کلیسا و خانواده در غنا

به گزارش خبرنگار مهر، دانیال افوسو (Daniel Ofosu- Asamoah ) از دانشگاه غنا در یادداشت پیش رو به بررسی نقش کلیسا در خانواده در غنا پرداخته در ترجمه ای که رایزنی فرهنگی کشورمان در غنا از این یادداشت در اختیار ما قرار داده چنین آمده است:

آیا مسیحیت امروز در غنا به درستی به وظایف خود عمل می کند؟ آن چه امروزه در درون خانواده های این کشور جریان دارد بی تردید درون نهاد دینی کلیسا نیز انعکاس دارد. به طور کلی مردم آفریقا که غنایی ها را هم شامل می شود در زندگی اجتماعی خود تاثیرات آموزه ها و فضای معنوی کلیسا را احساس، درک و تجربه می کنند. کتاب انجیل، که الگوی حیات بخش نظام خانواده می باشد همواره بر نکته مهمی تاکید داشته است: حفظ برادری با یکدیگر. دین مسیحیت همه را برادر هم می داند و وحدت اجتماعی را از این باب نگاه می کند.

آن چه جامعه غنای امروز را با چالشی جدی روبرو ساخته آسیب های جدی نطام خانواده در این کشور است که به شدت کلیساها را درگیر خود نموده است. به اعتقاد برخی رهبران کلیسا، امروزه در برابر طرز فکری در میان خود قرار داریم که اعتقاد دارد باید با دنیای امروز و پیشرفت هایش هرطور که هست یکی شده از ساختارآن پیروی نماییم. نگرش بخش دیگری از مردم نیز که خود را نیازمند پیروی از سنت های برگرفته از انجیل واز آن پیروی می کنند. آیا در برابر این دو رویکرد باید آموزه های انجیل خودمان را به خاطر آنهایی که دوست دارند از برندهای جدید دینی و فرهنگی جهان توسعه یافته الگو بگیرند فراموش کنیم و یا دست به تغییر دهیم؟ کلیسا اعتقاد دارد بنا برشرایط متغیر جهان در حد رعایت مقتضیات زمان برخی قواعد شاید نیاز به بازنگری داشته باشند اما چنین رویه ای موجب نخواهد شد تا ماهیت و اصالت اعتقادی و فرهنگی کلیسا در جامعه ما مورد آسیب یا هرگونه شرایط روز به زعم پیروان برندهای نو گرایش یابد. بنابراین ورود هر گونه باور یا خرده فرهنگی  به فضای کلیسا که با تعصبات اصیل کلیسایی غنا مغایر است دور از شان مسیحیت است.

به عبارت دیگر، گروه های مختلف جامعه می توانند در سبک و نوع پوشش، روایط اجتماعی، ازدواج، احترام به سالخوردگان رفتارهایی مناسب سلیقه خودشان باشند ولی این گونه مسائل نباید به درون کلیسا راه یابد و باید جداگانه بدان نگاه شود. به دیگر سخن، چه بسا جامعه ما بخواهد در مورد نظام خانواده تصمیم بگیرد تا با پیروی از فردگرایی به خانواده آسیب بزند اما حق این را ندارد تا اعتقدات کلیسایی را مورد تعرض امیال و اعتقادات مسیحیت قرار دهد. کلیسایی که اعتقادش بر اصالت جمع و تحکیم خانواده می باشد. در مصاحبه ای که بابرخی مسیحیان غنا انجام شد آنها بر این باور بودند که ما در بیرون از فضای کلیسا با طرفداری از مدهای روز فردگرایی را پیشه کردیم و دوست داشتیم تا می توانیم هرچه دوست داریم را از آن خود کنیم خیلی به خواستهای دیگران توجه نداشتیم و سعی در تخریب شخصیت دیگری را در خودمان کم نمی دیدیم اما همه ماجرا این نبود که ما در این مرحله بخواهیم توقف داشته باشیم . آموزه های کلیسا چیز دیگری را بر خلاف نفوذ فرهنگ غریبه به ما آموخته و این دریافت باورهای کلیسایی ما را براین اعتقاد راسخ پایبند می کند که در برابر امیال بیرون کلیسایی ایستادگی کنیم و نگذاریم فرهنگ خارجی از هرنوعی که باشد ریشه های باور ما را مورد تغییر یا آسیب قرار دهد.

