مطلق‌نويسي به ادبيات نمايشي ما آسيب‌زده است

به گزارش خبرنگار مهر، در جلسه نمايشنامه خواني روز گذشته خانه تئاتر پس از روخواني نمايشنامه "پنجره"، بهزاد فراهاني رئيس انجمن نمايشگران خانه تئاتر و نادر برهاني مرند به بررسي و تحليل اين نمايشنامه پرداختند.

محمدعلي ابتدا با بيان اين مطلب كه "پنجره" را در سال هاي گذشته به شكلي ديگر و در قالبي طنز نوشته بود، خاطرنشان كرد: "پس از بازخواني دوباره اين نمايشنامه فكر كردم چرا بايد همه چيز به خير و خوشي تمام شود و نمايشنامه پاياني مانند فيلم هاي ملودرام هندي داشته باشد. بنابراين در نگارش جديد اين اثر از طنز به تراژدي مي رسد."

فراهاني نيز با اشاره به شرايط دراماتيك اثر بر بازنگري آن تأكيد كرد قطر محتوايي يك كلام در نگاههاي ظاهري نيست و با اشاره به زبان نمايشي "پنجره" ادامه داد: "بايد گفته شود اين ديالوگ ها در كجا و چرا بيان مي شود، از چنين آدم هايي در اين موقعيت بايد واژگان لطيف و زيبا بشنويم." محمدعلي هم پاسخ داد: "تمام اين موقعيت ها در توضيح صحنه هاي پيش از ديالوگ ها بود و من فكر كردم ارائه آن در حوصله تماشاگران نيست."

اما نادر برهاني مرند نمايشنامه نويس و كارگردان تئاتر در مخالفت با نظر فراهاني گفت: "قابل دفاع ترين بخش اين نمايشنامه زبان آن است. به زبان نمايشي نگاه افراطي وجود دارد و سوء تفاهم درباره زبان زياد است. مطلق نويسي به ادبيات نمايشي آسيب زده و برخي اوقات به عنوان ارزش مضاعف خود را نشان مي دهد. ما در تئاتر دنبال زبان نمايشي هستيم نه ادبيات."

نويسنده نمايشنامه "تيغ كهنه" در ادامه خاطرنشان كرد: "در اغلب اوقات زبان روزمره بهتر از زبان شاعرانه مي تواند در خدمت خلق موقعيت يك نمايش باشد." نمايشنامه خواني "پنجره" روز گذشته با نقش خواني حافظ آهي، نوشين حسن زاده و طيبه محمدعلي در سالن كنفرانس خانه تئاتر برگزار شد.