خبرگزاری مهر، گروه استانها- محمدحسین عابدی: شنیدنش در وهله اول غیرقابل درک است شهرک ۲۰۰ خانواری که هیچ صاحبی ندارد، بخشداری مرکزی شاهرود آن را به بهانه حضور در محدوده شهری رها کرده، شهرداری زیر بار مسئولیتش نمی‌رود، مسکن و شهرسازی آن را به مصوبه‌ای در سال ۵۸ ارجاع می‌دهد که باید بخشی از شهر شود و درنهایت مردم خواستار اداره هیئت‌امنایی آن هستند.
اینجا نه روستا است نه شهر و نه شهرک، نه اصلاً معلوم است کجاست؟ دو سالی می‌شود بلاتکلیفی گریبان شهرک نوین را گرفته و این امر را می‌توان از چهره شهرک مشاهده کرد چند گامی کافی است درون این شهرک حرکت کنی، زباله‌های انباشته بر روی‌هم، خانه‌هایی که نیمه‌کاره رهاشده‌اند، پرونده‌های ساختی که دو سال است صادر نمی‌شوند و شهرکی که یک متولی هم ندارد.
شهرک نوین اما چه سرگذشتی دارد که امروز چون طفلی سرراهی بر زمین‌مانده و کسی زیر بار مسئولیتش نمی‌رود، مردم می‌گویند این شهرک مانند طفل سرراهی است که با هر گذشته‌ای امروز باید تعیین تکلیف شود وگرنه از گرسنگی و تشنگی خواهد مرد ... اما این شهرک خود دارای ۵۰۰ نفر سکنه است، مردمی که نمی‌دانند اصلاً جزء شهرستان پذیرفته‌شده‌اند یا خیر؟ ماجرای این شهرک از آن دست اتفاقاتی است که شاید فقط در ایران و شاید فقط در شاهرود رخ دهد نمونه‌ای آن‌قدر نادر که حتی قانون‌گذار نیز فکرش را نمی‌کرد روزی ممکن است چنین اتفاقی رخ دهد و نیاز به قانونی درباره تعیین تکلیف شهرکی با قدمت ۴۵ سال و سکونت ۵۰۰ نفر باشد شهرکی که نه بخشداری، نه فرمانداری، نه بنیاد مسکن نه شهرداری و نه مسکن و شهرسازی زیر بار مسئولیتش نمی‌روند.
تاریخچه شهرک صدیق چیست؟
نخستین خشت‌های شهرک نوین در اواخر دهه ۴۰ خورشیدی بنانهاده شد خانه‌هایی به سبک آمریکایی و ویلایی که بجای دیوار بینشان گیاه مورد می‌روید، خانه‌ای سقف شیروانی در میانه باغی ۴۰۰ متری قرار دارد و عمدتاً در میانه راهشان استخرهای کوچکی قرار دارد این شهرک وقتی در اوایل دهه ۵۰ ساخته‌شده نمونه‌ای از شهرسازی مدرن بود شهرکی که حتی در بزرگ‌ترین شهرهای شمال شرق کشور نیز مردم آرزوی زندگی در آن را داشتند.
روایت دکتر فاتح پژوهشگر تاریخ شاهرود از این شهرک شنیدنی است او می‌نویسد «ورودی شهرک نوین که به دلیل وجود قریه قلعه صدیق در آنجا به این نام مشهور شده بود وگرنه نام پیشنهادی آن شهرک مول نروژ بود، یک گیت ورودی بزرگ داشت از آنکه می‌گذشتی گویی وارد فضایی دیگر شده‌ای، خانه‌های بزرگ و زیبا که در وسط باغچه‌ای بزرگ و سرسبز ساخته‌شده‌اند هیچ‌کدام از خانه‌ها از یک طبقه تجاوز نکرده‌اند نماها همگی آجری است و بجای دیوار در بین خانه‌ها گیاهان مورد کاشته شده است اینجا می‌توان زندگی لوکس را مشاهده کرد یک کادیلاک آجری رنگ و یک ایمپالای نقره‌ای در این شهرک هستند که ما برخی اوقات برای دیدنشان با دوچرخه از شاهرود ۲۰ دقیقه رکاب می‌زدیم می‌گویند مهندسان کارخانه قند شاهرود هستند که از تهران می‌آیند. نانوایی سنگکی در ابتدای شهرک است که در آن صفوف منظمی از مردان وزنان وجود دارد مقوله‌ای که در شاهرود تاکنون ندیده بودیم. اینجا خیلی چیزهایش برای شاهرودی‌ها نو است یک مینی وانت بستنی‌فروشی دارد که موسیقی پخش می‌کند این را دیگر ندیده بودیم می‌گویند یادگار مهندسان آمریکایی است که در کارخانه قند بودند.»
