به گزارش خبرگزاری مهر، اجسام کروی شکل کوتوله شامل کهکشان های مرکب از مواد تاریکی هستند که در مثال نمونه کوچکی از آنها می توان به کهکشان های راه شیری و آندرومدا اشاره کرد.
دانشمندان معتقدند: این سیستم های تاریک زمانی غنی از گاز بوده اند اما پس از تبدیل به اقمار کهکشان های بزرگتر، بخش اعظمی از مواد قابل رویت آنها از بین رفته است.
محققان با استفاده از مدل های شبیه سازی شده رایانه ای به بررسی آنچه 10 میلیارد سال پیش بر سر کهکشان های کوتوله غنی از گاز آمده پرداختند. این کهکشان ها به تدریج به مدار سیستم های بزرگتری به اندازه کهکشان راه شیری کشیده می شدند.
دانشمندان دریافتند: نیروی کششی یا "فشار رم" که در اثر حرکت کهکشان های کوچکتر به داخل جرم های بزرگتر ایجاد می شود، نیروی گاز واقع در بین ستارگان در کهکشان های کوتوله را از بین می برد.
این مدل رایانه ای همچنین نشان داد: نیروی جاذبه حاصل از سیستم های بزرگتر بسیاری از ستارگان درخشان کهکشان های کوتوله را به اطراف منحرف می کند. حاصل این عمل شکل گیری کهکشانی در نقطه ای است که بخش اعظم ماده قابل رویت آن غایب است و این در حالی است که اصل ماده تاریک پشت سر جا گذاشته می شود.
به گفته دانشمندان، دستیابی به این نتیجه گامی مهم در درک چگونگی شکل گیری ساختار جهان که یکی از اهداف اصلی در فیزیک نجومی است، به شمار می رود. کشفیات جدید دانشمندان در نشریه "نیچر" به چاپ رسیده است.
نظر شما