به گزارش خبرنگار اقتصادي مهر، كاهش بهاي نفت و ايجاد ركود در بازار طلاي تايلند كه از بزرگ‌ترين مصرف‌كنندگان طلا در جهان است، عوامل كاهش بهاي طلا محسوب مي‌شوند.
بهاي طلا پس از آنكه اواسط ماه مه به بالاترين ركورد 26 سال اخير يعني 730 دلار رسيد، تاكنون حدود 20 درصد كاهش يافته است.
بهاي هر اونس نقره نيز در بازارهاي جهاني به 10.8 دلار، پلاتين به 1140 دلار، و پالاديم به 304 دلار كاهش يافته است. كارشناسان بازار طلا معتقدند تداوم كاهش رشد اقتصادي آمريكا مي‌تواند موجب ادامه كاهش بهاي طلا شود.
كاهش خطر رشد تورم جهاني نيز عامل ديگر روند نزولي قيمت طلا محسوب مي‌شود، چرا كه با وجود قيمت‌هاي بالاي نفت تورم جهاني تكان چنداني نخورده است. با اين وجود، روند افزايش تورم در آمريكا ادامه دارد و بر نگراني‌ها نسبت به افزايش تقاضا براي طلا و افزايش مجدد بهاي آن افزوده است.
كارشناسان معتقدند سرمايه‌گذاراني كه اواسط سال‌جاري ميلادي به دنبال افزايش بهاي نفت اقدام به خريد طلا به منظور حفظ ارزش دارايي‌هايشان نمودند، اكنون در حال عرضه طلا و ديگر فلزات قيمتي به بازارهاي طلا هستند كه موجب كاهش بهاي طلا شده است.
افزايش ارزش دلار ديگر عامل كاهش بهاي طلا است. پس از كاهش شديد تقاضا براي مسكن در آمريكا و رشد تورم در اين كشور و انتظار تثبيت نرخ بهره توسط بانك مركزي آمريكا، دلار در برابر يورو تقويت شد.
اين در حالي است كه كارشناسان بازار طلا معتقدند تقاضاي فيزيكي براي طلا همچنان در سطحي است كه بتواند قيمت اين فلز را به بالاي هر اونس 570 دلار برساند.
عرضه ذخاير طلا از سوي سه بانك مركزي اروپايي نيز عامل ديگر كاهش بهاي طلا محسوب مي‌شود، به طوري كه ذخاير طلاي بانك مركزي اتحاديه اروپا 499 ميليون يورو كاهش يافت.
نظر شما