به گزارش خبرنگار مهر، مسعود حسین چاری ظهر یکشنبه در نشست های علمی یادروز حافظ که با عنوان «حافظ و معنویت» در مرکز اسناد و کتابخانه ملی فارس برپاست با موضوع «برخی سویه های روان شناختی در معنویت طربناک حافظ» به سخنرانی پرداخت و گفت: عالم معنا عالمی از جنس آزادی، رهایی از غصه، بیخود شدن از پرتو ذات، بندگی عشق و دل شادی است و معنویتی که بیش از هر جا در بازار رندی یافت می شود.
وی با اشاره به اینکه رندی از کلید واژه های شعر حافظ است و میتواند چالاکی و چابکی نفس در گذر از دام هایی دانست که اصناف دین داری بیرونی به همراه دارد، عنوان کرد: حافظ حال طرب را برای دوری از زهدفروشی و کثرت اعمال عبادی فرض ایزد گزاردن و بد نکردن به کسان و ناروا دانستن ناروایی ها را کافی دانسته و در همین حال بر جنبه های اجتماعی و سرریز شدن اخلاق برخواسته از معنویت در رفتار می ستاید.
حسین چاری ادامه داد: روانشناسی از آن جهت که انسان را بر تمامی جهات در کانون مطالعه خود قرار داده است آیینه تمام نمای علوم انسانی دانسته اند.
این استاد دانشگاه افزود: امروز معنویت به عنوان قلمرو غایی وجود انسان در کانون توجه هزاران پژوهشگر و روانشانسی است.
وی با یادآوری اینکه معنویت و مذهب در هر زمانه و زمینه ای پیوندی ناگسستنی دارند، تاکید کرد: گوشه و کنایه های طعن آمیز و نقادی های صحیح به سرعت ما را به نوع نگاه حافظ به گرایش های دینی و معنوی رهنمون می کند، به نظر می رسد حافظ دین داری و ورود به عالم معنویات را جز برای صیقلی کردن درون و رسیدن به طراوت روحی نمی خواهد و به همین دلیل از سایر گونه های دین ورزی اعلام برائت می کند و یا روی خوش نشان نمی دهد.
حسین چاری با این توضیح که حافظ هر جا خود را در مقامی می بیند که از ریا و شکل های ضعیف تر دین داری بیرونی کناره گیری کرده است، تصریح کرد: او نوعی شادمانی درونی و خرمی روحی را با بیان واژگانی مانند خوشی، مستی، می زدگی، رها شدگی و بی اعتنایی بیان می کند.
بیستمین آیین بزرگداشت یادروز حافظ توسط مرکز حافظ شناسی با همکاری فرهنگ و ارشاد اسلامی فارس و اسناد و کتابخانه ملی فارس برگزار می شود.
نظر شما