/ گزارش مهر از اقامت 13 روزه خدمه دیسکاوری در فضا /

کریسمس زمینی پس از ماموریت فضایی

کریسمس زمینی پس از ماموریت فضایی

خبرگزاری مهر - گروه فناوری های نوین : شاتل فضایی دیسکاوری در ادامه برنامه بلند پروازانه سازمان فضایی آمریکا (ناسا) درخصوص بازسازی ایستگاه فضایی بین المللی شنبه 9 دسامبر به فضا پرتاب شد و اولین پرواز شبانه ناوگان شاتل ها پس از 4 سال را به نام خود ثبت کرد.

به گزارش خبرگزاری مهر، صعود آتشین شاتل شب را برای ناظرین در مرکز فضایی "کندی" به روز تبدیل ساخت. آسمان ابری و وزش باد در ساعات اولیه روز شنبه پرواز شاتل را غیر محتمل می نمود اما ورق برگشت و کنار رفتن ابرها از آسمان و وزش باد ملایم شرایط پرواز این سفینه فضایی را فراهم ساخت. وجود ابرهای نزدیک به سطح زمین انجام ماموریت پنجشنبه شب دیسکاوری را به تاخیر انداخت.

این ماموریت ادامه رقابت شاتل ها برای اتمام بازسازی ایستگاه فضایی بین المللی قبل از بازنشسته شدن این ناوگان در سال 2010 است. پس از ماموریت دیسکاوری انجام 13 ماموریت دیگر برای تعمیر این آزمایشگاه فضایی مورد نیاز است.

خدمه دیسکاوری در جریان این ماموریت تجهیزات و غذای مورد نیاز سرنشینان را به ایستگاه انتقال دادند و بخش جدیدی را در تیره پشتی فلزی آن نصب کردند.  همچنین در این ماموریت "سونیتا ویلیامز" فضانورد تازه نفس جایگزین "توماس ریتر" فضانورد آلمانی که نزدیک به 6 ماه در ایستگاه اقامت داشت، شد.

سازمان فضایی آمریکا (ناسا) ناچار بود تا هفدهم دسامبر دیسکاوری را راهی فضا کند زیرا این شاتل نباید در آغاز سال نو میلادی در مدار قرار می گرفت. چنانچه دیسکاوری تا روز هجدهم دسامبر همچنان روی زمین می ماند، ناسا تصمیم پرتاب آن را به روز بعد از کریسمس موکول می کرد.

خدمه دیسکاوری بی تجربه ترین افراد در زمینه پروازهای فضایی در 8 سال گذشته بودند. پنج تن از فضانوردان آن پرواز با شاتل را تجربه نکرده بودند. آخرین باری که ماموریت یک شاتل حاوی نیروهای تازه کار بود در آوریل 1998 از طریق شاتل "کلمبیا" انجام شد.

یکی از نکات جالب در خصوص دیسکاوری گوناگونی قومیتی خدمه آن بود. به طوری که در بین آنها یک سوئدی، دو فضانورد سیاه پوست، یک فضانورد هندی، یک کارشناس ماموریت انگلیسی، یک آلاسکایی و یک پسر اهل نیوجرسی به چشم می خوردند.

فضانوردان پس از قرار گرفتن در مدار و بازرسی بدنه بیرونی این سفینه، خود را برای الحاق به ایستگاه فضایی بین المللی آماده کردند. خدمه با استفاده از یک بازوی روباتیک برای چسبیدن به سیستم سنسور بازوی متحرک استفاده کردند تا از سالم بودن حفاظ حرارتی پس از پرتاب شاتل اطمینان کسب کنند. پس از تکمیل عملیات بازرسی حفاظ حرارتی، بازوی متحرک به محل اصلی استقرار تجهیزات "دیسکاوری" بازگردانده شد و دوربین های بازو برای کنترل سطوح بالایی شاتل مورد استفاده قرار گرفت.

عملیات آماده سازی برای الحاق شامل کنترل ابزارها و نصب تجهیزات مورد نیاز در زمان پیوستن دیسکاوری به ایستگاه بود. فعالیت فضانوردان نیز عبارت از وارسی لباس های مخصوص پیاده روی های فضایی بود.

همانطور که انتظار می رفت قطعات کوچکی از ذرات و یخ "فوم" از مخزن سوخت خارجی دیسکاوری به هنگام پرتاب شبانه جدا شد اما برخوردی با شاتل نداشت.

از آنجا که این شاتل در شب پرتاب شد، تکنسین های ناسا نتوانستند تصاویر روشن و شفافی همچون تصاویر گرفته شده در جریان سه پرتاب قبلی شاتل ها را به دست آورند.

در مرحله بعد شاتل به ایستگاه فضایی بین المللی ملحق شد و خدمه ماموریت STS-116 پس از بازرسی بال چپ دریچه این سفینه خود را برای انجام پیاده روی های فضایی آماده کردند. خدمه با استفاده از یک دوربین روی بازوی روباتیک ایستگاه، پانل های RCC روی بال را بررسی کردند. سنسورهای بال لبه شاتل یک مشکل کوچک در این قسمت از بال را ثبت کردند. مهندسان اولین بازنگری حفاظ حرارتی شاتل را تکمیل و بررسی تصاویر گرفته شده از قسمت زیرین دیسکاوری را شروع کردند. این تصاویر توسط خدمه Expedition 14 ایستگاه در حالی که "مارک پولانسکی" فرمانده STS-116 شاتل را قبل از الحاق به ایستگاه هدایت می کرد، گرفته شد.

