«خیمه بزرگ امت»، عزاخانه زائران غیر ایرانی امام رئوف

خبرگزاری مهر، گروه استان ها- روزهای پایانی ماه صفر است و امسال نیز مشهد و حرم مطهر رضوی برای میزبانی زائران و دلدادگان رضوی از راه دور و نزدیک، که از هر نقطه‌ای از دنیا به این شهر آمده‌اند آماده‌شده است.

به‌طرف صحن غدیر که ویژه زائران غیر ایرانی است قدم برمی‌دارم،  سمت چپ صحن چشم‌انداز متفاوتی نظرم را جلب می‌کند، ورودی یکی از رواق‌ها به‌طور خاصی سیاه‌پوش شده است؛ چشمم به بنر بزرگی که کنار در رواق است می‌افتد،  با خط درشتی نوشته‌شده است «خیمه بزرگ امت» با خواندن دیگر توضیحات متوجه می‌شوم که مراسم ویژه غیرفارسی‌زبانان است.

وارد رواق می‌شوم،  داخل تماماً به‌صورت خیمه‌ای سیاه‌پوش شده است، همان بدو ورود متوجه حال و هوای معنوی متفاوت آنجا می‌شوم. وقتی به اطراف نگاه می‌کنم، انگار وارد خیمه‌ای به رنگ مشکی که نوری قرمز در آن پخش‌شده است می‌شوم؛ بیشتر که دقت می‌کنم رواق به دو قسمت تقسیم‌شده که من از سمت خواهران وارد خیمه شده‌ام.

به چهره و ظاهر افراد نگاه می‌کنم، انگار چراغ مهر امام رئوف در دلشان روشن‌شده است و اشک بر دیدگانشان جاری‌شده است. صدای روضه‌خوان با زبان عربی که با سوز از مصیبت ائمه (ع) می‌خواند در فضا پیچیده است.

به چهره و ظاهر افراد نگاه می‌کنم، انگار چراغ مهر امام رئوف در دلشان روشن‌شده است و اشک بر دیدگانشان جاری‌شده است

زنان روضه را و با جان‌ودلشان درک می‌کنند، اشک می‌ریزند،  روضه‌خوان از مصیبت و غربت حضرت امام حسین (ع) می‌گوید و تنهایی حضرت زینب(س) را فریاد می‌کند،  چندنفری هم بی‌صدا اشک می‌ریزند و انگار بر داغ شنیده‌هایشان تأمل بیشتری دارند.

در اینجا همگی با هر زبان و  فرهنگی، یک وجه اشتراک دارند و آن‌هم اینکه قدر مطلق همه دل‌ها عشق به اهل‌بیت (ع) و امام رضا (ع) است.

مراسم به لحظات پایانی خود می‌رسد که صدای روضه‌خوان بالاتر می‌رود و زنان عراقی، بحرینی و عربستانی که پوشش عربی دارند، شور بیشتری از روضه می‌گیرند.

روضه تمام می شود. خیلی دلم می‌خواهد با یکی از این زائران هم‌صحبت شوم و از حال و هوایشان بپرسم اما تفاوت زبان مانع این کار می‌رود.

مشهد به‌ویژه حرم مطهر رضوی در حال و هوای روزهای پایانی ماه صفر است و ندای «حی علی العزا» حرم را فراگرفته است و زائران در جوش و خروشند .