حلقه گمشده بين ادبيات داستاني و سينمايي بايد پيدا شود

ابوالحسن داودي با اشاره به نبودن آماري دقيق از رويكرد كمتر فيلمنامه نويسان مستقل به اقتباس ادبي به خبرنگار مهر گفت: "به هر حال تفاوتي ماهيتي كه بين كار فيلمنامه نويس و كارگردان وجود دارد اين است كه فيلمنامه نويس ممكن است كاري را بنويسد، ولي هيچوقت به مرحله ساخت نرسد و مطرح نشود. به اين ترتيب ممكن است اين كار را فيلمنامه نويسان مستقل انجام دهند بدون اينكه اصلا مطرح شود."

كارگردان "تقاطع" درباره تفكر موجود بين نويسندگان ادبي ايران نسبت به مقوله سينماي افزود: "بسياري از نويسندگان ما در عرصه ادبيات موفق بوده اند، ولي تجربه آنها در حيطه فيلمنامه نويسي منجر به خلق اثري جذاب نشده است. از طرف ديگر اين نويسندگان حاضر نيستند بپذيرند فيلمنامه نويسي تكنيكي متفاوت از رمان نويسي و مقوله ادبيات داستاني دارد. به همين دليل وقتي قرار است اقتباسي انجام شود بيشتر سراغ ادبيات خارجي مي روند كه مسئله كپي رايت را هم به دنبال ندارد."

كارگردان "نان و عشق و موتور 1000" در ادامه تحليل خود از گرايش بيشتر به اقتباس در حوزه ادبيات خارجي اشاره كرد: "به نظر مي رسد در شكل كلي و عام، ادبيات غرب به تصوير نزديكتر است. به اين مفهوم كه تصوير در آن حضوري بيشتر دارد و عملاً منابع راحت تري براي اقتباس هستند."

داودي درباره تشكيل دفتر اقتباس ادبي فارابي و مراكزي مشابه كه نقش حمايتي دارند گفت: "همه فعاليت هاي اينچنيني ما با اهداف و نيات خوب طراحي و معرفي مي شوند، ولي در مرحله عمل مشكلات بروز مي كند. آن هم به دليل نقصي كه در سيستم وجود دارد و اهداف خوب به صرف هزينه هاي بي مورد و ارتباطات خاص مي انجامند."

وي ضمن اشاره به اينكه از عملكرد دفتر اقتباس ادبي به طور خاص اطلاع ندارد افزود: "اگر قرار باشد دفتر و سازماني تشكيل شود كه چند نفر نوشته هاي ديگران را مانند املاء و انشاء تصحيح كنند، مسلماً نتيجه اي خوب و اميدواركننده در پي ندارد. ولي اگر قصد بر اين باشد كه هيچ نظر مميزي و هدايتي به هر شكل اعمال نشود مي توان به نتيجه تلاش ها و فعاليت ها اميدوار بود. براي منِ كارگردان خيلي خوب است كه بدانم جائي هست كه مثلاً 20 فيلمنامه اقتباسي در اختيار دارد و اگر خودم طرحي در اختيار نداشته باشم، منبع خوبي براي كار من است."

داودي در پايان گفت: "اگر انتخاب ها دولتي يا براي هدفي خاص باشند، تصور مي كنم اين بودجه تأثيرگذاري اندكي در حوزه همان هدف خاص داشته باشد. ولي اگر قرار باشد مشكل واقعي اقتباس مورد تحليل قرار بگيرد حداقل در مرحله نگارش بايد آزادي عملي فراهم كند كه منجر شود به آنكه هم انتخاب اوليه درست باشد و هم بتوان كار را درستتر پيش برد. در اين صورت مي توان به نتيجه كار اميدوار بود."