علیرضا سلیمانی در گفتگو با خبرنگار مهر در این باره اظهار کرد: این آثار شامل محوطه های تاریخی، قنات ها، چنار دهنو، چهار چنار داورزن، سرو بیزه، چنار عنبرستان، کویر چاکال و دو شاخی، ییلاقات شمال، چادر پوشی حسینیه قنادها، علم بندان داورزن، نخل گردانی ایزی، چشم آرو، چولی چغل نمایش خال گردن، آهو خانم، سمنو پزان و بومی کردن دانش کمای است.
وی افزود: سبزوار دارای هزار و ۱۰۰ اثر تاریخی و کهن است که از این تعداد ۱۶۰ اثر در فهرست آثار ملی ثبت شده است اما متاسفانه با وجود امکانات ریلی، جاده ای و هوایی جاذبه های گردشگری این شهر کمتر مورد معرفی قرار گرفته است.
سلیمانی با اشاره به وجود قنات های تاریخی در سبزوار گفت: با اینکه تعداد قنات های ما نسبت به دیگر شهرستان های استان زیاد است اما هیچ یک از این رشته قنات ها به لحاظ عدم اتفاق نظر مالکین در فهرست آثار ملی به ثبت نرسیده است.
وی ادامه داد: مراحل ثبت یک رشته قنات در روستای کسکن از هزار قنات شهرستان در حال بررسی برای ثبت است مطالعات این اثر طبیعی به شورای ثبت استان خراسان ارسال شده تا اشکالات آن گرفته شود، به محض اینکه با اصول کلی منطبق شود ثبت آن در فهرست آثار ملی نهایی خواهد شد.
سلیمانی همچنین از آماده شدن فرم خانه های ملی جهت مشارکت میراث در حفظ و نگهداری خانه های قدیمی خبر داد و گفت: مالکان این خانه ها در جهت حفظ ابنیه تاریخی چنانچه قصد مرمت این اماکن را دارند می توانند با حفظ مالکیت در اختیار میراث فرهنگی قرار دهند.
رئیس اداره میراث فرهنگی سبزوار ادامه داد: طبق این فرم، خانه های قدیمی آسیب شناسی خواهد شد ک ۵۰ درصد این هزینه توسط مالک و ۵۰ درصد را میراث تامین خواهد کرد.
سلیمانی گفت: بافت تاریخی سبزوار در یک محدوده ۴۵ هکتاری واقع شده است، اولین تخریب در سال ۱۳۱۶ صورت گرفت که در این اقدام بازار اصلی شهر ، آب انبارها و حمام ها و مساجد از بین رفتند.
وی افزود: هم اکنون ۴۵ اثر در همین محدوده واقع شده است که از این تعداد ۲۵ اثر، جزء خانه های تاریخی است و متاسفانه به دلیل افزایش ارزش افزوده املاک تعدادی از خانه ها از فهرست آثار ملی خارج و تخریب شدند.
سلیمانی با بیان اینکه آثار تاریخی کلید محرک گردشگری سبزوار است، تاکید کرد: این آثار هویت و شناسنامه شهر است که به عنوان خاطرات دسته جمعی سبزوار از آن یاد می شود، این منازل قدیمی که یادآور تاریخ و فرهنگ شهر است باید حفظ شوند.
نظر شما