بخش مهم دعاهای امام سجاد درباره انسان بینی و انسان شناسی است

به گزارش خبرگزاری مهر، آیت الله جوادی آملی در جلسه درس اخلاق هفتگی خود که در نمازخانه بنیاد بین‌المللی علوم وحیانی اسراء برگزار شد ضمن عرض تسلیت به مناسبت ایام ماه صفر با اشاره به سخنان نورانی امام سجاد(ع) به دعای آن در مورد خودکفایی جامعه اشاره کرده و بیان داشت: ماه پُربرکت صفر به رهبری وجود مبارک امام سجاد(ع) اداره شده است. وجود مبارک امام سجاد ضمن اینکه ما را به دعا آشنا می‌کند ما را به حقیقت دعا و اینکه چه بخوانیم و چه بخواهیم هم آشنا می‌کند و دعا را در سه منطقه ملی و منطقه‌ای و بین المللی گسترش داده تا محصول نهضت سالار شهیدان را جهانی کند. دعاهای آن تنها در این نیست که خدایا مشکلات مرا حل کن، بیمار مرا شفا بده، یا آمرزش گناهان نصیب ما بکن! بخش مهم دعاهای آن درباره جهان‌بینی و جهان‌شناسی و انسان‌بینی و انسان‌شناسی است. به خدای سبحان عرض می‌کند پروردگارا! «تَوِّجْنِی بِالْکِفَایَةِ»؛ خدایا! آن توفیق را بده که جامعه ما خودکفا باشد، به بیگانه نیازمند نباشد، نیاز به بیگانه ذلّت است. این تاج خودکفایی را بر بالای سر نظام ما مستقر بفرما! این دعای امام سجاد است.

وی در ادامه بیان داشت: خودکفایی یک مملکت به مدیریت فهمیده و مدبّریت عاقلانه و خردمندانه وابسته است در جمله بعد عرض می‌کند «وَ سُمْنِی حُسْنَ الْوِلَایَةِ» خدایا! این توفیق را به من بده، هم من کاری داشته باشم هم مدیر لایقی باشم؛ نه بیراهه بروم نه راه کسی را ببندم بفهمم این مملکت چه دارد، یک؛ چگونه باید مصرف کند، دو؛ مردمش را بی‌نیاز کنم، سه؛ این می‌شود تدبیر عاقلانه. این می‌شود ولایت خردمندانه.

معظم‌له در ادامه به تبیین مسئله مدیریت جامعه پرداخته و با اشاره به بیانات نورانی آن اظهار داشت: اگر کسی حوزوی و دانشگاهی است این طور است و اگر کسی میزی دارد و کاری دارد و تدبیری دارد چه نظامی چه انتظامی چه لشکری و چه کشوری دعای امام سجاد این است که هر کسی بالاخره ولایت دارد نسبت به زیر مجموعه‌اش و لذا نباید  زیرمجموعه خودش را هدر دهد؛ اگر مال است هدر ندهد، اگر علم است هدر ندهد. وجود مبارک امام سجاد از خدا طلب می‌کند،  که من ولیّ خوبی باشم والیّ خوبی باشم مولای خوبی باشم مدیر خوبی باشم مدبّر خوبی باشم «وَ هَبْ لِی صِدْقَ الْهِدَایَةِ» هم حرف رهبران الهی را من خوب گوش بدهم هم عده‌ای حرف مرا گوش بدهند.

آیت الله جوادی آملی در ادامه سخنانش به مسئله انفاق و بذل مال اشاره کرده و بیان داشت: در بخش‌های دیگر به ما فرمود به خدا عرض کنید خدایا! آن توفیق را بده که اگر یک وقتی وضع مالی من خوب شد من خدایی ناکرده خودم را گَم نکم. فرمود در بسیاری از موارد که مال از بین می‌رود ولی آبروی مرا نبر! ولی من دستم بالا باشد این که عیب ندارد، من سفره‌ام پهن باشد عده‌ای زیادی کنار سفره، این که ننگ نیست این که عیب نیست. من مال داشته باشم و ذخیره کنم این مال می‌شود مال نسوز. در سوره مبارکه «توبه» فرمود به اینکه اینها که مال‌ها را ذخیره کردند نه تولید می‌کنند نه نیازِ نیازمندی را برطرف می‌کنند همین‌ها را داغ می‌کنند این شخص می‌بیند اسکناس همان اسکناس است این سکه همان سکه است که خودش از راه حرام جمع کرده است یا حق الهی را نداده! این را داغ می‌کنند.

وی در ادامه با اشاره به آیات قرآن کریم به اهمیت مسئله امر به معروف و نهی از منکر و جلوگیری از هتک حرمت و ریختن آبروی مؤمن پرداخته و بیان داشت: در سوره مبارکه «حشر» فرمود مردان متمدّن و بافرهنگی که بهشتی‌گونه زندگی می‌کنند، در دنیا دعایشان این است که خدایا بدِ کسی را در دل ما قرار نده! ما کینه کسی را نداشته باشیم! بد کسی را هم نخواهیم! اگر خوب است که دعایش کنیم اگر بد است دعا کنیم که خوب بشود! کینه کسی را! این دل برای کارهای دیگر خلق شده است جا برای کینه نیست. جهنم را هم که خدا نصیب کسی نکند! خداوند می فرماید جهنمی‌ها هر کدام دیگری را فحش می‌گویند. شما ببینید قلم دست گرفته رسانه شده، مجله‌نویس شده، روزنامه‌نویس شده، این او را نفی می‌کند، آن این را نفی می‌کند این برای او دروغ جعل می‌کند آن برای این دروغ جعل می‌کند این یک زندگی بی‌فرهنگ جهنم‌گونه است. مگر در جهنم غیر از این است؟ شما هیچ اطمینانی از این رسانه‌ها پیدا نمی‌کنید! آبروی دیگران را بردن هنر نیست. اگر کسی مشکلی دارد که دارد چون جامعه ما جامعه عدل محض نیست، بر ما واجب است امر به معروف و نهی از منکر کنیم دوستانه جلوی او به او بگوییم این نقص است این را نکن! اما آنکه واجب است بر ما به نام امر به معروف و نهی از منکر نمی‌کنیم، اینکه بر ما حرام است به عنوان غیبت و آبروریزی داریم می‌کنیم، این می‌شود جامعه جهنمی.

معظم‌له در پایان سخنانش بر حفظ امنیت و ثبات جامعه تأکید داشته و اظهار داشت: ما می‌توانیم خیلی خوب زندگی کنیم و عاقلانه زندگی کنیم هر کسی هر کاری دارد مشکلاتی که در مملکت هست با امر به معروف و نهی از منکر حل کنیم بعد آرام هستیم بر فرض گوش ندادند قبول و نکول به عهده اوست. اما کشور را ناآرام کردن امنیت را بردن، آبرو را بردن بی‌تحقیق حرف زدند این کار صحیحی نیست اگر کسی اشتباه کرد چه اینکه می‌کند، امر به معروف را برای همین گذاشتند.