۱۵ مهر ۱۳۸۵، ۱۵:۰۳

يكي از جانبازان معترض به لايحه خدمات رساني به ايثارگران خبر داد:

تغيير موضع دولت در مورد لايحه جامع خدمات رساني به ايثارگران/ دولت نامه درخواست استرداد لايحه را پس مي گيرد

تغيير موضع دولت در مورد لايحه جامع خدمات رساني به ايثارگران/ دولت نامه درخواست استرداد لايحه را پس مي گيرد

يكي از جانبازان 70% جنگ تحميلي از مصوبه هيأت دولت مبني بر پس گرفتن نامه استرداد لايحه جامع خدمات رساني به ايثارگران خبر داد و گفت: طبق اخباري كه ما داريم متأسفانه، مطلع شديم كه هيأت دولت در جلسه روز چهارشنبه 12 مهر درخواست پس گرفتن نامه استرداد لايحه را از مجلس تصويب كرده است.

اين جانباز دوران دفاع مقدس در گفتگو با خبرنگار گروه دفاع مقدس خبرگزاري مهر؛ به تجمع صبح روز چهارشنبه گذشته جمعي از جانبازان در اعتراض به اين مصوبه اشاره كرد و گفت: جمعي از جانبازان قطع نخاع، شيميايي و... در مقابل ساختمان معاونت اجرايي رياست جمهوري در اعتراض به تصويب لايحه خدمات رساني به ايثارگران كه داراي اشكالات و نواقص مي باشد تجمع كردند.

ما خواهان اين بوديم كه اگر دولت كاري نمي كند حداقل در اين مورد سكوت كند. نامه يا مصوبه اي را در اختيار مجلس نگذارد كه كوتاهي مجلس را توجيه كند و خود مجلس جوابگوي اين كوتاهي باشد.

وي افزود: حركت جانبازان به سمت ساختمان رياست جمهوري با ممانعت نيروي انتظامي متوقف شد و پس از آن سردار غرقي مسئول روابط مردمي رياست جمهوري جانبازان را به سمت ساختمان هيأت دولت هدايت كرد كه متأسفانه در ساعت 12 جلسه هيأت دولت تمام شده بود و علي رغم اينكه به وسيله بلندگو صداي ما به گوش همه مي رسيد و شعارهايي در مخالفت با لايحه سر مي داديم، كسي توجهي نكرد و نهايتا آقاي غرقي گفتند كه من صحبت هاي شما را به رئيس جمهور منعكس مي كنم.

وي به حضور حجة الاسلام موسوي معاون پارلماني رئيس جمهور پس از تصويب اين لايحه در جمع معترضين اشاره كرد و افزود: پس از دو ساعت آقاي موسوي به جمع جانبازان آمدند و اعتراف كردند كه پيغام شفاهي هيأت دولت مبني بر تصويب لايحه را به مجلس ابلاغ كردند ولي در عين حال گفتند كه "من تنها نامه رسان مجلس هستم و هر نامه اي كه از امضاي من به مجلس و يا هر جايي ديگر ببريد كسي اعتنا نمي كند". اينجا يك تناقض آشكار در صحبتهاي ايشان وجود دارد؛ چطور كسي كه امضايش قبول نيست، پيغام شفاهي آن در مجلس مورد قبول است؟! ايشان بدون اينكه جواب قانع كننده اي بدهند، بدون توجه به صحبت هاي بچه ها تنها گفتند شما اصلاحيه به مجلس بدهيد و جلسه را ترك كردند. 

اين جانباز 70%  با بيان اينكه جانبازان مدتها با مجلس رايزني كردند اما متأسفانه به خاطر سمپاشي هاي بنياد شهيد و امور ايثارگران در مجلس، ديگر وجهه اي براي ايثارگران و جانبازان در مجلس باقي نمانده است، تصريح كرد: همان روزي كه در مقابل مجلس تجمع كرديم و با چندين تن از نمايندگان كه صاحب نفوذ هم هستند صحبت كرديم ، گفتند كه ما مي رويم با تصويب اين لايحه مخالفت مي كنيم اما در زمان تصويب عكس اين عمل كردند و به موافقت صحبت كردند. علي رغم اينكه جانبازان مخالفت خود را در شكل اصلاحيه و مكتوب به نمايندگان ارائه داده اند، اما توجهي نشد و برخي از آنها غافل هستند و مي گويند "ما هرچه درباره ايثارگران باشد تصويب مي كنيم!" آيا تصويب، بدون توجه به مفاد لوايح و قوانين عاقلانه است!

