به گزارش خبرنگار مهر، «بوف نه چندان کور» نمایشگاهی است که نقاشی هایی در اندازه های بزرگ را به نمایش گذاشته و با تکنیک رنگ روغن حاصل نگاه تصویرگرایانه و سینمایی فیلمسازی است که دستی در نوشتن داستان هم دارد؛ سجادی کار هنری خویش را با خط و نقاشی آغاز کرده است.
در معرفی آثار نمایشگاه «بوف نه چندان کور» که روی دیوار نگارخانه سروناز شیراز قرار گرفته شمس لنگرودی، شاعر و بازیگر سینما می نویسد: «من از نقاشی هیچ نمی دانم، اما نقاشی بسیار داده ام و می دانم که همه هنرهای هم ریشه اند و برادر و خواهر توامان اند و می دانم هنر به خلاء های بشری پاسخ می دهد. هنر، نتیجه حفره های روزمره زندگی است و قرار است ما را از توفان های شن و خار روزمره که به سوی ما می وزند پناهی باشند. شعر، سینما، نقاشی، موسیقی و... بازخوانی زیباشناسانه تلخی هایی است که نمی توانیم از پس شان برآییم. بازخوانی واقعیت ها به روایت هنرمند.
این هنرمند چند وجهی که مانند بسیاری در ساختن فیلم با مشکلات عدیده ای روبه روست و در سکوتی طولانی فرو رفته است؛ او که غرق در نقاشی شده، لوگوها و آثاری دیگر که سال ها برابر دیدگان مخاطب گذاشته است. بیننده با تماشای آثار سجادی در نمایشگاه «بوف نه چندان کور» اضطراب، وحشت از دست دادگی ها، رویاهای پاره پاره، چنگ انداختن به معصومیت های فروخورده، و تاریخ کابوس وار با نوک چاقو بر روح و دل نقر می شود. نقاشی های محمدعلی سجادی عشوه فرم های به هدر رفته نیست. فرهای درهم تنیده ناگزیری از معناهاست؛ نقاشی های او اضطراب کودک در تاریکی مانده ای است که می کوشد با سوت های شعف آلود هرچه زودتر به نزدیک ترین روشنی برسد».
محمدعلی سجادی متولد ۱۳۳۶ آمل؛ ساخت اولین فیلم ۸میلی متری به نام کی از همه زرنگ تره!( پویا نمایی) در کانون و پرورش فکری و در ادامه فیلم به نام طرحی برای پرنده ( پویا نمایی) سپس چندین فیلم ۸میلی متری دیگر تا سال ۵۶ در سینمای آزاد، کار گرافیک و تصویرگری کتاب کودک به طور هم زمان، پس از انقلاب فیلم‌هایی به صورت ۱۶ میلی متری، ساخت ۱۶ فیلم سینمایی و ۲ تله‌فیلم، ساخت مجموعه جست وجوگران، چاپ چندین کتاب و تدوین چندین فیلم برای دیگران در مجموع فعالیت اوست.
کتاب های سجادی با نام های داغستان(منظومه ۶۹)، گفت و شنود(درباره ادبیات ۶۸)، حیرانی(رمان ۷۳/۹۵)، حلقه‌گم‌شده(داستان ۷۶)، چه کسی روجا را کشت؟(داستان بلند ۷۹)، دلم برایت می تپد!(مجموعه شعر ۸۲)، خیره بر چهار فصل و خاتوزین(دوشعر بلند ۸۲)، نشانه‌ها (۸۳)، سه مورچه عاشق! و روئیده درسنگْ فصل(شعر ۸۷)، چه قدرمانده به رسیدن؟(شعر ۸۸) و با نوشته کشتن(رمان ۸۹) در بازار نشر قرار گرفته است. این در حالیست که از او در سال جاری کتابی با عنوان «موش کور» به نشر رسید.
این در حالیست که تصویرگری آثاری نظیر کژال(مرتضی رضوان)، پنیر بالای درخت(جواد مجابی)، قصه ساعت‌ها و روزنامه آخرین خبر(سجادی)، جنگلبان و ... در کارنامه محمدعلی سجادی دیده می شود.
به گزارش خبرنگار مهر، نمایشگاه نقاشی های «بوف نه چندان کور» تا ۱۴ دی ماه از ساعت ۱۰ تا ۲۱ برپاست.
نظر شما