از نوشته‌های فاتح برمی‌آید شهرک صدیق یکی از زیباترین و نوین‌ترین معماری‌های شهری استان سمنان را در اواخر دهه ۴۰ و اوایل دهه ۵۰ داشته است شهرکی که ابتدا با ۳۰ خانه در سه کوچه ساخته می‌شود و در اوایل دهه ۵۰ به شهرکی بزرگ و ۲۰۰ خانواری گسترش می‌یابد پس از انقلاب نیز این مکان همیشه در زمره مکان‌هایی بود که نمادی از معماری نوین محسوب می‌شد نمادی که بیشتر در پایگاه‌های هوایی ایران دیده می‌شود.
شهرک صدیق درگذر زمان
در سال ۵۸ طی نامه‌ای مسکن و شهرسازی سابق که مسکن و شهرسازی در سال۹۵ عطف به آن خطاب به استانداری نامه‌ای می‌نویسد که اصل آن در تصویر موجود است، شهرک نوین شاهرود متعلق به این شهر است و طبق این نامه شهرداری مکلف می‌شود تا نسبت به عدم درهم‌ریختگی ترکیب ظاهری این شهرک اقدام کند در این نامه آمده ارتفاع خانه‌های این شهرک نباید بیش از مقدار لازم برای خانه‌های ویلایی یک طبقه باشد، خانه‌ها نباید دوطبقه باشند، زمین‌ها باید به شکل ویلایی تفکیک شود و درنهایت نمای خانه‌های باید سنتی و آجری باشد این نامه صراحتاً اعلام می‌کند که نباید ترکیب این شهرک از حالت کنونی تغییر کند.
این نامه خوشبختانه از تغییر چهره شهرک جلوگیری کرد و طی سال‌ها این شهرک دست‌نخورده باقی ماند تا مأمنی برای برخی بازنشستگان، پزشکان، اقشار نسبتاً پردرآمد شاهرود که به دنبال مکانی ساکت و دور از هیاهوی شهری می‌گردند تا اینکه با رکود در قیمت منزل از اواسط دهه ۷۰ شهرک صدیق نیز دست‌خوش تحولات شد بهای خانه‌های این شهرک به‌یک‌باره سه برابر شد و این قدرت خرید همه اقشار را از زمین‌ها برداشت و این شهرک تقریباً خالی از سکنه شد تا جایی که یا بدل به خانه دوم افرادی متمول شهری شد و یا محلی برای اقامت خانواده‌های شاهرودی.
این وضعیت تا سال‌های ۹۰ ادامه یافت تا اینکه این شهرک که دیگر رو به استهلاک نیز می‌رود مکانی برای حضور همه اقشار جامعه شد چراکه خانه‌های این شهرک ارزان‌تر از سایر نقاط شهر شدند که این امر نیز به دلیل دوری از مرکز شهر و فرسودگی خانه‌ها قلمداد می‌شد این‌زمانی بود که بخشداری مرکزی شاهرود اینجا را به‌عنوان شهرکی در داخل بخش مرکزی پذیرفته و به آن خدمات آب، گاز، برق روستایی، حمل‌ونقل، صدور پروانه روستایی و حتی جمع‌آوری زباله می‌داد و همه‌چیز به‌خوبی و خوشی می‌گذشت.
