نگاهي به آداب و رسوم مردم لبنان در ماه مبارك رمضان

به گزارش خبرگزاري مهر، مردم لبنان كه پس از جنگي يك ماهه خود را براي ماه مبارك رمضان آماده مي كردند، چنان به برگزاري اين ايام مشغول بودند كه گويي هيچ اتفاقي نيفتاده و با انگيزه اي بسيار بالاتر و والاتر از قبل با شور و شعفي وجد آور از اين ماه عظيم و پر خير و بركت به گرمي استقبال كردند.

مردم لبنان فرا رسيدن ماه مبارك رمضان را به يكديگر تبريك و تهنيت مي گويند، آنها با كمك به نيازمندان، زكات و صدقات به آنها روح خود را در اين ايام صيقل مي دهند. صله رحم و گستراندن سفره هاي افطاري براي خانواده، نزديكان و دوستان عملي بسيار مناسب و پسنديده در اين ايام به شمار مي رود. در سفره هاي آنها سبزيجات، مرغ، گوشت و بقيه غذاها چون زيتون، تخم مرغ، پنير، چاي و مربا وجود دارد. 

آداب مرسوم در اين كشور اين است كه آنها با خرما افطار كرده و با شريني يا حلواهاي مخصوص ماه رمضان غذاي خود را به پايان برند.

طي اين ايام در بازارهاي لبنان حلواهاي مخصوصي پخته مي شود كه كنافه، نهش و كلاجه از معروفترين آنهاست. آنها خانه ها، خيابانها، كوچه ها و معابر را به مناسبت فرا رسيدن ماه مبارك رمضان تزئين مي كنند. برخي از خانواده ها يا خود شيريني و حلواها را مي پزند يا از بازارها خريداري مي كنند و به همراه نوشيدنيهاي مخصوص به يكديگر تعارف مي كنند.

شيريني و آب ميوه در ماه مبارك رمضان جزء اساسي از غذاهاي رمضانيه در اين ماه است كه از سفره آنها هيچگاه جدا نمي شود. در ماه رمضان فروش شيريني بسيار زياد مي شد. از معروفترين شيريني هاي آنها مفروكه، مدلوقه، عثمانليه و كنافه است كه در ماه رمضان ميان گروههاي مختلف از شهرت خاصي برخوردار است. 

طي اين ايام گروههاي مختلف و اديان ديگر انس و الفت بيشتري با يكيدگر دارند و در همه امور رمضانيه چه تزئين خيابانها، چه تعارف شيريني و آبميوه و چه پخت و پز آن به يكديگر كمك مي كنند.

ام محمد يكي از شهروندان لبناني مي گويد: مردم لبنان از ماه رمضان با شور و شعف خاصي استقبال مي كنند، آنها با صداي سحر خوان كه " ابوطبله" نام دارد، براي خوردن سحري از خواب بيدار مي شوند. سحر خوان اگر چه امروزه كمتر در شهرهاي بزرگ كمتر ديده مي شود، اما در شهرها و روستاها هنوز اين سنت صد ساله وجود دارد فضاي ايماني و معنوي در ماه رمضان در همه جاي اين كشور پراكنده است، مساجد پر از نمازگزاران است، انس و الفت ميان مردم بيشتر از ايام گذشته به چشم مي خورد، قرائت قرآن، دعا و تضرع به درگاه خداوند به منظور قبول عبادت، توبه و طاعت افزايش مي يابد.

يكي از شيريني پزان لبناني مي گويد: در ماه رمضان 24 ساعته به كار پخت شيرني مشغول هستيم تا جائيكه پخت شيريني نسبت به ماههاي عادي ديگر 3 برابر افزايش مي يابد، رواج شيريني در ماه رمضان به قدري است كه گاهي به عنوان هديه نيز به يكديگر شيريني مي دهند.

ابوحليب بيروتي يكي از معروفترين فروشندگان آب ميوه رمضاني مي گويد  از 20 سال پيش والدين و اجدادش در ماه مبارك رمضان اين كار را مي كردند و او نيز امسال مانند عادت هر ساله اجدادي به اين عمل خير دست زده است و ادامه مي دهد كه شبها و روزها كار مي كند تا بتواند آبميوه طبيعي تهيه و به مشتريان بفروشد.

وي ياد آور مي شود كه امروز بيش از 250 ليتر آبميوه رمضانيه فروخته است كه در روزهاي عادي فروش آنها تنها 70 ليتر است.

اگر چه هر يك از شهرها و روستاهاي اين كشور بر اساس قدمت، حضور اقوام مختلف و شرايط زندگي آداب و رسوم مخصوص به خود دارند، اما ديگر شهرها نيز علاوه بر بهره گيري از آداب و رسوم كلي براي خود رسم و رسوماتي دارند كه اين مسئله عاملي براي وحدت و همبستگي آنها را فراهم كرده است.

در شهر طرابلس قبل از فرارسيدن ماه مبارك رمضان فرقه هايي از صوفيه در خيابانهاي شهر گردش مي كنند و سرود، آواز، مديحه سرايي نبي اكرم(ص) و اشعاري درباره استقبال از ماه خدا و تبريك به آنها مي گويند تا مسلمانان خود را براي ماه مبارك رمضان آماده كنند.  

در بيروت، مردم اين شهر آخرين روز ماه شعبان را به ساحل رفته و فرارسيدن ماه رمضان را جشن گرفته و شادي مي كنند، آنها كنار رودخانه مي نشينند و نوشيدنيهاي مختلفي مي نوشند، آنها اين روز يعني روز 29 شعبان را روز"سيبانيه" مي نامند يعني روزي كه هلال ماه رمضان قابل مشاهده است.

در شهر صيدا فانوسهاي رمضاني در اندازه ها و حجمهاي مختلف در تزئين خيابانهاي به كار برده مي شود و رنگهاي مختلف آن به زيبايي شهر كمك مي كند، اين كار اقدامي سالانه است كه به منظور شب زنده داري ماه مبارك رمضان و استقبال از اين ماه آن را انجام مي دهند.