علی بابایی در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به اینکه رایج‌ترین راه‌حل مدیریت مصرف بالای انرژی در ساختمان در کشورهای پیشرفته بهینه‌سازی مصرف انرژی است، گفت: این راه‌حل هرچقدر در دنیا مورد اقبال قرارگرفته، در کشور ما به علت فراوانی منابع انرژی مورد غفلت قرار گرفته است.
وی ادامه داد: یکی از مهمترین مباحث در مصرف انرژی ساختمان وضعیت عایق دیوارها، پنجره‌ها و ... است که در خصوص آن‌ها استانداردی تحت عنوان مبحث ۱۹ مقررات ملی ساختمان تدوین شده است. به جرات می توان گفت با رعایت این مبحث در ساختمان، بین ۳۰ تا ۵۰ درصد قابلیت کاهش مصرف انرژی وجود دارد. به‌طوری‌که با اجرای این مبحث در ساختمان‌های در حال ساخت ۵۰ درصد قابلیت کاهش مصرف انرژی وجود دارد و اجرای آن در ساختمان‌های در حال استفاده به طور متوسط ۳۰ درصد مصرف انرژی ساختمان را کاهش می‌دهد.
این کارشناس انرژی با بیان اینکه به گفته شکرچی‌زاده، رئیس مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی، طبق مطالعات میدانی میزان رعایت مبحث ۱۹ مقررات ملی ساختمان بیش از ۱۰ تا ۱۵ درصد نیست، تصریح کرد: این گفته بدین معنی است که بیش از ۸۵ درصد از ساختمان‌های کشور مبحث ۱۹ را رعایت نکرده‌اند. در حالی‌که اجرای مبحث ۱۹ برای تمام ساختمان‌های اداری و بخش عمده‌ای از ساختمان‌های خصوصی اجباری است، ولی به علت نظارت ضعیف تقریبا تا حد زیادی مغفول مانده است.
سهم ۵ درصدی اجرای مبحث ۱۹ در هزینه ها
به گفته بابایی، با محاسبه اعداد و ارقام گفته شده می‌توان گفت اکنون پتانسیل کاهش حداقل ۱۰ درصد از کل مصرف انرژی کشور وجود دارد و این امر تنها با رعایت کردن مبحث ۱۹ در ساختمان‌ها قابل انجام است. بر خلاف آنچه به نظر می‌رسد رعایت این مبحث هزینه چندانی برای سازنده ساختمان نخواهد داشت و تنها بین ۲ تا ۵ درصد به هزینه ساخت اضافه خواهد کرد که در برابر هزینه صرفه‌جویی انرژی بسیار کوچک است.
وی اظهار داشت: این مثال تنها یکی از راهکارهای موجود برای کاهش مصرف انرژی کشور در بخش ساختمان است؛ راهکارهای دیگری نیز در این بخش وجود دارد، مانند بهره‌وری در لوازم انرژی‌بر خانه‌ها مانند کولر، یخچال، بخاری و ... . علاوه بر این در بخش حمل‌ونقل و صنعت نیز پتانسیل بالایی برای کاهش مصرف انرژی وجود دارد که از جمله آن می توان به بالا بردن راندمان واحدهای صنعتی اشاره کرد.
سهم بخش‌های مختلف از مصرف انرژی کل کشور- منبع:ترازنامه انرژی سال ۱۳۹۴
نظر شما