مشکلات از کجا آغاز شد؟
با خدمت‌رسانی بخشداری مرکز به شهرک نوین تقریباً همه‌چیز به‌خوبی و خوشی می‌گذشت حتی اینجا به‌عنوان روستای قلعه صدیق دارای مهر دهیاری شد تا مردم نسبت به شورای اسلامی آن نیز اقدام کنند طی انتخاباتی هیئت‌امنایی مانند اعضای شورا برای این شهر برگزیده شد و این شهرک صاحب دهیار شد حتی مُهر دهیاری را نیز از بخشداری مرکزی دریافت کرد تا اواسط سال ۹۳ نیز همه‌چیز به‌خوبی می‌گذشت اما یک نکته در این میان کار را خراب کرد.
تعداد اندکی از اهالی این شهرک نامه‌ای به استانداری می‌نویسند و خواستار تغییر نام این شهرک از روستا به شهرک شهری می‌شوند و می‌گویند ما ساکنان شاهرودیم و در حومه شهر محسوب می‌شویم چراکه فاصله ورودی این شهرک با آخرین شهرک شاهرود یک هزار و ۵۰۰ متر نیز نیست پس چرا باید فرزندانمان بگویند ما در روستا زندگی می‌کنیم از سوی دیگر بخشداری مرکزی با استناد به مصوبه شورای مسکن در سال ۵۸ که صراحتاً صدور پروانه ساخت را بر عهده شهرداری می‌گذارد و نه بخشداری نسبت به اعتراض یکی از شهروندان درباره پرداخت حق صدور پروانه به‌یک‌باره اعلام می‌کند که تاکنون نیز غیرقانونی کفالت این شهرک را بر عهده داشته و از این به بعد این شهرک را رها می‌سازد چراکه هم مردم این درخواست رادارند و هم قانونا شهرداری باید به این شهرک خدمات ارائه دهد.
دو سال از این تصمیم می‌گذرد و تاکنون هیچ پروانه ساختی در این شهرک صادر نشده است، بخشداری بر روی حرف خود ایستاده و از آن کوتاه نمی‌آید، شهرداری نیز می‌گوید اینجا خارج از نقطه شهری است و من خدمات نمی‌دهم. دراین‌بین مردم بلاتکلیف مانده‌اند و باید برای جمع‌آوری زباله‌هایشان نیز ماهانه مبلغی پرداخت کنند تا یک تراکتور و یا وانت بیاید و این زباله‌ها را به خارج شهرک منتقل کند دراین‌بین خانواده‌هایی که سهم خودشان را نمی‌دهند مشکل‌ساز شده و بعضاً شاهد تل انبار زباله‌ها بر روی یکدیگر هستیم اینجا نه ساخت و سازی در جریان است نه طراوتی و نه تحرکی اینجا فقط تاریکی، کوه‌هایی از زباله و ناامیدی موج می‌زند.
مردم چه می‌گویند؟
پای صحبت شهروندان این شهرک که می‌نشینی صدها نکته دارند محمدی یکی از آن‌هاست که می‌گوید: ۱۰ سال است در این شهرک زندگی می‌کنیم همیشه از نعمت آب، برق، گاز و همه‌چیز حتی تنظیف معابر برخوردار بودیم اما از زمانی که لجبازی بین بخشداری مرکزی و شهرداری شاهرود شروع شد یک روز آب خوش از گلویمان پائین نمی‌رود و ما نمی‌دانیم این بازی بچگانه تا کی ادامه دارد.
این شهروند می‌افزاید: حال که نه بخشداری و نه شهرداری زیر بار مسئولیت این شهرک نمی‌روند از مسئولان می‌خواهیم حداقل اداره آن را به‌صورت امنایی به خودمان بسپارند اصلاً نه دولت را می‌خواهیم نه شهرداری را. چرا باید امروز این‌گونه زندگی کنیم هرروز کوهی از زباله در کوچه‌هایمان جمع می‌شود بوی تعفن و سگ‌های ولگرد را که کنار بگذاریم احدی پایش را به این شهرک نمی‌گذارد اصلاً گویی هوای این شهرک خفه است.
