دکتر میترا حکیم شوشتری در گفتگو با خبرنگار مهر افزود: نمی توان همه کودکان طلاق را دارای اختلالات روانی دانست، زیرا در برخی مواقع کودکان زندگی در خانواده هایی پر تنش، سرشار از تعارضات خانوادگی، مشاهده درگیری های لفظی و جسمانی والدین را تجربه کرده و پس از جدایی والدین از یکدیگر می توانند محیط بهتری را در کنار یکی از والدین خود داشته باشند.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران تصریح کرد: با توجه به اینکه تاثیر مثبت طلاق بر رفتار و افزایش انعطاف پذیری کودکان وابسته به نوع ارتباط والدین بعد از طلاق و شرایط زندگی جدید آنها دارد لذا باید این را پذیرفت در خانواده هایی که یکی از والدین وجود ندارد نقش او خالی مانده و یک والد برای نگهداری از کودک ناچار است نقش دیگری را بر عهده گیرد.
وی گفت: بیشترین آسیبی که کودکان طلاق پس از جدایی والدین از یکدیگر دارند تطابق محیط و شرایط زندگی جدید با یکی از والدین است بنابراین اختلالات انطباقی شایع ترین مشکل روانی در میان این کودکان است.
شوشتری ادامه داد: همچنین این اختلالات می تواند همراه با علامت های افسردگی، اضطراب، رفتارهای بذهکارانه، دروغگویی، دزدی و ... غیره باشد.
این فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان یادآور شد: در صورتی شرایط بیمارگونه بر کل خانواده حاکم باشد، در صورتی جدایی والدین حتی اگر شرایط زندگی مشابه ای با سایر کودکان داشته باشند اما استعداد ابتلا به بیماری روانی در کودکان طلاق و آسیب پذیری آنها بیشتر از کودکان دارای دو والد است.
وی به همسرانی که تصمیم به جدایی از یکدیگر می گیرند، توصیه کرد: پس از طلاق نقش همسری را از نقش والد بودن جدا کنند بدین مفهوم که نقشی که پیش از طلاق در آن تعارض وجود داشته را با نقش پدر و مادر بودن خود جدا بدانند.
شوشتری همچنین تاکید کرد: همسرانی که از یکدگیر جدا شده اند، از فرزندان خود فردی پیغام آور و جاسوس نسازند ضمن اینکه نباید در حضور فرزندان خود از والدی که غایب است، بدگویی کنند و برای ایجاد کمترین تغییر در شرایط زندگی فرزندان خود تلاش کنند بدین مفهوم که فرزند در مدرسه قبلی خود تحصیل کرده و همان امکانات و وسایل تفریحی پیش از طلاق والدین نظیر اسباب بازی و دوستان را در اختیار داشته باشد.
نظر شما