به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، مصطفی ده پهلوان سرپرست پروژه تعیین عرصه و حریم قره تپه سگز آباد با اعلام این خبر گفت: در این پروژه ۳۵ گمانه در چهار جهت محوطه و در ابعاد ۱در۱ متر مورد کاوش قرار گرفت. به دلیل تمرکز و میزان رسوب گذاری بالا در حاشیه قره تپه عمق بیشتر این گمانه ها از چهار متر (با عمق حداقلی ۱.۷۰و عمق حداکثری ۶ متر) تجاوز کرد.
با توجه به کاوش در این گمانه ها و یافته های به دست آمده از آنها، عرصه مشهود قره تپه از ۸.۶هکتار به بیش از ۲۵ هکتار در زیر لایه های رسوبی دشت افزایش یافت.
به گفته ده پهلوان، عرصه نامشهود به خوبی نشانگر این است که محوطه در جهت شمال شرقی به جنوب غربی توسعه داشته است.
او با بیان اینکه لایه های رسوبی در گمانه ها به خوبی مورد کاوش، ارزیابی و بررسی قرار گرفتند تصریح کرد: لایه‌های رسوبی دشت ارتباط معنا داری با یکدیگر دارند و جهت شیب لایه های رسوبی و شدت آنها به خوبی دیده می شود. در روزهای آینده این لایه های رسوبی توسط استادان رسوب شناسی دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران مورد ارزیابی و شناسایی دقیق تری قرار خواهند گرفت.
وی یکی از شواهد مهمی که در پروژه تعیین عرصه و حریم قره تپه سگز آباد به دست آمد را مدارکی از یک تدفین و یا گورستان عصر آهن ۱ یا ۲ در حاشیه شرقی تپه و به فاصله ۸۰ متری از عرصه اعلام کرد که کاملا مشهود است .
او یکی از دستاوردهای این پروژه را افزایش عرصه تپه تا بیش از ۲۵ هکتار ذکر کرد و افزود: در حاشیه شرقی آثار و شواهدی از یک گورستان عصر آهن به دست آمد.
ده پهلوان یکی دیگر از دستاوردهای این پروژه را کاوش در لایه های رسوبی دانست که بر روی لایه های متاخر قره تپه نهشت یافته اند و بررسی و ارزیابی دقیق آنها می تواند به باستان شناسان در شناخت شرایط محیطی و اقلیمی دوران متاخر محوطه کمک شایانی کند .
وی اظهارامیدواری کرد: در کاوش‌های آینده و با تمرکز بیشتر بر حاشیه قره تپه بتوان به درک بیشتری از لایه‌های متاخر عصر آهن در این محوطه رسید و به این پرسش که آیا گور کشف شده نشان از یک گورستان جدید در شرق تپه دارد یا تنها یک گور منفرد است پاسخ داد .با وجود اینکه کاوش در محوطه‌های قره تپه و قبرستان وارد دهه ششم خود شده است، متاسفانه تا کنون و به دلایل نامشخص، عرصه آنها به طور دقیق و در یک گمانه زنی هدفمند مشخص نشده بود.
این باستان شناس افزود: قرارگرفتن محوطه‌ها در میانه اراضی کشاورزی و غارت گسترده آنها در سال‌های گذشته و به ویژه پس از زلزله ویرانگر سال ۱۳۴۱بوئین زهرا و همچنین نبودحفاظت اصولی از ساختارهای کشف شده از کاوش ها، آسیب های جبران ناپذیری بر پیکره آنها وارد شده است.
ده پهلوان گفت: نکته امیدوار کننده این است که در کاوش و گمانه‌زنی صورت گرفته به منظور تعیین عرصه این محوطه، بخش بزرگ و دست نخورده‌ای از آن کشف شد که می توان با برنامه ریزی هدفمند، علاوه بر کاوش این بخش‌ها، برنامه هایی برای حفاظت اصولی از آن پیش‌بینی کرد. تبدیل این محوطه به یک سایت موزه باستان شناسی یکی از مناسب ترین گزینه هااست که در دستور کار پژوهشکده باستان شناسی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری و میراث فرهنگی قزوین نیز قرار گرفته و برنامه تعیین عرصه و حریم این محوطه در همین راستا صورت گرفته است.
نظر شما