وی می‌افزاید: دو سال است که یک تیر چراغ‌برق برای بخش انتهایی شهرک درخواست داده‌ایم تا از تاریکی مطلق درآید، اینجا معتادان و ده‌ها مورد دیگر جمع می‌شوند اگر یکی از آن‌ها بلایی سر کسی بیاورند چه کسی پاسخگو است؟ چرا شرکت برق می‌گوید خود مردم پول بگذارند تیر برق بخرند مگر ما مردم این کشور نیستیم؟ مگر ما مثل بقیه مالیات نمی‌دهیم، قبض نمی‌دهیم، عوارض نمی‌دهیم، نوسازی، بهسازی و ... نمی‌دهیم؟ مگر زمان انتخابات به دنبال رأیمان نمی‌آیند و مگر ما ایرانی نیستیم؟ اگر نیستیم چرا در زمان انتخابات می‌آیید؟ اگر هستیم چرا خدمات نمی‌دهید؟
اینجا مشکلات فراوان است
دیگر شهروند این شهرک می‌گوید: اینجا به حال خودش رهاشده همین روزها است که ده‌ها بدبختی دیگر برایش یافت شود این شهرک با نظارت کم پلیس، بدون حضور بخشداری، شهرداری و ... بدون روشنایی کافی در برخی نقاط رهاشده اداره برق می‌گوید پول روشنایی‌شان را خود مردم باید بدهند.
علی ادامه می‌دهد: شب‌ها دختران وزنان ما در این خیابان بلوار اصلی پیاده‌روی می‌کنند، چرا هر شب باید معتادی از درون تاریکی موتور سیلکت خود را روشن کند و با دیدن مردم فرار کند؟ چرا ما ظرف هشت ماه گذشته فقط چند بار نیروی انتظامی را شب‌ها در این شهرک دیده‌ایم؟
وی می‌افزاید: زمانی که اداره شهرک بر عهده بخش مرکزی بود همه‌چیز خوب بود حال قانونی و یا غیرقانونی بخشداری برایمان سنگ تمام می‌گذاشت نمی‌دانم چه کسانی دو مشکل اساسی را برای ما به وجود آورد نخست ادعا کرد پول‌هایی که بخشداری برای صدور پروانه می‌گیرد غیرقانونی است و دوم گفتند اینجا نباید روستا باشد ما کسر شان داریم و ما را به این بدبختی انداختند امروز حاضریم کوره داده‌ات باشیم اما زباله‌هایمان را جمع کنند امروز حاضریم دوباره همان مبلغی که بخشداری برای صدور پروانه می‌گرفت را بپردازیم، فقط به ما رسیدگی کنند.
یکی دیگر از شهروندان باسابقه این شهرک درباره اینکه راه‌حل چیست می‌گوید: سه راه‌حل بیشتر ندارد نخست شهرداری زیر بار برود که این شهرک را با همان شرایط پروانه اصلی در حوزه شهری است، چگونه می‌شود یک نمایندگی خودرو در ۹ کیلومتری شاهرود در محدوده شهر قرار می‌گیرد و شهردار از او عوارض می‌گیرد اما شهرک نوین با هزار و ۵۰۰ متر فاصله از شهر در محدوده نیست؟ دومین راه‌حل اتمام لجبازی کودکانه بخشداری و شهرداری و اداره این شهرک به‌صورت هیئت‌امنایی توسط خود مردم است و سومین راه‌حل این است که درب شهرک را ببندیم که حداقل مسئولان خیالشان راحت شود.
وی می‌گوید: ما ماهانه چند هزار تومان برای جمع‌آوری زباله‌ها خودمان از جیبمان می‌دهیم برخی شهروندان نمی‌دهند باید جور آن‌ها را هم کشید، چندی است که اتوبوس‌های شرکت واحد نیز کم شده‌اند و کم‌کم کاملاً قطع خواهند شد. چراکه اتوبوس‌رانی اعلام کرده بخش خصوصی برایش نمی‌صرفد.
