۶۲ نقطه حاشیه نشین در گلستان شناسایی شد

به گزارش خبرنگار مهر، عبدالرضا چراغعلی صبح پنجشنبه در دهمین نشست خانه گفتمان شهر گرگان، اظهار کرد: سکونتگاه های غیر رسمی مقصد مهاجرانی است که برای رهایی از خشکسالی و بیکاری به گلستان روی آوردند.

دبیرکارگروه حقوق شهروندی، مهاجرت از استان های سیستان و بلوچستان، خراسان شمالی، خراسان جنوبی و سمنان را به گلستان دارای بیشترین فراوانی دانست و افزود: حضور مهاجران در استان و استقرار در حاشیه شهر سبب بروز مشکلاتی برای شهروندان گلستانی شده است.

چراغعلی به لزوم حرفه آموزی بیکاران مهاجر در استان تاکید کرد و گفت: برای بهبود وضعیت اقتصادی این قشر تلاش می شود اما این تلاش تناسبی با وضعیت فعلی ساکنان حاشیه شهر ندارد.

دبیر کارگروه حقوق شهروندی مفاسد اخلاقی را از جمله آسیب های حاشیه نشینی اعلام کرد و افزود: گلستان سال ۹۶ رتبه چهارم جرایم اخلاقی را در گستره کشور به خود اختصاص داده است.

مدیرکل امور اجتماعی و فرهنگی استانداری گلستان بالارفتن سن ازدواج، روند رو به رشد ازدواج سفید در استان و وجود موانع ازدواج برای جوانان را از عوامل مفاسد اخلاقی بر شمرد.

وی ضمن یادآوری افزایش زنان باردار زیر ۱۵ سال در استان، گفت: اغلب مواقع همسران این زنان پس از اولین بارداری، آنها را ترک می کنند که این هم مشکلاتی برای جامعه به همراه خواهد داشت.

چراغعلی با بیان اینکه حاشیه‌نشینی یک تراژدی اجتماعی است، افزود: جمعیت کشور در یک دوره ۳۵ ساله تقریبا دو برابر شده اما این میزان در گلستان چهار برابر است و این آمار نشان دهنده مهاجرت‌های بی‌رویه به استان استان است.

وی ادامه داد: سال ۸۶ در شورای برنامه‌ریزی استان چهار نقطه شامل قزاق محله نومل، قلعه‌محمود در گرگان و سیدآباد و افغان آباد در گنبدکاووس به عنوان نقاط اصلی معرفی شدند در حالی که همان زمان این نقاط کمتر از ۱۰ درصد کل مناطق حاشیه‌ای و سکونتگاه‌های غیررسمی بود.

به گفته مدیرکل امور اجتماعی و فرهنگی استانداری گلستان، در حال حاضر حاشیه‌نشینی از شهرهای بزرگ فراتر رفته و به سمت شهرهای کوچکی همچون خان‌ببین و دلند و روستاهای بزرگ مانند یساقی گسترش یافته است.

وی در خاتمه به خشونت به عنوان عامل مهم بروز آسیب های اجتماعی، اشاره کرد و گفت: یکی از چالش های اصلی استان در حوزه اجتماعی فقدان کنترل خشم است که در نزاع های ناشی از مهارنشدن خشم بالاترین رتبه را در کشور داریم. ما در برابر مسایل اجتماعی علاوه بر مسئولیت اداری یک مسئولیت شخصی داریم و هرکدام می توانیم یک سفیر اجتماعی باشیم.