اين شاعر در گفتگو با خبرنگار فرهنگ و ادب مهر، با بيان اين مطلب افزود : عرفان به معناي شناخت است و مصطلحا ما به شعرهاي انساني كه به خداي خود ارتباط معنوي برقرارمي كند اشعارعرفاني يا عارفانه مي گوييم كه درتاريخ ادبيات ايران بسيار زياد هستند ، مانند اشعاري از مولانا تا شيخ محمود شبستري و صفي عليشاه و ...
سيد محمود سجادي ياد آور شد : به طور كلي ، تاريخ ادبيات ايران سرشار از ادبيات عارفانه است و اينكه چرا امروز ما سابقه نيرومند عرفاني را در شعر معاصر نمي بينيم ، به زمان و مقتضيات آن باز مي گردد . از دوره مشروطيت به بعد شعر از حالت عارفانه و عاشقانه بيرون آمده و سياسي شده و واژگان سياسي رادر خود جاي داد ، شاعراني مانند اديب الممالك فراهاني ، فرخي يزدي و ... اشعار سياسي مي سرودند ، حتي شعرهاي تغزلي هم با استفاده از واژگان سياسي سروده مي شد .
وي تصريح كرد : زمان هر چه به طرف مدرنسيم حركت كرد ، طبعا شعر آن زمان هم مبتني بر مقتضيات زمان به آن سمت پيش رفت يعني ارتباط نزديكي بين زبان و زمان وجود دارد . وقتي به نيما يوشيج مي رسيم در مي يابيم كه طبيعت خود را به خوبي در اشعار او نشان مي دهد و بعد از آن دوره مسائل سياسي به طور حادي در شعر مطرح مي شود .
اين شاعر ادامه داد : هرگاه شرايط مقداري آرام شد شاعران به تغزل گرائيدند ، كما اينكه در جنگ تحميلي بسيارشعر جنگ و دفاع گفته شد و بعد از جنگ دوباره شعر در بستر آرامش افتاد اما پيش از انقلاب شعرمان خالي از رگه هاي عرفان نيست . همانطور كه تغزل در شعر هوشنگ ابتهاج بسيار قوي است . در شعرهاي شاعران غزلسرا عرفان را مي بينم در شعر شاعران نو پرداز هم مانند فروغ فرخزاد و سهراب سپهري عرفان را مشاهده مي شود و يا حتي از شاعران جديدتر مانند قيصر امين پور كه شعر " همه گلها آفتابگردانند" را شعر عارفانه مي دانم .
وي در رابطه با حضور عرفان هاي وارداتي به فرهنگ ما ، گفت : اين مسائل يك امر اجتناب ناپذير است و امروزه نمي توان مرزهاي فكري را محدود و مسدود كرد چرا كه عصر ارتباطات ديجيتالي نا محدود شده و از كوچكترين تحولي كه در دنيا حادث مي شود تمام دنيا مطلع مي شوند .
سيد محمود سجادي اضافه كرد : زماني ميدان مطالعه محدود بود اما الان با تغيير شرايط ما نمي توانيم از رگبار اطلاعات كه از كشورهاي مختلف وارد كشور ما مي شود جلوگيري كنيم . مسائل فكري و تفكر از تمدن هاي وارد كشور ما مي شود همان طور كه از كشور ما نيز وارد كشورهاي ديگر خواهد شد . مثلا يك زماني مردم كشوذ انگليس نامي از مولانا نشنيده بودند اما امروزه در كشورهاي اروپايي مولانا و به قول خودشان رومي يك شخصيت كاملا شناخته شده است . عرفان ما هم به آن طرف رفته همان طور كه رگه هايي از عرفان غرب در آثار شاعران ما مشاهده مي شود و به همان نسبت هم آثار عرفاني شاعران ايراني را هم در كشورهاي ديگر مي بينيم .
اين شاعر خاطرنشان كرد : به قول سعدي " كهن جامه خويش پيراستن / به از جامه عاريت خواستن " ما خوشبختانه به قول " بهار " يك ملت سرراهي نيستيم ، ما كشوري هستيم با تمدني و فرهنگ و دانشي به قدمت تاريخ ، پس خودمان داراي گنج پر بار فرهنگي هستيم . ما بايد بخوانيم و آشنا شويم ، چرا كه آشنا شدن با هر فرهنگي به معناي پذيرفتن آن فرهنگ نيست ما بايد ذهن نقاد داشته باشيم .
نظر شما