حسین رویوران کارشناس مسائل خاورمیانه در گفتگو با خبرنگار مهر درباره اظهارات احمد ابوالغیط وزیر امور خارجه مصر مبنی بر برقراری روابط بین تهران وقاهره گفت : برقراری روابط بین ایران و مصر به عنوان دو کشور مهم منطقه خاورمیانه که به علت نوع اتحاد و ائتلاف دو نظام سیاسی میسرنشده است، ولی مسائل جدیدی که در سطح منطقه اتفاق افتاده از جمله مباحث تفرقه افکنانه مذهبی و بحث گسترش دخالت قدرتهای خارجی، امنیت همه کشورها را با خطرروبروکرده و هماهنگی این کشورها را به عنوان یک نیاز طلب نموده که از این روی برقراری رابطه بین کشورهای منطقه و گسترش آن نخستین گام برای مقابله با این خطرات محسوب می شود .
وی با بیان اینکه ایران همواره نقشی فراملی و تاثیرگذاردر تحولات منطقه داشته است، مصر را مرکز تولید تمدن و فرهنگ در جهان عرب دانست وتاکید کرد : همکاری ایران و مصر که محورهای خردگرایی در خاورمیانه هستند الگوهای فرهنگی بیگانگان را محدود می کند.
این کارشناس افزود: ازآنجا که مصر، یک محور تمدنی بزرگ در جهان عرب بشمار می رود، نزدیکی ایران و مصر نقش بسیار مهمی در تعادل جریانات منطقه خواهد داشت. وی روابط ایران و مصررا سبب تعامل نخبگان دو طرف برای ارایه راهکارخروج از بحران های منطقه دانست و افزود: با گسترش روابط بین ایران و مصر، سایر کشورهای عربی هم به روابط بیشتر با ایران متمایل می شوند.
وی تاکید کرد :مصر می تواند کانال مناسبی برای انتقال بسیاری از دیدگاه ها به دورن جامعه اعراب باشد.هر چند مصر درباره جزایر سه گانه یک موضع سیاسی علیه ایران اتخاذ کرده است اما به دلیل بعد جغرافیایی با ایران نمی تواند به عنوان یک بازیگر موثر ایفای نقش کند.
رویوران با بیان اینکه چیزی به نام ترجمان عملی توافقنامه صلح کمپ دیوید وجود ندارد که بتواند مانع روابط ایران و مصر شود، تصریح نمود: از آنجا که عمده بندهای توافق در کمپ دیوید عملی نشده است می توان فرض کرد که اساسا چنین توافقی وجود ندارد.
وی با توجه به سابقه تلاشها برای برقراری روابط بین دو کشور به این نکته اشاره کرد که از طرف ایران امکان عملی شدن برقراری روابط وجود دارد؛ چون اراده ملی برای برقراری چنین رابطه ای مهیا است، در توافقهای قبلی عقب نشینی همواره از طرف قاهره بوده است . به هر حال مصر دومین دریافت کننده کمک از دولت آمریکا می باشد و سیاست خارجی مصر تحت فشار این کشورقرار دارد و عقب نشینی ها نیز تحت کارسازی این فشارها صورت گرفته است و این بار هم نمی توان فرض را بر برقراری صد درصدی روابط گذاشت چرا که شرایط گذشته بر روی طرف مقابل همچنان باقی است .
رویوران مهمترین عوامل بازدارنده در برقراری روابط را چنین بر شمرد : علاوه بر مسئله وابستگی به آمریکا، مصر همواره خود را به عنوان محور جهان عرب فرض کرده است . به همین دلیل هرگونه نفوذ غیر عربی در منطقه عربی را رقیب خود تلقی می کند . انقلاب اسلامی ایران در جهان عرب پایگاه خاصی پیدا کرده و نفوذ آن در لبنان ، عراق ، سوریه و فلسطین مشهود است . از آنجا که جهان عرب حوزه نفوذ بالقوه مصر است، این مسئله بر بحث میزان نفوذ در منطقه عربی به ویژه بر فضای رسانه ای تاثیر گذاشته و یکی از موانع برقراری روابط تلقی شده است در حالی که نزدیکی ایران با این کشورها از روی هماهنگی فکری در برخورد با تحولات بین المللی می باشد .
نظر شما