حسين رويوران كارشناس مسائل خاورميانه در گفتگو با خبرنگار بين الملل "مهر" درباره اهداف سفر رايس به منطقه خاورميانه گفت : اهداف سفر رايس در دو بعد رفتار انفعالي و فعال يا برنامه ريزي آمريكا در سطح منطقه قابل بررسي است .
وي افزود : در بعد انفعالي ديدار خانم رايس با وزراي امور خارجه كشورهاي شوراي همكاري خليج فارس و مصر و اردن و اساسا برنامه ريزي سفر به فلسطين اشغالي و ديدار با ابومازن و سران مصر و اردن نشان دهنده اين واقعيت است محوري كه در جنگ اخير اسرائيل عليه لبنان،رفتار حزب ا.. را ماجراجويانه و غير مسئولانه مي دانست و عملا در كنار اسرائيل قرار گرفته بود ، بعد از جنگ دچار سرخوردگي جدي شده و سفر رايس در چارچوب دلداري و ايجاد انگيزه در بين اين گروه است .
وي گفت : در قسمت برنامه ريزي ، آمريكا سقف خواسته هاي خود را تنزل داده و سعي مي كند عناصر طرفدار آمريكا را كه از آن به عنوان جبهه اعتدال نام برده مي شود، يك بار ديگر آرايش بدهد و به حفظ وضع موجود بپردازد تا در آينده يك رفتار جديدي در مقابل محور مقاومت ترتيب بدهد. به همين دليل ، كاري كه آمريكا در منطقه انجام مي دهد، تثبيت جايگاه خود در چارچوب همپماني با برخي رژيمهاي منطقه مي باشد و اين مسئله را به عنوان گام نخست پس از جنگ لبنان تنظيم كرده است تا اينكه در روزهاي آتي به تدوين راهكارهاي جديد براي مقابله با ايران ، سوريه ، حزب ا.. و حماس بپردازد .
كارشناس مسائل خاورميانه در مورد سياستهاي رايس در برابر تشكيلات خودگردان و گروههاي مقاومت گفت : در جنگ لبنان اسرائيل بر آن بود كه الگوي مقاومت را از طريق نظامي تضعيف و يا از گردونه رقابت خارج كند،اما عدم موفقيت گزينه نظامي ، مقامهاي آمريكا و اسرائيل را به سمت اولويتهايي چون اختلاف افكني در درون مناطق مورد مناقشه كشانده است . در لبنان و عراق و سرزمينهاي اشغالي ، عناصر داخلي براي صف آرايي در مقابل يكديگر تحريك مي شوند تا به تدريج تضعيف و در صحنه رقابت به حاشيه رانده شوند .
نظر شما