طي برنامه سوم توسعه شاخص مذكور به طور متوسط سالانه 3/19 درصد افزايش يافته كه سالانه 2/5 درصد بيشتر از نرخ تورم رشد داشته به عبارت ديگر، كرايه مسكن اجاري در مناطق شهري نه تنها معادل نرخ تورم ، بلكه فراتر از آن افزايش يافته است.
روند رشد شاخص فوق طي سال هاي 74 تا 84 نزولي بوده اما سياست‌گذاري در بخش مسكن و افزايش قدرت خريد آحاد جامعه از يك سو و سياست كاهش نرخ تورم از سوي ديگر، بايد به گونه اي باشد كه افزايش كرايه مسكن اجاري فراتر از نرخ تورم نباشد.
براساس اين آمارها، متوسط شاخص كرايه مسكن اجاري در مناطق شهري ايران طي سال هاي 84 ، 83، 82، 81 و 80 به ترتيب 4/14 ، 4/18 ، 4/19 ، 0/20 و 9/19 درصد رشد داشته و اين درحالي است كه متوسط نرخ تورم در سال هاي مذكوربه ترتيب معادل 1/2 ،2/15 ، 6/15 ، 8/15 و4/11 درصد اعلام شده است.
متوسط شاخص كرايه مسكن اجاري در مناطق شهري ايران طي سال هاي 79، 78 ، 77 ،76 و 75 به ترتيب معادل 6/18 ، 5/16 ، 4/19 ، 9/30 و 0/35 درصد افزايش يافته و اين درحالي است كه متوسط نرخ تورم درسال هاي مذكور به ترتيب معادل 6/12 ، 1/20 ، 1/18 ، 4/17 و 1/23 درصد بوده است .
آمارهاي بانك مركزي نشان مي دهد كه متوسط شاخص كرايه مسكن اجاري در مناطق شهري ايران طي سال هاي 74 ، 73 ، 72 ، 71 و 70 به ترتيب معدل 3/27 ، 3/21 ، 7/21 ، 5/23 و 0/19 درصد بوده و اين در حالي است كه متوسط نرخ تورم در سال هاي مذكور به ترتيب معادل 5/49 ، 0/35 ، 9/22 ، 6/24 و 4/20 درصد اعلام شده است.
متوسط شاخص كرايه مسكن اجاري در مناطق شهري ايران طي برنامه دوم توسعه 8/25 درصد رشد داشته و متوسط نرخ تورم 6/25 درصد بوده است . البته طي برنامه سوم توسعه متوسط شاخص مذكور3/19 درصد افزايش يافته و اين درحالي است متوسط نرخ تورم 1/14 درصد بوده است.
نظر شما