"صدیق تعریف"مدرس آواز ضمن بیان این مطلب به خبرنگار مهر گفت: شباهت ظاهری در بیان لحن آوازی که تا کنون رایج بوده هنر نیست بلکه ابداع شیوه ای نو در خواندن غنیمتی است که باید در جستجوی آن بود.
این مدرس آوازخاطر نشان کرد:یکی از ویژگی های آواز، تنوع در شیوه های آن است ولی به نظر می رسد که سبک وسیاق های دیگر آوازی در حال کم رنگ شدن است و تقریبا امروزه به دست فراموشی سپرده شده و هرکس که به قولی صدای خوبی برای خواندن دارد سعی می کند به شیوه خواننده نامدار موسیقی سنتی ایرانی بخواند و این یک ضعف اساسی در آواز است.
وی داشتن تحصیلات موسیقی وتسلط کامل مدرس آواز به آموزش را اصلی جدا ناشدنی در هنر موسیقی دانست و افزود:دریک نگاهی کلی، شناخت و آگاهی، پایه واساس آموختن هنر موسیقی را تشکیل می دهدوقطعا"آواز"به عنوان یکی از ارکان اساسی در فراگیری هنر موسیقی نیاز به کارگاه های آموزشی دارد.
وی در انتقاد به برخی کلاس های آموزش آواز گفت: امروزه شاهد هستیم که آگاهی و احاطه کامل مدرس به شیوه های آموزش هنرموسیقی از جمله آواز رخت بربسته و در کمال تاسف کلاسهای آموزشی تنها به کمک خرجی برای معلم تبدیل شده وبه عنوان شغل دوم به این هنر نگاه می شود ؛ وجود این مسئله یکی از جنبه های منفی درکلاس های آموزشی است.
"صدیق تعریف"در ادامه به تدریس غلط در آموزش اشاره کرد وگفت :به نظر من تدریس غلط،به نوعی اشاعه کج فهمی در فضای آموزشی است ؛ چراکه برخی از هنرجویان درطی سال ها آموزش تمام نیرو و انرژی خود را پای آموزش های غلط و این کج فهمی ها تلف می کنند و دراین بین وجود استاد آواز کار آزموده و با تجربه بسیار ضروری است.
وی همچنین در پاسخ به سئوالی مبنی برضرورت در نظر گرفتن الگوهای آموزش آواز گفت: اگرما یک نگاه دقیق به صد سال موسیقی معاصر در ایران داشته باشیم به خوبی متوجه می شویم که استادانی چون نور علی خان برومند ،استاد عبدالله خان دوامی ، سید حسین طاهر زاده ، اقبال آذر، تاج اصفهانی و حسن کسایی از جمله بزرگانی بودند و هستند که آموزش آواز را به شکل سیستماتیک و اصولی به روش شفاهی -که بهترین شکل و اصولی ترین شیوه آموزشی در مشرق زمین است-به شاگردان شان منتقل کرده اند و حاصل این تلاش دردرازمدت تربیت افراد شاخص در فرهنگ غنی موسیقی امروز ایران بوده است ؛بنابراین وجود استادانی از این دست الگوهای معنوی مناسب برای فعالیت در عرصه موسیقی ایرانی به شمار می روند.
نظر شما