دولتي كه داعيه خدمتگزاري دارد و با ابزار و شعار ايثارگران بر روي كار آمد كاري بر سر ما آورد كه در دولت هاي پيشين چنين چيزي سابقه نداشته است. 

اين استاد دانشگاه تصويب اين لايحه را خيانت به ايثارگران خواند وافزود: ما خواهان اين بوديم كه اگر دولت كاري نمي كند حداقل در اين مورد سكوت كند؛ نامه يا مصوبه اي را در اختيار مجلس نگذارد كه كوتاهي مجلس را توجيه كند و خود مجلس جوابگوي اين كوتاهي باشد.

وي در ادامه خاطر نشان كرد: پنجشنبه قبل از تصويب اين لايحه در مجلس(2شهريور)، رئيس جمهور استرداد اين لايحه را ازمجلس خواستار شد و در تاريخ 4 شهريور85 كه پيگير اين مسئله بوديم متوجه شديم، رونوشت اين نامه به مراكزي كه قرار بود برود، رفته الا به مجلس. لذا جانبازان نامه استرداد لايحه را به مجلس بردند و قرار شد آقاي رسول نژاد اين نامه را بر روي ميز تك تك نمايندگان قرار بدهد كه اين كار را نكردند و صبح يكشنبه(4شهريور) با كمال تعجب شنيديم كه دكتر حداد عادل اعلام كردند كه چنين نامه اي وصول نشده و چند دقيقه بعد آقاي مصري رئيس كميسيون اجتماعي گفت: " نامه استرداد وصول شده اما دولت استرداد خود را پس گرفته است!"كه پيس از آن، اعضاي شوراي نگهبان نيز با توجه به مدارك علاوه بر ايراد محتوايي ايراد شكلي نيز به لايحه وارد دانستند كه اين جزو نوادر مواردي است كه شوراي نگهبان ايراد شكلي مي گيرد.

اين جانباز دوران دفاع مقدس، محدوديت انتخاب رشته براي ايثارگران در صورت پرداخت كمك هزينه تحصيلي از طرف بنياد، حذف جانبازان زير 25% ، تعيين درصد توسط بنياد شهيد را از مهمترين ايرادات و ابهامات لايحه جامع خدمات رساني به ايثارگران برشمرد و افزود: خيلي از مواد اين لايحه قوانين تكراري گذشته است كه بعضا يا محدود شده و يا استثنائا در مواردي آن را بسط داده اند.

وي به ماده 66 اين لايحه كه ناظر بر محروميت خانواده هاي ايثارگر از خدمات و حتي قطع حقوق آنها به علت ارتكاب خلاف شئون مي باشد، اشاره كرد و افزود: اولا، مطابق اصل 36 و 37 قانون اساسي مجازات تنها طبق حكم دادگاه صالحه تعيين مي شود. ثانيا به هزار دليل مي توان ثابت كرد كه بنياد در مسائل فرهنگي بسيار كوتاهي كرده و حالا كه درست كار نكرده ايد، توپ را در زمين ايثارگران مي اندازند. ثالثا ما آنقدر در اين نظام خلافكار و بد شده ايم كه چهار ارگان( دفاع، قضائيه، بنياد، مسلح) براي ما آيين نامه بنويسند كه چطور بايد با ما برخورد كنند؟ اين تداخل سه قوا نمي شود؟ اينها مي خواهند يك قوه قضائيه ديگر براي خودشان بزنند. اينها كه خود را حامي جانباز و ايثارگر اعلام مي كنند چطور مي توانند اين مسئله را توجيه كنند.

