قوانين بين المللي حقوق بشر از انديشه هاي اسلام نشأت گرفته اند

به گزارش خبرگزاري مهر به نقل از منابع اينترنتي، دكتر عبدالعزيز بن عثمان تويجري مدير كل سازمان تربيت، علوم و فرهنگ اسلامي ( آيسيسكو) در مقاله اي با عنوان"حقوق بشر در تعاليم اسلامي" به مسئله حقوق بشر در جوامع بين المللي و اسلامي پرداخته و آن را بررسي كرده است.

وي در اين مقاله دو نگرش درباره حقوق بشر را مد نظر قرار داده، يكي آنكه حقوق بشر امروز از موضوعاتي است كه جوامع بين المللي به آن توجه بسياري مي كنند و نگرشهاي نادرست و اشتباه درباره حقوق بشر را پاك مي كند و به معرفي و تعيين جايگاه و موقعيت صحيح حقوق بشر مي پردازد. دومين ديدگاهي كه در اين زمينه وجود دارد اين است برخي ها از آن براي اهانت به اسلام و تخريب جايگاه و خصوصيات مسلمانان مي پردازند تا جاييكه سعي مي كنند به آنها ضرر و زيان برسانند. بنابراين اين مسئله مستلزم تصحيح مفاهيم و توضيح حقايق است تا نظرات اسلام مطرح و طي آن عقايد درست اسلامي بيان شوند. 

پس از تأسيس سازمان ملل متحد و اعلان جهاني براي حقوق بشر در سال 1948، كشورهاي اروپايي دعوت خود را براي بهره گيري از حقوق بشر به شكل جديدي آغاز كردند و با براي استفاده از قدرت و سيطره خود بر مسائل سياسي و بين المللي از آن بهره گرفتند تا نفوذ سياسي، اقتصادي و فرهنگي خود را بر همه كشورها بسط و گسترش دهند.

اين در حالي است كه توجه به مسئله حقوق بشر كه توجه به بشريت و حقوق وي را در بر مي گرفت به استفاده نادرست غربيها براي تحقق مقاصد خود قرار گرفت.

تويجري، در بخش بعدي همين مقاله با عنوان " اصول اسلامي مبادي حقوق بشر"، با رجوع به منشأ تفكر حقوق بشر و با در دست داشتن اسناد و مدارك و برخي از تعهد نامه ها اظهار داشت كه قوانين اصلي حقوق بشر بر اساس اصول اسلامي  است.

برخي از محققان و پژوهشگران منصف در اعتراف به اينكه حقوق بشر از اصول اسلامي گرفته شده است ترديد نكردند و اين  براي محققان مسلمانان متخصص كه به توسعه و ترويج آن اقدام كردند بسيار حائز اهميت بود.

در بخشي از اصول اسلامي گفته مي شود كه "همه مردم آزاد آفريده شده اند، در كرامت و حقوق مساوي هستند، همه بايد با اخوت و برادري با يكديگر تعامل و همكاري كنند" و اين مسئله خود منبعي براي حقوق بشر و ماده اوليه آن در اعلانهاي جهاني قرار گرفت . از سوي ديگر توجه به انسانيت و كرامات وي مسئله اي بود كه ميراث غربيها نبود بلكه از انديشه هاي ناب اسلام گرفته شد. 

اسلام در گذشته هاي بسيار دور يعني حدود 14 قرن پيش مفاهيم وسيع سياسي، اقتصادي و اجتماعي درباره حقوق بشر را مطرح و موازنه اي ميان مصالح فردي در نگهداري از حقوق اساسي وي و مصالح گروهي در جريمه و عقاب برقرار كرد.

در قوانين بين المللي حقوق بشر به انسان و روح او توجه شده كه اين مسئله با تعاليم اسلامي در تعارض نمي باشد، يعني حقوق بشر در جوهر، عمق و اصل خود به تعاليم ديني اسلام توجه زيادي كرده و به اعتبار اينكه اسلام انسان را از عبوديت آزاد و او را از ظلمات به سوي نور هدايت كرده، در چارچوب ضوابط شرعي و بر اساس شيوه رباني به زندگي والاي انساني توجه كرده است.