کوروس احمدی - شاعر - به خبرنگار مهر گفت : شاید شعرمذهبی انطور که شایسته است به لحاظ مشخصات و ساختاری نتوانسته باشد نمود یابد اما از لحاظ درونمایه ای می توان برای این نوع شعر، گونه مستقلی قائل شد.
وی ادامه داد : مسلما زمانی که موضوع محوراصلی یک اثر قرارمی گیرد، زبان ، تخیل و تفکر نیز به تبع آن در اثرراه می یابد که این ویژگی ها می تواند به استقلال این شعر کمک کند. دراین راستا معتقدم مذهب همواره ریشه در اعماق جان هنرمندان داشته است. حال اگر امروز رویکرد جوانان به سمت سوژه های مذهبی اندک است به واسطه پرداخت کمرنگ به این سوژه ها و عدم مطالعه جوانان نسبت به این اشعار است. این درحالی است که فعالیت های مذهبی ما در حوزه شعر اگر توام با عمق باشد می تواند به مراتب تاثیرات مثبتی درپی داشته باشد.
وی افزود : یکی از آسیب های جدی که در این وادی به شعر مذهبی وارد می شود قالبی شدن و به ورطه تکرار افتادن شعر است. گذشته از این که امروز قشر خاصی از شاعران به صدا وسیما راه یافته اند و از امکانات پایتخت بهره مند شده اند. درحالی که پتانسیل های قوی درسطح کشوربه خصوص درشهرستان ها به چشم می خورد که با قائل شدن بهای بیشتر به آنها می توان پشتوانه ای غنی را برای شعر امروز پیش بینی کرد. این استعدادها در حال حاضرخاموش مانده اند و با وجود برخوردهای رابطه ای امکان بروز ندارند.
احمدی نقطه نظر خود را درباره شعر مذهبی اینگونه به پایان برد : باید جنبه های فکری و فلسفی زندگی ائمه و حقانیت و پایداری آنها نیز برمردم و مخاطبان این اشعار آشکارشود تا هم قالب های شعر مذهبی شکسته شود و هم مخاطبان به این نوع شعرعلاقمندی بیشتری نشان دهند.
نظر شما