محمدمهدی حسینی درباره عکس‌هایی که در کتابش با محوریت تحریم دارویی علیه ایران منتشر شده و تا آخر اریبهشت ماه نمایشگاه عکس هایش در خانه عکاسان حوزه هنری برپاست به خبرنگار مهر گفت: من در بیانیه نمایشگاه هم آورده ام که شروع کار روی این پروژه به سال ۹۱ باز می گردد که متوجه بیماری پدرم شدیم. همان روزها زمانی بود که تحریم دارویی بسیار مطرح بود و دلار گران شده و دارو هم نایاب بود بنابراین از آن زمان این موضوع را تا سال ۹۴ دنبال کردم و در واقع یک موضوعی که برای خودم در حال اتفاق افتادن بود به خودم سفارش دادم.
وی با اشاره به اینکه مدرک کارشناسی عکاسی خبری از دانشکده خبر دارد درباره سوابق خود توضیح داد: در این ۵ سال با سایت های خبری در حوزه عکاسی مستند اجتماعی کار کرده ام اما به صورت آزاد. به طور مثال از یک کارگر مریوانی که از بلندی افتاده و به شکل ناجوری پایش شکسته بود به طوریکه استخوان های پایش بیرون زده بود عکاسی کردم که بعدها برای درمان به او کمک شد. روی بخش اعصاب بیمارستان ها و بیماران اوتیسم کار کردم و یا درباره نقاشی دیواری شهدا و....
این عکاس جوان اضافه کرد: از زمانی که به دانشگاه رفتم فهمیدم که از طریق روانشناسی و جامعه شناسی می توان به آسیب های مهم اجتماعی و عکس های مهم اجتماعی رسید. دغدغه اصلی عکاس مستند اجتماعی در واقع مسائل اجتماعی است و از مهارت هایش برای نشان دادن آنها استفاده می کند ولی بسیاری از این سوژه ها آنقدر برای خود عکاس قابل لمس است که شاید آنها را نبیند و من سعی می کنم همین سوژه ها را بیشتر ببینم.
حسینی با گلایه از حمایت نشدن ها در پیشبرد این پروژه گفت: خیلی ها برای این پروژه به من قول دادند اما کاری نکردند و در نهایت وام گرفتم تا کتابم چاپ شود و کارم پیش برود. متاسفانه در این سال‌ها به عکاسی مستند خوب پرداخته نشده و به نوعی رو به زوال است در حالیکه در کشورهای دیگر از این فرصت استفاده می کنند تا نوعی عدالت خواهی در جامعه ایجاد شود.
این عکاس مستند اجتماعی اظهار کرد: یک عکاس مستند اجتماعی صرفا عکاس نیست بلکه پژوهشگر است؛ پژوهشگری که سوژه اش را بر مبنای ارزش های خبری انتخاب می کند. در واقع عکاسی در این حوزه موفق خواهد شد که دربرگیری پروژه اش با ارزش خبری بالا پیوند بخورد.
وی در پایان گفت: ما در مقاطع مهم، تاریخمان را با عکاسی را ثبت کرده ایم مثلا از ۸ سال دفاع مقدس آرشیو خوبی از مستندات داریم اما آیا از دوره تحریم ها هم چنین آرشیو مستندی داریم. سخت است از تحریم ها عکاسی کردن و به شکل هنری آن را مستند کردن اما این به معنای نشدنی بودن آن نیست. همانطور که من در این مجموعه سعی کردم بخشی از آن را انعکاس دهم.
نظر شما