راحله روشن نقاش در گفتگو با خبرنگار مهر درباره کار کردن روی بزهای ایرانی به عنوان بخشی از تاریخ اسطوره ای، بومی و قومی سرزمینمان به خبرنگار مهر گفت: من ۱۰ سال است که ساکن پاریس هستم اما با وجود دوری از وطن علاقه بسیار زیادی به جستجو در فرهنگ سرزمینم دارم. به خصوص برای شناساندن این فرهنگ به فرانسوی ها بسیار تلاش می کنم. سعی می کنم این کار را از طریق نقاشی هایم انجام دهم. الان به مدت ۱۵ سال است که به صورت حرفه ای نقاشی را دنبال می کنم.
وی ادامه داد: نقش بز کوهی نماد ایران باستان با مضمون آبخواهی، زایندگی و محافظت است. تعبیری انتزاعی از یک فرشته را دارد که نیاکان ما در مواقع سختی از آن کمک می خواستند. از نظر شخصی هم بز برای من معنای خاصی دارد. وقتی ۴ ساله بودم یک بز کوهی داشتم که به مدت یک سال در حیاط خانه‌مان همبازی من بود. حتی من درباره این بز در کودکی شعرهایی سرودم.
این نقاش بیان کرد: نکته جالب این است که شما رد نقش بز را در دیوارهای تخت جمشید می توانید دنبال کنید تا دست بافته های عشایری یا قصه هایی مانند بز زنگوله پا. من در این مجموعه سعی کردم به این موارد نگاه کنم و بر اساس آنها نقاشی کنم. این مجموعه را ادامه خواهم داد و حتی تصمیم دارم روی ضرب‌المثل های ایرانی مثل«علف باید به دهن بزی شیرین بیاید» کار کنم. البته تصاویر من انتزاعی و ذهنی است. خیلی ها به من می گویند اولین کسی هستم که به شکل گسترده روی همه مفاهیمی که حول این نماد وجود دارد در عرصه نقاشی کار کرده ام.
روشن در پایان با اشاره به اینکه این نمایشگاه اولین نمایشگاه انفرادی است که در ایران برپا می کند درباره فعالیت های حوزه تجسمی خود اظهار کرد: من با چند گالری در پاریس کار می کنم اما در ایران این نمایشگاه اولین نمایشگاه انفرادی ام است. البته پیش از این نمایشگاه انفرادی با موضوع صنایع دستی برپا کرده ام. در حال حاضر ترجیح می دهم مجموعه آثارم را به طور مرتب به نمایش بگذارم.
نظر شما