اولین پیاده روی 7 ساعت به طول انجامید. اصلی ترین هدف این ماموریت نصب تیر مشبک یکپارچه P5 روی ایستگاه بود. خدمه از بازوی روباتیک شاتل برای بلند کردن این تیرچه از درون مخزن بار دیسکاوری استفاده کردند. متخصص ماموریت شاتل با استفاده از بازوی روباتیک ایستگاه فضایی بین المللی بخش جدید را به جایگاه نصب خود انتقال داد. سپس فضانوردان حین پیاده روی وی را هدایت کردند تا این عملیات دشوار به درستی انجام شود.

پس از تکمیل ماموریت اتصال P5 ، دو فضانورد دیسکاوری نصب ارتباطات کابل گرمایی، قدرتی و اطلاعاتی را انجام دادند. همچنین فضانوردان دوربینی روی تیر مشبک S1 را که به اشکال برخورده بود، تعویض کردند.

برنامه پیاده روی دوم فضایی شامل نصب اتصالات جدید الکتریکی روی ایستگاه، استفاده از انرژی تولید شده توسط صفحه خورشیدی P4 برای ایستگاه و آماده سازی صفحات بیشتر برای افزودن طی سال های آینده بود.

اصلی ترین هدف راهپیمایی سوم خدمه سیم کشی مجدد ایستگاه فضایی بین المللی و فعال کردن سیستم گرمایی است. در همین حال از فضانوردان خواسته شد تا سری به این صفحه خورشیدی نیز بزنند و از سالم بودن آنها اطمینان کسب کنند.

مقامات سازمان فضایی آمریکا (ناسا) پس از اتمام ماموریت موفقیت آمیز جمع کردن بخشی از یکی از صفحات خورشیدی ایستگاه تصمیم گرفتند راهپیمایی چهارمی را نیز در برنامه کاری دو فضانورد شاتل فضایی دیسکاوری قرار دهند. دو فضانورد شاتل با انجام چهارمین پیاده روی فضایی خود عملیات جمع کردن یکی از صفحات خورشیدی آکوردئون مانند را به اتمام رساندند. در جریان این راهپیمایی 6 ساعت و نیمه دو فضانورد دیسکاوری آخرین بخش صفحه 115 فوتی خورشیدی را درون جعبه ای جای دادند. این پیاده روی از پیش تعیین نشده سازمان فضایی آمریکا (ناسا) را بر آن داشت تا بازگشت دیسکاوری را یک روز یعنی تا روز جمعه به تاخیر اندازد. برخلاف سه راهپیمایی فضایی دیگر خدمه هیچ گونه آموزشی روی زمین برای آن ندیده بودند.

دیسکاوری روز پنجشنبه 21 دسامبر از ایستگاه فضایی بین المللی جدا شد و به ماموریت خود پایان داد. فضانوردان قبل از بازگشت به زمین آخرین عملیات کنترل حفاظ حرارتی شاتل را انجام دادند و دو ماهواره کوچک را از قسمت بار شاتل راهی فضا ساختند. خدمه از دوربین های روی بازوی روباتیک شاتل برای نظارت بر لبه های جلویی، بال ها و دماغه مخروطه دیسکاوری استفاده کردند تا هرگونه صدمات وارده در اثر ضربات بر شاتل در جریان 8 روز اتصال به ایستگاه فضایی بین المللی را برآورد کنند.

فرود دیسکاوری برای عصر روز جمعه در مرکز فضایی "کندی" در فلوریدا برنامه ریزی شد اگرچه برج مراقبت بارش باران و وقوع طوفان را تا 40 درصد برای این پایگاه پیش بینی کرد. چنانچه وضعیت جوی در فلوریدا نامساعد گزارش می شد، دیسکاوری به ناچار به جای فرود در "کیپ کاناورال" در مرکز آزمایشی "وایت سند" نیومکزیکو یا در پایگاه نیروی هوایی "ادواردز" در کالیفرینا می نشست. این تصمیم 90 دقیقه قبل از فرود اتخاذ می شد از اینرو هیچ راهی برای آگاهی دقیق از مکان فرود تا قبل از روز جمعه وجود نداشت. این اقدام میلیون ها دلار هزینه اضافی برای ناسا در بر داشت و دو ماه زمان می برد تا شاتل به فلوریدا انتقال یابد.

ناسا در 26 سال عمر ناوگان شاتل ها تنها یک بار از این پایگاه استفاده کرد و آنهم متعلق به فرود شاتل "کلمبیا" پس از انجام سومین سفر فضایی خود در مارس 1982 بود.

سرانجام7  فضانورد شاتل فضایی دیسکاوری در میان تردید فراوان مقامات سازمان فضایی آمریکا (ناسا) درخصوص انتخاب مکان فرود به سلامت به خانه بازگشتند و با قرار گرفتن در مرکز فضایی "کندی" فلوریدا به ماموریت خود در زمینه بازسازی ایستگاه فضایی بین المللی پایان بخشیدند.

اکنون خدمه پس از گذراندن یک ماموریت 13 روزه تعطیلات کریسمس را در خانه می گذرانند.

................................................
گزارش : الهه مجیدی

کد خبر 425892

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • captcha