به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از دفتر اطلاع رسانی مرکز پژوهش های مجلس ، دفتر مطالعات فرهنگی دفتر مرکز پژوهش های مجلس با مروری بر اهداف آموزش و پرورش در سده اخیر تصریح کرد: نظام نوین آموزش و پرورش در ایران ، هر چند در ابتدا بر اساس آرمان های آزادمنشانه و برای تعمیم سواد ، روشنگری مردم و القای ارزش های فرهنگی و اجتماعی نوین ایجاد شد ، ولی در جریان شکل گیری ، به دلیل نداشتن فلسفه ، هدف و اصول روشن و مشخص و الگوبرداری شتابزده از نظام های آموزشی کشورهای غربی ، دچار سردرگمی و دستخوش سیاست های گذرا و اهداف موقتی دولت ها شد.
در ادامه این گزارش آمده است: اصلاح طلبی روشنفکرانه و عجولانه به طراحان نظام آموزشی مجالی نداد که به طرح و پاسخگویی این سئوالات اساسی بپردازند که تعلیم و تربیت چیست؟ غایت و هدف نظام آموزشی کدام است؟ مشکلات جامعه ایران چیست؟ انسان مطلوب دارای چه ویژگیهایی است؟ نظام ارزشهای جامعه کدام است؟ ایرانیان با کدامین نیازهای فردی ، فرهنگی و اجتماعی باید تربیت شوند؟ این نیازها باید چه صفات و خصوصیاتی را در آنها به وجود آورد؟ آنها چه طرز فکر و عقیدهای باید داشته باشند؟ و... بدیهی است که بدون پاسخگویی به این پرسشها آموزش و پرورش فاقد فلسفه، هدف، اصول، برنامه، محتوا و روشهای متناسب با ویژگیهای فردی و فرهنگی خواهد بود.
در همین حال بنیانگذاران نظام آموزشی و گردانندگان آن که تحت تاثیر پیشرفت های مغرب زمین قرار گرفته بودند با تشخیص و صلاحدید خود و بدون تامل کافی و آیند هنگری درباره ضرورتهای جامعه و فرهنگ و زندگی مردم ، شتابزده به اقتباس از نظام های آموزشی غربی ، به ویژه فرانسه و بلژیک پرداختند و به نیازهای جامعه و پشتوانه های فرهنگی بی اعتنایی کردند.
دفتر مطالعات فرهنگی همچنین خاطرنشان ساخت: به رغم برخی توفیقات ، نظام آموزشی پس از حدود یک صد سال کوشش و خطا آن چنان که باید در نیافته که هدف اصلی تعلیم و تربیت در جامعه صرفا پرورش افراد فاضل و با معلومات یا افرادی واجد مهارت و تخصص نیست ، بلکه در درجه اول ، پرورش افرادی با صفات انسانی متناسب با اعتقادات ، ارزش ها و معیارهای فرهنگی جامعه است و بدون آن نظام اجتماعی - اقتصادی پایه و اساس محکمی نخواهد داشت و به طور مسلم سایر اهداف ، فرع بر هدف اصلی خواهند بود.
نظر شما