بنابراین به خاطر تابعیت از حضرت عیسی مسیح(ع)ما همه با هم زندگی می کنیم و حتی اشکالی ندارد تا برای مخالفان خود دست به دعا برداریم. این فرهنگ کلیسایی ماست. امروزه، کلیسا در برابر فردگرایی در فضای فرهنگی غنا ایستادگی می کند و هرچند طی زمان های اخیر این روحیه تا حدی به درون فضای کلیسا هم ورود پیدا کرده لیکن متاسفانه آسیب های خانواده هسته ای را درون کلیسا شاهدیم و جدایی خانواده ها خطر جدایی روح جمعی را در کلیساهای غنا به دنبال خواهد داشت.

امروزه، خانواده های زیادی را می بینیم که وقتی به کلیسا می آیند و از برنامه های معنوی بهره مند می شوند بلافاصله سالن اجتماعات را ترک کرده و سوار بر اتومبیل های خود شده کلیسا را ترک می کنند. اگر این فرهنگ رفتاری است که مسیحیان غنا باید داشته باشیم همان بهتر که در خانه های خود بنشینیم و خدایمان را هم در همان جا عبادت کنیم. این همان نکته ای است که پیش بینی کردیم خانواده های آسیب دیده بر روی کلیسا هم تاثیر می گذارند.

نکته مهم دیگر رفتار طبقاتی مراجعین به کلیسا بر اساس پایگاه اقتصادی و طبقه اجتماعی است. این گونه رفتار در کلیساهای غنا به یقین افراد فقیر را منزوی  و تنها کرده به روحیه دینی آنها خدشه وارد می کند. مردم باید بدانند هرگونه رفتاری که نگرش طبقاتی را در فضای کلیسا تشویق کند رفتاری ضد مسیحیت خواهد بود. ساختار کلیسا بر مبنای پذیرش نظام خانواده گسترده می باشد. علاوه براین، در تضارب فرهنگ جامعه و فرهنگ درون کلیسا نباید اجازه داد تا اصالت اعتقادی در کلیسا تضعیف شود هرچند در فضای باز جامعه رفتارهای مغایر دیگری را ببینیم.

بنابراین باید بدانیم الگوی نظام خانواده گسترده مورد نظر و مطلوب عیسی مسیح(ع) می باشد و پیروی از آن لازم است. علاقمندان به رفتن به کلیسا فرهنگ کلیسا را نباید با فرهنگ های شخصی یکی کنند.

نتیجه: کلیسا دارای نقش بسیار مهمی در تمام ارکان جامعه غنا بوده و همه ما وظیفه داریم تا اجازه دهیم بخوبی نقش خود را ایفا نماید. اگر به مسیحیت باور داریم بگذاریم فرهنگ رفتاری پیامبرمان در جامعه پیاده شود. باور داشته باشیم که ذات الهی بر وجود هریک از ما احاطه دارد. تمام این آموزه ها در بیان خداوند در انجیل آمده پس چرا از آنها تبعیت نمی کنیم؟

جامعه ای همانند غنا که دارای بیشترین پیروان مسیحی است چاره ای جز پیروی از این قاعده را ندارد. هم چون خانواده گسترده که اعضای آن به یکدیگر رسیدگی می کنند باید به فقرای خود رسیدگی کرده قلب شکسته آنان را بدست آوریم. کلیسا وظیفه سنگینی دارد نباید گذاشت ارزش های خانواده هسته ای امروز بر فضای کلیسا نفوذ کند آن وقت است که آسیب های بسیاری را شاهد خواهیم بود.

بنابراین، نباید تصور کرد همین که به کلیسا آمده و به وعظ گوش کرده و کلیسا را ترک کنید عبادت خدا به تمامی پایان یافته چرا که اگر ارزشهای درونی شما کلیسایی نباشد  و فقیر و یتیم را از خود دور کنید بدانید که عبادت واقعی نیست. پیام کلیسای غنا به مردم و علاقمدان به کلیسا توجه و مراقبت جدی رفتاری است چرا که مراجعین به کلیسا باید چراغ هدایت و روشنگر مردم باشند.