او اضافه می‌کند: یکی از این کوچه‌ها پس از دو سال توانست برای خانه تازه سازش گاز کشی کند که او هم به دلیل اینکه کارمند اداره گاز بود توانست از رانت استفاده کند ولی کسی که ندارد باید چه کند؟ چرا به این شهرک خدمات نمی‌دهند؟
مسئولان درباره شهرک نوین می‌گویند
برای تحقیق درباره چرایی مشکلات این شهرک باید به شهرداری و بخشداری رفت سید حسن میرفانی شهردار شاهرود درباره اینکه چرا این شهرک تحت نظارت شهرداری قرار نمی‌گیرد؟، بیان داشت: شهرک هنوز در محدوده شهر شاهرود واقع نشده و امکان ورود به محدوده نیز که از اختیارات شورای عالی شهرسازی و معماری ایران است تقریباً غیرممکن است ورود به محدوده به‌صورت یک شهرک منفصل با رعایت شرایطی محتمل‌تر است.
وی درباره اینکه چرا صدور پروانه برای این شهرک صورت نمی‌گیرد، توضیح داد: بر اساس‌نامه‌ای که از استان واصل‌شده تا تعیین تکلیف این شهرک شهرداری اجازه صدور پروانه را ندارد.
شهردار شاهرود درباره اینکه چرا نمایندگی یکی از خودروسازان در ۹کیلومتری شاهرود و ابتدای جاده قلعه شوکت درون محدوده حساب می‌شود اما شهرک نوین که چسبیده به شهر است محسوب نمی‌شود، گفت: بخشی ازملک نمایندگی ذکرشده در داخل محدوده شهر شاهرود قرار دارد و طبیعتاً ضوابط و مقررات حاکم بر املاک واقع در محدوده و حریم شهر بر این ملک نیز ساری و جاری است و ماده صد نیز وفق قانون بر این ملک ورود کرده است.
بخشداری قانونی عمل کرده است
یکی از کارکنان بخشداری شاهرود نیز درباره این موضوع، گفت: بخشداری فقط به خاطر حمایت از مردم و نه قانونی بلکه انسانی نسبت به خدمات این شهرک وارد شد چراکه شهرداری این مکان را در حدود شهری نمی‌داند و مردم را نمی‌توان از خدمات محروم کرد لذا باید این مردم شریف خدمت دریافت می‌کردند تا اینکه مشکلات یکی پس از دیگری آغاز شد.
این کارمند بخشداری می‌گوید: استانداری سمنان نیز طی نامه‌ای به فرمانداری و سپس بخشداری مرکزی صراحتاً دستور تحویل این شهرک را به شهرداری ارائه داد و ما را از خدمات به این شهرک منع ساخت تا خواسته مردم اجابت شود لذا طی نامه مورخ ۹۵.۱۰.۱۶ (که در اختیار خبرگزاری مهر قرار دارد) از فرمانداری خطاب به شهرداری اعلام می‌شود که این شهرک ازاین‌پس زیرمجموعه بخشداری نیست و شهرداری آن را تحویل گیرد که شهردار از این کار امتناع می‌ورزد.
وی می‌افزاید: برای این شهرک بارها و بارها جلساتی گذاشته شد و طی آن فرماندار نیز گفت این شهرک زیر نظر شهرداری اداره شود مردم با علم به اینکه شهردار زیر بار این موضوع نمی‌رود بارها به فرمانداری تذکر دادند که شهرداری از این کار امتناع می‌ورزد لذا باید گفت امروز مردم باید از دو چیز شاکی باشند نخست اینکه چرا شهردار خلاف قانون این شهرک را تحویل نمی‌گیرد و دوم اینکه خودشان نخواستند دیگر زیر نظر بخشداری مرکزی باشند وگرنه ما خدمات را ارائه می‌کردیم از سوی دیگر تعدادی مردم با نامه‌ای خواستار جدا شدن از بخشداری شدند که این امر با دستور استاندار مزید بر علت شد.
