خبرگزاری مهر، گروه استان ها - مرتضی عرب یارمحمدی: سال‌های سال است که مسئولان درباره تعاونی‌ها و ضرورت شکل‌گیری‌شان حتی در روستاها صحبت می‌کنند اما کسی دراین‌بین به یک مقوله مهم به نام فرهنگ تعاون نمی‌پردازد همان‌طور که خدای متعال نیز به تعاون در کارها تأکید دارد باید بگوییم که تعاون اصل و اساسی برای همکاری است یعنی شیوه‌ای که در آن مردم دست‌به‌دست هم با کمترین مبالغ مالی بزرگ‌ترین کارها را صورت دهند.
اما تعاون هم مانند هر پدیده دیگر نیازمند فرهنگ‌سازی و اشاعه مسائل فرهنگی مرتبط با آن است. امروز باید اذعان داشت که هنوز در ترویج فرهنگ تعاون و همکاری در استان سمنان ضعف‌هایی وجود دارد، لذا درمجموع باید بگوییم که به‌خصوص در دو دهه اخیر با تشدید مشکلات اقتصادی فرهنگ همکاری را کم‌کم از یاد برده‌ایم بااینکه تعاون می‌تواند به بسیاری از مشکلاتمان کمک کند.
ریشه‌یابی کم فروغی کارهای تعاونی
ریشه این امر اما نه در مقوله تعاونی‌ها بلکه در عموم جامعه دیده می‌شود، در سال‌های دور همه به یاد دارند که در رشته‌های تیمی ورزشی موفقیت‌های چشم‌گیری در استان وجود داشت، هاکی مهدی‌شهر و گرمسار در کشور رقیب نداشت بسکتبال دانشگاه صنعتی شاهرود در لیگ حضور پررنگ داشت و فوتبال سمنان بی‌رقیب بود اما امروز چه؟ در دهه اخیر هرچه در ورزش‌های انفرادی توانسته‌ایم مقام‌های کشوری و جهانی را شاهد باشیم در کارهای گروهی موفقیت چشم‌گیری نداشته‌ایم این‌یک مثال کوچک از موضوعی کلان به وسعت تمام استان سمنان است.
فقر فرهنگی تعاون سبب شده تا بسیاری تعاونی‌های ما امروز از درون با مشکلات روبرو شوند، شاید اغراق نباشد اگر بگوییم یک‌سوم تعاونی‌های استان سمنان با مشکل منیّت‌ها و اختلافات درونی مواجه هستند، شاهد مثال آن‌هم عدم برگزاری جلسات عمومی و مجمع عمومی و ... است. این از فرهنگ تعاون برمی‌آید ما هنوز در تعاونی‌هایمان نتوانسته‌ایم فضایی را ایجاد کنیم که ۱۰ یا ۲۰ و یا حتی ۱۰۰ نفر بتوانند در کنار هم حول یک محور گفتگو و فعالیت کنند.
بسیاری تعاونی‌های ما امروز در گیرودار مشکلات درونی هستتند، برای مثال حضور افرادی در هیئت‌مدیره برای افرادی دیگر گران تمام می‌شود و حضور افراد دیگر برای گروه دیگر! این امر در تمام استان نیز وجود دارد و مربوط به محدوده خاص نیست برخی از کارشناسان معتقد هستند در تعاونی‌هایی که میانگین سواد اعضا کمتر از فوق‌دیپلم است این موضوع دیده می‌شود اما بسیاری دیگر هم معتقد هستند خیر؛ اصلاً ترویج فرهنگ تعاون ارتباطی به سطح سواد ندارد. چه‌بسا هستند افرادی که با تحصیلات بالا نه‌تنها کار گروهی را نپذیرفته بلکه در اجرایش هم عاجز هستند.
باید نگاه‌ها تغییر کند
باید دانست که تعاونی یعنی گذشتن از واژه «من» و رسیدن به واژه «ما»، تعاونی یعنی کارگروهی و جهادی برای رسیدن به منافع مشترک، تعاونی یعنی از خود گذشتن برای دیگران، اما تا چه میزان شاهد این امر در استان سمنان هستیم؟ به نظر می‌رسد مشکلات تعاونی‌های تعطیل در کنار موضوعاتی مانند نقدینگی و تسهیلات و ده‌ها مورد دیگر، فقر فرهنگ تعاون است.
حاضران در تعاونی‌ها را می‌توان به چند دسته تقسیم کرد اول افرادی که نیت خدمت و کاردارند دوم افرادی که صرفاً می‌خواهند سود ببرند و از هر طریق و راهی دنبال این امر می‌گردند، گروه بعد افرادی هستند که سود برایشان مهم است اما منافع دیگران را نیز می‌بینند و گروه دیگر افرادی هستند که اصلاً برای اهداف دیگری چون امتیاز، رانت، تسهیلات و ... آمده‌اند که این گروه آخر در زمره افرادی هستند که اصلاً آدرس را اشتباه آمده‌اند چراکه تعاونی نردبانی برای رسیدن به مقاصد شخصی و سود بردن نیست.
در استان سمنان تا زمانی که بر روی تعاونی‌ها کار فرهنگی نکنیم تزریق اعتبارات هم برای ادامه حیات یک تعاونی فایده‌ای ندارد.
نظر شما