احمد طالبی نژاد در مورد تغییرات ایجاد شده درجشنواره فیلم فجر و اضافه شدن جایزه ویژه سینمای ملی به نگاه ملی در جشنواره امسال به خبرنگار مهر گفت : " به نظر من از وجه صنعتی، همه تولیدات سالانه سینمایی هر کشور از جمله ایران، سینمای ملی آن کشور نام می گیرد مانند صنایع ملی و ... . به این ترتیب سینما خودش یک تعریف ملی دارد. اما اگر منظور از سینمای ملی آن چیزی است که امروز روی آن تبلیغات گسترده ای صورت می گیرد، نمی دانم چه مفهومی می تواند داشته باشد. یکبار سینمای دینی، یکبار سینمای کودک و نوجوان و این بار هم سینمای ملی!"
طالبی نژاد در حالی که معتقد است هیچکس تعریف دقیق و روشنی از "سینمای ملی" ندارد، اضافه می کند : " آیا این مفهوم به نوعی از فیلم ها اطلاق می شود که در برگیرنده هویت ملی ما است؟ در این صورت هویت ملی هم باید تعریف شود. بسیاری معتقدند اگر ما به گذشته تاریخی خود ببالیم، از هویت ملی خود دفاع کرده ایم، درحالی که هویت ملی هم مجموعه ای از فرهنگها و خرده فرهنگهایی است که از دیرباز در این مملکت رواج داشته است. به این ترتیب موضوع به قدری وسیع است که نمی توان یک تعریف خاص از آن ارائه داد."
کارگردان " من بن لادن نیستم" پیشنهاد می دهد به جای "نگاه ملی"، اصطلاح دیگری برای این بخش جدید انتخاب شود : "مثلاً عنوان نگاه ایرانی به سینما و یا در برگیرنده نگاه ایرانی به زندگی ایرانی. البته این نگاه فقط از موضوع ناشی نمی شود بلکه از فرم هم متأثر است. مثلاً زنده یاد علی حاتمی مصداق بارز سینمای ایرانی بود چون حتی میزانسن هایش تحت تأثیر خط فارسی از راست به چپ بود. بعلاوه از شکوه ، عظمت،فرهنگ و هویت ملی ما حرف می زد. آثار بهرام بیضایی و ناصر تقوایی هم این ویژگی را دارند."
این منتقد سینما نگرانی خود را از حیث اضافه شدن این بخش این گونه ابراز می کند : " به نظرم این جایزه بهانه خوبی برای فرصت طلب ها است. کسانی که همین امروز بدون هیچ اعتقادی فیلم دینی و معناگرا می سازند و وقتی ببینند در حوزه سینمای ملی هم سرمایه ای وجود دارد، به یکباره ملی گرا می شوند! در حالی که ملی گرایی فرهنگ ارزشمندی است که باید در ذات کسی باشد. مثلاً کوروساوا حتی وقتی متنی از شکسپیر هم اقتباس کرد، آن را در فرهنگ خودش پروراند."
طالبی نژاد درپاسخ به این که آیا این تغییر درقالب سینمای ملی می تواند کمیت رویکرد به سینمایی را که به نام سینمای ملی ایران درجهان باب شده، تحت تأثیر قرار داده و آن نوع سینمای جشنواره ای را به نوعی پررنگ کند، می گوید : "اتفاقاً بخشی از فیلمهای جشنواره رو ما، ویژگی هویت ملی را هم دارند چه آنهایی که از فقر می گویند و چه آنهایی که از شکوه ما حرف می زنند. حتی آقای کیارستمی که به نظر می آید نگاه ملی ندارد به نظر من بیشترین و بهترین نگاه را به هویت ملی ما دارد."
این کارگردان در حالی که نگران افزایش کمیت فیلم های جشنواره پسند نیست، اعتقاد دارد : " این جریان چون در داخل کشور بازار خوبی ندارد و درحال حاضر هم در بازار جهانی استقبال گذشته از آن نمی شود نمی تواند پر رنگ شود. فیلمسازان جشنواره ساز این اواخر به ساخت فیلمهای حرفه ای گرایش پیدا کرده اند که گرایش درستی هم هست."
احمد طالبی نژاد در انتها درمورد تعبیر ساختاری و کیفی از این تغییرات انجام شده می گوید : "با توجه به اینکه بخش مواد تبلیغی قبلاً در جشنواره وجود داشت و اتفاقاً آن سال ها جشنواره فجر هم جدی تر بود، پس از حذف و اضافه دوباره، این تغییرات بیشتر در حد تغییر نام است. جشنواره فجر می تواند ویترین سینمای ایران باشد به شرطی که از این حالت روزمرگی و سالمرگی فاصله بگیرد. باید توجه داشته باشیم که جشنواره یک هدف نیست بلکه تولید فیلم و برقراری ارتباط با مخاطب هدف اصلی است. از یک طرف با ریزش مخاطب روبرو هستیم و از طرف دیگر جشنواره های جدید و بخش های مختلف اضافه می شوند که نمی تواند تأثیر خوبی داشته باشد. مسائل مهم تری مانند وسیع کردن دایره محدود موضوعات، طراحی ضوابطی برای ممیزی که هر روز تیغ آن تیزتر می شود و ... وجود دارند که باید به جای چنین تغییراتی به آنها پرداخته شود."
نظر شما