعدد دانشی مهارتی و بینشی است که فرد به صورت واقعی از کسب و کار بهره می برد.
در غیر اینصورت کشوری که تولید ندارد، خواهی یا نخواهی وابسته است . اگر همه نفت و گاز دنیا هم زیر زمین و در چاهها ذخیره شده باشد زندگی خیلی سختی خواهند داشت. بنابراین باید تولید در کشور بهخصوص تولید دانش بنیان متکی به دانش و مهارتهای علمی وتجربی با رویکرد آیندهپژوهی پیش برود.
آیندهپژوهی در نوآوری علمی در واقع راههای نارفتهای است که ما را باید به تفکر فراخواند. در واقع باید استعدادی را که مغز و فکر ایرانی آن را دارد به کار اندازیم. به فرموده رهبر معظم انقلاب، باید جرات داشته باشیم که فکر کنیم می توانیم نوآوری، کارآفرینی، مهارت و تولید ثروت کنیم.
* کارشناس آموزش فنی و حرفهای استان بوشهر
نظر شما