بی اعتباری قدرتمندان در برابر مدرس/ مجلس دهم بیشتر مدرس را بشناسد

عباس سلیمی نمین در گفتگو با خبرنگار مهر، با اشاره به شخصیت مبارزاتی شهید آیت الله سیدحسن مدرس اظهار داشت: شهید مدرس بعد از قانون متمم قانون اساسی در مشروطه جزء علمای پنجگانه معرفی شد و در واقع به دلیل شخصیت برجسته حوزوی، جایگاهی را در مجلس از آن خود ساخت.

وی افزود: به تدریج اشراف وی نسبت به مسائل سیاسی او را تبدیل به قطبی در مجلس ساخت و از چارچوب انطباق قوانین با شرع فراتر رفت تا اینکه به چهره ای تاثیرگذار در دوران خود تبدیل شد.

این محقق تاریخ ادامه داد: شخصیتی مثل مدرس وقتی در مجلس سخن می گفت بسیاری از کسانی هم که با او همراه و همفکر نبودند تحت تاثیر غنای سخن وی قرار می گرفتند چرا که او می توانست از این طریق برفضای مجلس تاثیر جدی بگذارد.

سلیمی نمین با اشاره به اینکه مدرس به تنهایی با یک خطابه می توانست جهت مجلس را تغییر دهد، عنوان کرد: این نماینده ملت هم به لحاظ علمی برجسه بود و هم به لحاظ سیاسی اشراف کامل به مسائل داشت. علاوه بر این ویژگی های شخصیتی دیگری داشت که برای بسیاری از حاضران در مجلس مسجل می ساخت که به دلیل منافع ملی موضعی را اتخاذ می کند.

وی گفت: مدرس اینگونه نبود که اگر فردی را منفی ارزیابی می کرد هیچ سخن و موضعی را از او نپذیرد؛ حتی اگر فردی با شخصیتی منفی حرفی می زد یا اقدامی انجام می داد که در مسیر منافع ملت مفید تشخیص داده می شد از آن حرکت دفاع می کرد.

مدیر دفتر مطالعات و تدوین تاریخ ایران ادامه داد: با وجود آنکه مدرس موضع شدیدی نسبت به رضاخان داشت اما در دورانی که رضاخان وزیر جنگ بود و درباره برخی مسائل مانند نظام وظیفه پیشنهاداتی به مجلس ارائه داد، مدرس از آنها دفاع کرد با وجود اینکه نسبت به مواضع رضاخان موضع مشخص و تعریف شده ای داشت.

سلیمی نمین گفت: مدرس شخصیتی داشت که اگر می توانست از افراد منفی کمترین بهره ای را در مسیر مصالح ملت کسب کند روی گردان نبود. افرادی که سابقه منفی داشتند اما مدرس فکر می کرد می تواند در مواردی از آنها استفاده کند، از آنها بهره می گرفت. زیرا دارای ارتباطات وسیعی بود و هدف اصلی خود را منافع ملی قرار می داد.

قدرتمندان در برابر مدرس اعتباری نداشتند

سلیمی نمین اظهار داشت: چنین ویژگی هایی به این دلیل در وجود مدرس گرد آمده بود که وی دارای خودساختگی ویژه ای بود. به دلیل ساده زیستی و خودسازی که در خود صورت داده بود افراد زیادی از قدرتمندان در برابر او اعتباری نداشتند. زیرا به هیچ وجه به اعتبارات دنیوی اهمیت نمی داد.

وی افزود: مدرس در دوران جنگ جهانی اول به عنوان یک قطب در مجلس درخشید و به عنوان یک سیاستمدار برجسته عمل کرد که نشان می داد مجلس دارای جایگاهی ویژه ای در کشور است که در حقیقت با وجود مدرس چنین انتظاری هم دور از ذهن نبود. وی در دوران رضاخان هم بسیار نترس و شجاعانه عمل می کرد.

این کارشناس تاریخ خاطرنشان کرد: در فضای استبدادی که رضاخان بعد از مجلس پنجم در کشور شکل داد و باعث شد بسیاری از سیاستمداران مثل مصدق صحنه سیاست را ترک کنند تا از غضب رضاخان در امان باشند، مدرس در صحنه ماند و حرف خود را شجاعانه زد در حالی که می دانست حکومت پهلوی در صدد حذف اوست.

سلیمی نمین گفت: رضاخان آنقدر از مدرس می ترسید که حتی بعد از تبعید وی به یک نقطه بد آب و هوا و کویری درحالی که هیچ ارتباطی بین او و مردم برقرار نمی شد باز هم رضاخان از او به شدت واهمه داشت.

مدیر دفتر مطالعات و تدوین تاریخ ایران عنوان کرد: مدرس در دوران تبعید بینایی یکی از چشمانش را از دست داد و بسیار رنجور شد اما با این وجود رضاخان از شخصیت ضربه خورده و رنجور وی هم می ترسید همین امر باعث شد که در نهایت مدرس را به شهادت برساند.

بسیاری از نمایندگان منزلت خود را زیر پا می گذارند

سلیمی نمین گفت: وقتی مدرس در مجلسی که بسیاری سرمایه گذاری کرده بودند تا نمایندگان را در مسیر مورد نظر خود قرار دهند صحبت می کرد دستگاه استبداد را به لرزه در می آورد. این قدرت ناشی از آن بود که مدرس به قدرت های مادی بها نمی داد. زندگی ساده و لباس و ظاهر ساده ای داشت. این ویژگی ها به مدرس قدرت معنوی می داد که امروز ما از آن غافل هستیم.

وی با اشاره به اینکه امروز متاسفانه بسیاری از نمایندگان ما از این قدرت معنوی در حال دور شدن هستند تصریح کرد: بسیاری از نمایندگان به دلیل رویکرد مادی شان، منزلت خود را زیر پا می گذارند. به ویژه مجلس دهم که شخصیت ها و وزنه های قوی و خودساخته در آن کم است. این مجلس با خطرات جدی مواجه است از این رو شناختن مدرس برای نمایندگان مجلس فعلی بسیار ضروری است، چرا که هم شان خود و هم شان ملت را تنزل می دهند.

مدیر دفتر مطالعات و تدوین تاریخ ایران  خاطرنشان کرد: شخصیتی مانند مدرس هم شئونات ملت را ارتقا داد و هم خود را به عنوان یک اسوه عرضه داشت. درحالی که امروز برخی زد و بندهای اقتصادی و برخی دنیا گرایی ها باعث شده مجلس روز به روز کارایی خود را برای حفاظت از منافع ملت از دست دهد.