وی همچنین درباره اینکه این شهرک در محدوده شهر است یا خیر، گفت: ما دو مقوله داریم، یک محدوده و دو حریم شاید حرف شهردار درباره حریم شهر درست باشد اما درباره محدوده وی اشتباه می‌کند این شهرک در محدوده شهری است شاید در حریم شهر نباشد اما او این را برای آنکه زیر بار خدمات شهری این شهرک نرود می‌گوید و این تنها بازی با کلمات است محدوده و حریم!
وی همچنین درباره برگزاری انتخابات در این شهرک، گفت: صندوق انتخابات شورای اسلامی شهر شاهرود در این شهرک قرار داده شد لذا این مشکل شهرداری است که برای ترکیب شورا این شهرک را شهر حساب می‌کند اما وقتی نوبت به خدمات می‌رسد آنجا را روستا حساب می‌کند امروز بازی شهردار بالغت ها آشکار است او مدام بین حریم و محدوده مردم را پاس‌کاری می‌کند.
استانداری سمنان پاسخگو نیست
برای پیگیری وضعیت شهرک نوین باید با مسئولان استانداری سمنان نیز صحبت کرد مسئولانی که گویا این روزها پاسخگویی به این موضوع را واجب نمی‌دانند و معتقد هستند برای بررسی مشکلات شهرک صدیق، کارگروهی تشکیل‌شده و در اوایل نوروز۹۶ با حضور افراد متخصص در حوزه مدیریت شهری و توسعه استانداری سمنان، وضعیت شهرک رصد و رسیدگی شده است امروز ما منتظر پاسخ آن کارگروه هستیم تا ببینیم می‌توانیم این شهرک را به‌صورت نقطه شهری با مدیریت هیئت‌امنایی اداره کنیم یا خیر این شهرک می‌بایست طبق قانون زیر نظر شهرداری شاهرود قرار گیرد.
یک کارشناس استانداری سمنان نیز در این خصوص می‌گوید: روند اداری اعطای مجوز برای هیئت‌امنا بیش از شش ماه طول می‌کشد که امیدواریم بتوانیم تا شهریور تکلیف این شهرک را تعیین کنیم همچنین امروز نباید به دنبال مقصر گشت امروز باید کاری کرد تا مشکلات این شهرک رفع شوند امیدواریم با تغییر شورا و شهرداری شاهرود شاهد فرجی باشیم.
مسئولان بخشداری و استانداری که به‌صورت هماهنگ از نام بردن نام و نام خانوادگی خود معذور هستند معتقدند در مقوله شهرک نوین، شهردار شاهرود به لجبازی دست‌زده است و می‌گویند چطور ممکن است زمینی در ۹ کیلومتری شاهرود در محدوده محسوب شود و عوارض و مالیات آن دریافت شود اما شهرکی که دو کیلومتری شاهرود است جزء محدوده حساب نمی‌شود. این بدان معنا است که هر جا پای درآمد و عوارض برای شهرداری شاهرود به میان باشد آنجا در حوزه محدوده شهری است و هر جا پای خدمات و زحمت به میان آید خارج از محدوده به‌حساب می‌آید این امر امروز توجیه شورای شهر و شهردار شاهرود است.
درنهایت امروز مردم شهرک صدیق هستند که متضرر شده‌اند حال چه با نامه مردمی و چه بدون آن این شهرک از زیر نظر بخشداری بیرون آمده و مانند طفلی سرراهی است که در خیابان پیداشده است اگر قرار باشد نه بخشداری و نه شهرداری آن را به سرپرستی نپذیرند این طفل از گرسنگی و تشنگی خواهد مرد آیا این طفل ایرانی نیست؟ آیا طبق قانون اساسی هر ایرانی استحقاق دریافت خدمات بر مبنای پول و مالیاتی نیست که می‌پردازد؟ آیا مردم را فقط باید برای پای صندوق رأی بخواهیم؟ این‌ها سوا لاتی است که مسئولان استان سمنان و فرمانداری شاهرود به آن پاسخ دهند.