ازاين نگرانيم كه شما ما را از صحنه اجتماع خارج مي كنيد وقتي مي گوييد اگر بروي در خانه بنشيني 500 تومان حقوق مي دهيم و اگر بروي سر كار اين پول را نمي دهيم و من بايد با همه سختي ها با 200 تومان آموزش و پروش بسازم. خب اين شرايط هر آدمي را مجبور مي كند كه برود در خانه بنشيند. پس شما ما را از اجتماع حذف مي كنيد و زماني كه ايثارگران در ارگان هاي دولتي نباشند ديگر موي دماغتان نيستند و راحت مي توانيد هر كاري بكنيد.

اين مدرس دانشگاه با اشاره به تبصره 2 ماده 39 اين لايحه كه ناظر بر قطع حقوق حالت اشتغال جانبازان در صورت اشتغال به كار مي باشد، تصريح كرد: مستمري جانبازان را يك شغل براي آنان حساب مي  كنند! يعني اگر كسي از من بپرسد چه كاره اي بگويم من جانبازم يعني بيكار بودم و حالا جانباز شدم يا از فرزند شهيدي بپرسند چه كاره اي بگويد من فرزند شهيدم؟! با تصويب اين لايحه از اين پس فرزند شهيد و جانباز بودن هم جزء مشاغل مي شود! چقدر بي انصافي است، اين حق جداي حق ايثارگري حق شهروندي است كه در تمام كشورهايي كه از نظر ما به اصول ارزشي پايبند نيستند ارائه مي شود، حتي با معلولان خود به اين صورت برخورد نمي كنند.

وي با ابراز گله مندي از عدم نظر خواهي از نخبگان جامعه ايثارگر، توانمندي اكثر جانبازان را مرهون تلاش خود و همسران فداكارشان دانست و گفت: ما آدمهاي بي دست و پايي نيستيم و از تأمين خانواده خود نگراني نداريم بلكه ازاين نگرانيم كه شما ما را از صحنه اجتماع خارج مي كنيد وقتي مي گوييد اگر بروي در خانه بنشيني 500 تومان حقوق مي دهيم و اگر بروي سر كار اين پول را نمي دهيم و من بايد با همه سختي ها با 200 تومان آموزش و پروش بسازم خب اين شرايط هر آدمي را مجبور مي كند كه برود در خانه بنشيند. پس شما ما را از اجتماع حذف مي كنيد و زماني كه ايثارگران در ارگان هاي دولتي نباشند ديگر موي دماغتان نيستند و راحت مي توانيد هر كاري بكنيد.

وي با ابراز تأسف از سياست كاهش درصد جانبازي، گفت: دولتي كه داعيه خدمت گزاري دارد  كاري بر سر ما آورد كه در دولت هاي پيشين چنين چيزي سابقه نداشته است. در دولت هشتم كاهش درصد كمتر صورت مي گرفت و چون اين دولت در مظان اين اتهام بود كه با ايثارگران ميانه خوبي ندارد و خدمات كم مي دهند، آقايان فشار مي آوردند بر ارائه خدمات و افزايش درصد. براي ما چپ و راستي ندارد و ما مسئله صنفي را مطرح مي كنيم اما با كمال تأسف مي بينيم در دوره اي كه رئيس جمهور با همين ابزار ايثارگري قدرت گرفت، به بحث ايثارگران توجه نمي شود و حالا با اين لايحه خيلي مسائل كه پس از سالها برطرف شده بود، دوباره براي جانبازان مسئله ساز شده است.

بر اساس اين گزارش؛ لايحه جامع خدمات رساني ماه گذشته با وجود اعتراض گسترده جانبازان و نامه هيأت دولت در استرداد اين لايحه، در مجلس تصويب شد و پس از اينكه اين مصوبه به شوراي نگهبان رفت به دليل اينكه اين لايحه بدون توجه به نامه درخواست استرداد هيأت دولت تصويب شده بود به مجلس بازگشت كه جانبازان به دليل نواقص متعددي كه در اين لايحه وجود دارد خواستار استرداد آن از مجلس و اصلاح آن مي باشند.

کد خبر 389950

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • captcha