میترا الیاتی درباره رشد صعودی زنان در ادبیات داستانی پس از پیروزی انقلاب اسلامی به خبرنگار مهر گفت : نویسندگان زن طی دهه های چهل و پنجاه حضوری جدی و موفق در ادبیات داستانی ما داشته اند که از این میان می توان به افرادی چون میهن بهرامی، گلی ترقی، غزاله علیزاده و شهرنوش پارسی پوراشاره کرد.
وی افزود: این زنان توانستند معضلات اجتماعی وقت را به تصویر بکشند. زنان نویسنده چه پیش از انقلاب و چه پس از پیروزی انقلاب اسلامی همواره به نکات باریک و زوایای تاریک زندگی می نگرند. شاهد این ادعا آثار" فرخنده آقایی"،" منیرو روانی پور"،" فرخنده حاجی زاده"و... است .
نویسنده " مادمازل کتی" ادامه داد: حتی گونه هایی از ادبیات مثل ادبیات مهاجرت را می توان درآثار داستانی " سودابه اشرفی" مشاهده کرد. درواقع در رمان هایی که توسط زنان به رشته تحریردر آمده است، شاهد وقایع یا مسائلی هستیم که تنها یک زن قادربه تصویرسازی آنهاست.
الیاتی خاطرنشان کرد: درعین این که تصورمی کنم در اغلب مواقع به زنان فرصت داده نشده تا ایفاگرنقش های اصلی دراجتماع باشند با این حال نویسندگانی نظیر"شهلا پروین روح" به فعالیت خود مجدانه ادامه داده اند. به این ترتیب حرکت های مستمر نویسندگانی از این دست باعث شده تا به مرور زمان نقش زنان درادبیات داستانی ایران، ماندگار و استوار شود.
الیاتی درخصوص این که رد پای نگاه زنانه را در کدام بخش های رمان این نویسندگان می توان مشاهده کرد نیز گفت: من در یک اثر داستانی به نگاه زنانه معتقد نیستم و اصلا نگرش نویسندگان را به ورطه طبقه بندی نمی کشم. شاید به این خاطر که تصورمی کنم هر انسانی با نوع نگاه منحصربه خود به دنیا می نگرد و این شیوه زندگی است که پدیدآورنده تقسیم بندی نگاه ها است.
نظر شما