به گزارش خبر نگار مهر ، روند تخریب مناطق حفاظت شده و به دنبال آن انقراض گونه های نادر حیات وحش در ایران در حالی شدت گرفته که در ارتباط با این موضوع تا کنون برنامه جدی و سیاست خاصی در دستور کار سازمان حفاظت محیط زیست به عنوان مسئول اصلی در این امر قرار نگرفته است.
قوچ ، کل ، گوزن زرد ایرانی به عنوان گونه های نادر حیات وحش در حالی رو به انقراض و نابودی است که روزگاری حیات وحش ایران به دلیل داشتن این منابع خدادادی در دنیا به خود می بالید.
علاوه بر نابودی گونه های نادر گیاهی ، بنا به عوامل متعدد از جمله شکار بی رویه و مدیریت غلط مناطق حفاظت شده ، جمعیت بالایی از گونه های پستانداران و گونه های پرندگان ایران نیز روند انقراض را طی می کند همچنین در میان خزندگان وحشی ایران تمساح ایرانی (گاندو) و انواع لاک پشت بیش از دیگران در معرض انقراض نسل قرار دارند.
بررسی وضعیت محیط زیست کشور نشان می دهد که سیاست های حفاظتی از گونه های گیاهی و حیوانی به صورت منطقی تعیین و اعمال نمی شود و این امر به روند تخریب مناطق حفاظت شده سرعت بیشتری داده است.
متاسفانه طی سال های اخیر روند منقرض شدن برخی گونه ها همچون قوچ ، کل ایرانی در مناطق خوش ییلاق بسیار مشاهده می شود و این در حالی است که این امر از سوی سازمان حفاظت محیط زیست مورد توجه قرار نگرفته است.
اغلب کارشناسان محیط زیست معتقدند که کمبود محیط بان در مناطق حفاظت شده باعث کاهش چشم گیر گونه های نادر حیات وحش شده است محط بانانی که تعدادشان فقط 2300 نفر است و این در حالی است که این تعداد باید حافظ حجم 13 میلیون هکتاری منابع طبیعی کشور باشند.
از سوی دیگر اغلب مناطق حفاظت شده محیط بانان تجهیزات لازم برخورد با شکارچیان غیر مجاز را ندارند لذا برای مقابله با آنان همواره با مشکلات عدیده ای مواجه هستند و این امر حتی انگیزه آنان را برای مقابله با شکارچیان از دست داده است چراکه اطمینان دارند که مقابله با شکارچیانی که به انواع سلاح های شکاری مجهز هستند آن هم با دست خالی و بدون هیچ گونه سلاحی فقط به از دست دادن جان آنان منتهی می شود .
همچنین درآمد محیط بانان متناسب با سختی کار و حساسیت های این شغل نیست و اکثر آنان از وضعیت حقوقی خود گله مند هستند و این امر باعث شده اغلب آنان انگیزه خود را برای مقابله با شکارچیان از دست بدهند و حتی در مواردی گزارش ده که برخی از محیط بانان برای تامین معشیت خود مجبور به همکاری با شکارچیان می شوند و این امر به طور حتم می تواند خطر جدی برای حیات وحش محسوب شود.
عدم نظارت جدی بر مناطق حفاظت شده و کمبود محیط بانان ، علاوه بر تشدید روند نابودی گونه های حیات وحش کشته شدن محیط بانان را نیز به دنبال داشته است به گونه ای که 100 محیط بان جان خود را در مناطق حفاظت شده از دست دادند و سازمان محیط زیست نیز تا کنون در متوقف کردن این امر نا توان ظاهر شده است .
همچنین سیدخلاق میرنیا ، معاون توسعه ، مدیریت و امور مجلس سازمان حفاظت محیط زیست نیز کمبود محیط بان در مناطق حفاظت شده را پذیرفته و عنوان داشته، هم اکنون هر محیط بانان ایرانی کار 12محیط بان را انجام می دهد که این موضوع هم از نظر شغلی و هم از لحاظ امنیتی قابل قبول نیست.
وی ، یکی از دلایل کمبود محیط بان در کشور را عدم صدور مجوزهای لازم برای استخدام محیط بان عنوان کرده و از دولت خواسته در جهت توجه به محیط زیست کشور و حفاظت هر چه بهتر از گونه های وحشی و منابع طبیعی مجوز لازم برای استخدام محیط بان را صادر کند.
آنچه مسلم است سازمان حفاظت محیط زیست بر اساس وظایف قانونی خود باید در جهت خروج از این وضعیت بحرانی که اغلب کارشناسان نسبت به آن هشدار داده اند به دنبال فکر اساسی باشد در غیر این صورت باید در سال های نه چندان دور گونه های نادر حیات وحش را فقط در موزه ها و صفحه های کامپیوتر جستجو کنیم.
نظر شما