به گزارش خبرنگار مهر، محقق درباره ادبیات در خاندان خود گفت: پدربزرگم به سه زبان فارسی، ترکی و عربی شعر میگفت و آثاری از او باقی مانده است. پدرم نیز طبع مختصری داشت و گاهی شعر میگفت. گرچه روحانی بودن او را با عرصه ادبیات امروز مرتبط نمیکرد اما به شدت اهل خواندن ادبیات بود و به بسیاری از منابع ادبیات کلاسیک مسلط بوده و آثاری بسیاری از نویسندگان و شاعران معاصر را میخواند. اما اعتقادی به انتشار کتابی از خود نداشت.
وی درباره ورود خودش به ادبیات افزود: من از سالهای نوجوانی وارد کار مطبوعات به صورت خواننده و تولیدکننده برخی مطالب شدم و خبرنگار افتخاری برخی مجلات دانشآموزی قم و تهران بودم. فعالیت های مطبوعاتی زیاد داشتم و اولین کاری که از من چاپ شد در مجله «دختران و پسران» مربوط به سالهای ۴۶، ۴۷ بود.
این نویسنده درباره تخلص "م آتش" توضیح داد: کتاب «قصه مرد بزرگ پاپتی» را در سالهایی نوشتم که مبارزات گروه های مسلط با رژیم شاه در جریان بود و این کتاب محتوایی بزرگسال اما در ساختار کتاب نوجوان داشت. اما من به چنین کاری اعتقاد نداشتم و فکر میکردم با چهار تا کلت بیشتر افراد از فعالیتهای اجتماعی و سیاسی میترسند و اتفاق مثبتی نمیافتد. من به مدل کاری که گاندی در هند و دکتر شریعتی در ایران کرد اعتقاد داشتم و این کتاب نیز در همین فضا بود.
محقق ادامه داد: در سالهای قبل از انقلاب تعداد نویسندگان مذهبی به ویژه در حوزه ادبیات کودک و نوجوان بسیار کم بود. در قم به عنوان مرکز تولید آثاری از این دست، جزو اولین کارهایی که منتشر شد، علاوه بر کتاب شهید مطهری "داستان راستان"، کتابهای اسلامیتوسط علی دوانی به انتشار رسید. همچنین مصطفی زمانی کتابهایی درباره زندگی نامه پیامبران بزرگ نوشت که جزو اولین کتابهای مذهبی مصور دوران خود بود که سالها است تجدید چاپ نشده است.
عضو هیات علمیجایزه کتاب فصل یادآور شد: محمود حکیمیجزو معدود کسانی است که آن زمان برای کودکان و نوجوانان داستان مینوشت و آثار او مخاطبان بسیاری داشت و کتابها به چاپهای بالا و تیراژهای متعدد میرسید.
این دبیر ادبیات بازنشسته آموزش و پرورش درباره آثار خود گفت: من اگرچه به شاعری متهم شده ام اما دعو من هیچگاه در طول سالهای زندگی ام شاعری نبوده است بنابراین کمتر به چاپ شعرهایم تن داده ام و تا به حال ۷، ۸ مجموعه بیشتر از شعرهای کودک و نوجوانم چاپ نشده و کتاب بزرگسالی هم ندارم. به سرودن علاقمندم اما اصراری به انتشارش ندارم.
محقق با اشاره به سفرهایی که در تابستانهای پیش از انقلاب به شهرهای مختلف داشته و با نویسندگان گوناگون دیدار میکرده، ببان کرد: از نویسندگان مختلف شرح حال و عکس میگرفتم و در حال نگارش کتابی با نام چهره شناسی نویسندگان مذهبی بودم که در یکی از سفرها توسط ساواک دستگیر شدم و دست نوشته هایم را از من گرفتند و نشد آن کتاب چاپ شود.
مولف کتاب «تاوان» درباره شکل گیری حوزه هنری اظهار کرد: قبل از تاسیس حوزه هنری جمعی شامل افرادی چون مقام معظم رهبری، دکتر حبیب الله پیمان، میرحسین موسوی و همسر ایشان، علی موسوی گرمارودی، طاهره صفارزاده و یکی دو نفر دیگر شکل گرفت اما سرعت پیروزی انقلاب به حدی بود که این جمع هر کدام مشغول مسئولیتی شدند. جوانهای حاضر در این جمع بعدها حوزه اندیشه و هنر اسلامیرا راه انداختند و از اواخر سال ۵۸ در ساختمانی در خیابان فلسطین مستقر بودند و بعدها به محل فعلی رفتند. من هم از جلسه دوم تاسیس حوزه تنها شهرستانی بودم که در این جلسات شرکت میکردم. البته دوستانی مثل قیصر امین پور هم شهرستانی بودند اما ساکن تهران شده بودند اما من هر بار از روستا به تهران میآمدم.
شاعر «مثل من به انتظار» درباره فرزندان خود و راهکار کتاب خوان کردن فرزندان گفت: بچه های ما اهل مطالعه نمیشوند مگر اینکه ما کتاب خوان باشیم. من هم برای کتاب خوان شدن بچههایم کار ویژهای نکردم. چند کتاب از پسر بزرگترم حامد در حوزه ادبیات کودک و نوجوان منتشر شده و پسر کوچکترم سجاد هم کار مطبوعاتی میکند.
«چشم شب روشن» به تهیه کنندگی امیر قمیشی و با اجرای محمد صالح علا، شنبه تا چهارشنبه ها هر شب ساعت ۲۳ از شبکه چهار سیما روی آنتن میرود.
نظر شما