وقتی مجری قانون خودش مشکل‌زا می‌شود
یکی از مشکلات امروز شهرک نوین این است که بین قانون‌گذار و مجریان قانونی در این شهرک اختلاف وجود دارد امروز دبیرخانه شورای عالی شهرسازی کشور به استانداری سمنان اعلام می‌کند که با اصلاح حریم شهر شاهرود اراضی شهرک نوین از حریم شهر خارج و سپس سایر اقدامات قانونی به عمل آید اما معاون عمرانی استاندار سمنان که باوجود سفر به شاهرود حتی حاضر به دیدن این شهرک نیز نمی‌شود، اعلام می‌کند تا زمانی که پروانه این شهرک تمدید نشود نمی‌توان اقدامات بعدی را برای هیئت‌امنایی کردن انجام داد.
مگر می‌شود دو برداشت از یک قانون بر اساس سلیقه شخصی صورت گیرد؟ این موضوعی است که شگفتی تمام مردم را برانگیخته و با بخشنامه شورای عالی شهرسازی کشور مغایرت دارد از سوی دیگر معاون استاندار در حالی تمدید پروانه شهرک را شرط لازم برای خروج از حوزه شهری و ایجاد هیئت‌امنا می‌داند که اصلاً تاریخ مدت اعتبار پروانه اصلاً در آن درج نشده است و باید از این ملغمه بخوانیم حدیث مجمل را.
کارشناسان شرکت عمران شهرهای جدید نیز از سوی دیگر اعلام می‌کنند که تا قبل از اصلاح حریم شهری مجاز به تمدید پروانه هستند و وقتی شهرک نوین از حریم خارج نشود متولی آن اداره عمران شهرهای جدید نخواهد بود این کلاف سردرگم قانون و عدم رعایت آن به نظر می‌رسد از استانداری سمنان سر درمی‌آورد آنجا که معاون جوان استاندار اصرار دارد کار اشتباهی را صورت دهد و آنچه مشخص است دراین‌بین مردم متضرر خواهند شد.
شهرک هیئت‌امنایی راه‌حل نهایی است
در ادامه کارشناس شهرسازی و مدرس دانشگاه درباره این مشکل به وجود آمده در شهرک صدیق (نوین) به خبرنگار مهر، گفت: باید اینجا به‌صورت هیئت‌امنایی و توسط نمایندگان خود مردم اداره شود تا بتواند سروسامان گیرد و جز این راه‌حلی نیست اما تا جایی که بنده مطلع هستم اراده‌ای برای این امر در استانداری سمنان وجود ندارد چراکه این امر پذیرفتن ناتوانی آن‌ها در مدیریت شهرک است.
عباس حسینی بیان کرد: وقتی شهردار روی دنده لج است، بخشداری نیز کوتاه نمی‌آید چرا نباید این شهرک را به خود مردم سپارد؟ مگر می‌شود یک شهرک بی‌صاحب رها شود؟ در این میان تعجب من از شهردار است وقتی بخشداری انتخابات شورای شهر را در این شهرک برگزار می‌کند یعنی در داخل حریم و یا محدوده و یا هر اسمی که خود وی برایش انتخاب می‌کند است، چرا بازهم زیر بار این حرف منطقی نمی‌روند تا مشکلات مردم دوچندان شود؟
وی افزود: هیچ راه‌حلی جز اعلام لکه شهری و اداره آن به‌صورت هیئت‌امنایی وجود ندارد اما معاون عمرانی استاندار سمنان باوجوداینکه یک روز را در شاهرود سپری کرده حتی حاضر نشد به این شهرک بیاید و یا از آن عبور کند این عوامل نشان می‌دهد هیچ اراده‌ای در رفع مشکلات مردم توسط دولتمردان وجود ندارد.
درنهایت این شهرک را چه صدیق بنامیم چه نوین و یا قلعه صدیق، اینجا جایی است که نه شهر است نه روستا و نه دهات و نه قریه و نه شهرک، و نه اصلاً جزئی از این شهرستان چراکه اینجا به حال خود رهاشده و هیچ صاحبی ندارد، شهرک صدیق چون طفلی است که در خیابان رهاشده و مسئولان آن‌قدر به او غذا نمی‌دهند تا تلف شود آن‌وقت شاید بنشینیم و درباره تخریبش صحبت کنیم.
نظر شما