به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری ، علی سجادی سرپرست هیأت کاوش نجات بخشی در محوطه پیرمیکائیل با اعلام این خبر افزود : مطالعات باستان شناختی و کاوش نجات بخشی در محوطه پیرمکائیل رودبار سیمره در پی کاوش ارگانیک با هدف نجات بخشی محوطه با ایجاد چهار ترانشه ۱۰در۱۰ متر آغاز شد. در ابتدای کار نسبت به تهیه نقشه های توپوگرافی و باستان شناسی محوطه اقدام و در مرحله بعد محوطه به مساحت ۲ هکتار مورد بررسی و شناسایی باستان شناسی قرار گرفت.
وی تصریح کرد :نتیجه مطالعات اولیه تا کنون یک دوره استقرار در مرکز محوطه متعلق به دوره میانه اسلامی و یک دوره استقراری قدیمی تر متعلق به صدر اسلام را نشان می دهد.
به گفته سجادی ،در پی کاوش ارگانیک بخشی از یک بنای آرامگاهی به ابعاد ۸.۳۰ در ۸.۳۰ در مرکز عرصه و بخشی از یک فضای معماری در حاشیه جنوبی محوطه در کنار رودخانه از زیر خاک خارج شده است.
او گفت : یک قنات قدیمی که از زیر محوطه عبور می کند نیز در این کاوش مورد شناسایی قرار گرفت که مستند سازی و انجام مطالعات تکمیلی آن در برنامه آتی قرار دارد.
به گفته این باستان شناس ، درحین کاوش تعدادی قبور اسلامی در ترانشه های هسته مرکزی محوطه از دل خاک خارج شد که برخی از آنها متعلق به تدفین های ثانویه هستند.
سرپرست هیأت کاوش نجات بخشی در محوطه پیرمیکائیل افزود :محوطه پیرمکائیل در منطقه دره رود رودبار در کناره تراس رودخانه سیمره در حوضه آبگیر سد سیمره قرار دارد. از وجه تسمیه پیرمکائیل اطلاعی در دست نیست اما از گذشته های دور تا کنون به همین نام خوانده شده است.
سرپرست هیأت کاوش نجات بخشی در محوطه پیرمیکائیل افزود :در سطح این محوطه یک ساختار معماری مضطرب مربعی شکل که با مصالح سنگ و گچ بنا شده دیده می شود که مردم منطقه آن را که دارای جنبه اعتقادی و مذهبی نیز هست بقعه پیرمکائیل می خوانند.
کاوش نجات بخشی در محوطه پیر میکائیل لرستان با مجوز ریاست پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری در حال انجام است .
نظر شما