خبرگزاری مهر - گروه ورزش: بی شک در کنار رویدادهایی مانند جام جهانی، جام ملت های آسیا و بازی های آسیایی و پاراآسیایی، یکی از موضوعات داغِ امسال در حوزه ورزش مربوط به بانوان بود و حضور آنها در ورزشگاه آزادی؛ موضوعی که موج آن همزمان با دیدار تیم های ملی فوتبال ایران و بولیوی و ورود گزینشی بانوان به استادیوم یکصدهزارنفری آزادی برای چندمین بار به راه افتاد و همچنان هم در بسیاری محافل ادامه دارد.
اتفاقا دولت و مدیران تصمیم گیرنده در وزارت ورزش و فدراسیون فوتبال هم خود را بی میل نسبت به این مهم نشان ندادند طوریکه در گفتگوهای متعدد با تاکید بر لزوم مهیا شدن زیرساخت های لازم، از برنامه ریزی برای اقدامات موردنیاز در این زمینه خبر دادند و اینکه پیگیر مهیا شدن شرایط قانونمند هستند. این در حالی است که در برنامه سال ۹۸ وزارت ورزش هیچ پیش بینی در این زمینه نشده حتی در بخش بودجه.
وزارت ورزش فقط شعار می‌دهد
برنامه وزارت ورزش برای سال آینده در ۹ حوزه که گسترش ورزش بانوان، گسترش ورزش قهرمانی، گسترش ورزش همگانی و هدایت و ارتقای امور فرهنگی در ورزش از جمله آنها می باشد، ارائه شده است. ذیل هر برنامه هم مجموعه اقدامات و فعالیت ها و حتی بودجه پیش بینی شده برای آن مشخص شده است.
این در حالی است که در هیچ از حوزه های تعیین شده و فعالیت های زیرمجموعه آن، هیچ نشانه ای از برنامه ریزی برای هموارتر شدن مسیر ورود بانوان به ورزشگاه ها وجود ندارد و بالطبع بودجه ویژه ای هم برای آن لحاظ نشده است همان طور که پیش از این و طی سال های گذشته هم در اعتبارات سالیانه وزارت ورزش، بودجه ای برای این موضوع کنار گذاشته نمی شد.
مشخص نیست چرا با وجود بسیاری صحبت های مطرح شده، اراده مسئولان وزارت ورزش در این زمینه و برای برنامه ریزی جهت مهیا شدن حضور بانوان در ورزشگاه ها خیلی جدی نیست که اگر غیر از این بود حداقل در گوشه از برنامه سال آینده خود به آن اشاره می کردند همانطور که در سایر بخش ها و زمینه ها اعلام برنامه کرده است.
به نظر می رسد مسئولان وزارت ورزش در ظاهر شعارهایی برای حمایت از ورزش بانوان می دهند اما در جایی که باید برنامه ریزی درست و دقیقی داشته باشند و برای این اقدامات بودجه ای را در نظر بگیرند، دچار فراموش می شوند.
این گزارش یک سند است
به گزارش خبرنگار مهر، اینکه وزارت ورزش برنامه ای برای حضور بانوان در ورزشگاه ها ندارد، موضوعی است که مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی نیز در گزارشی که برای بررسی اولیه لایحه پیشنهادی ورزش در حوزه تربیت بدنی ارائه کرده، به آن اشاره داشته است.
در گزارش این مرکز آمده است: «در خصوص حضور زنان و خانواده ها به استادیوم های ورزشی که از سوی دولت و وزارت طی این سال ها در فضای رسانه ای و اجتماعی کشور در حجم وسیعی به آن پرداخته شده است، برنامه و اقدام / فعالیت مشخصی در اینباره در لوایح بودجه، ذیل برنامه های وزارت ورزش و جوانان پیش بینی نشده است. روشن است که مناسب سازی اماکن و فضاهای کشور از حیث سخت افزاری نقطه آغازین برای حل این مسئله است که در بودجه های سنواتی اخیر هیچ ردی از آن وجود ندارد.»
سهم صفر بانوان و ورودشان به ورزشگاه ها در اعتبارات عمرانی
برنامه پیشنهادی وزارت ورزش به سازمان مدیریت و برنامه ریزی در حالی خالی از موضوع ورود بانوان به ورزشگاه ها و اقدام برای مهیا شدن زیرساخت های آن است که بودجه این وزارتخانه و شرکت تابعه آن نسبت به سال گذشته چهار درصد افزایش داشته است.
از مجموع بودجه ۹۲۰ میلیارد تومانی وزارت ورزش، ۲۵ درصد برای بخش عمرانی است. بودجه شرکت توسعه هم ۲۴۵ میلیار تومان اعتبار عمرانی است. در مجموع ۱۱۶۶ میلیارد تومان برای وزارت و شرکت تابعه آن پیش بینی شده اما اصلا برای هزینه بخشی از این اعتبارات در زمینه ورود بانوان به ورزشگاه ها، برنامه ای ارائه پیش بینی نشده است.
داستانی که همچنان ادامه دارد
به گزارش خبرنگار مهر، اتفاقی که ۲۴ مهرماه در استادیوم یکصدهزارنفری آزادی رقم خورد اگرچه ابعاد گسترده ای را در برگرفت اما نمی توان آن را سرآغازی در ورزش ایران و برای ورود بانوان به ورزشگاه ها دانست. در واقع این برای اولین بار نبود که بانوان به ورزشگاه می آمدند و یک دیدار فوتبال را از نزدیک تماشا می کردند. سال ۱۳۷۷ و به بهانه شرکت در مراسم استقبال از تیم ملی فوتبال که سهمیه جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه را به دست آورده بود، نخستین حضور بانوان در ورزشگاه آزادی رقم خورد. اولین حضور بانوان ایرانی در ورزشگاه آزادی و برای تماشای یک بازی هم در جریان دیدار رسمی دو تیم ایران و بحرین در مقدماتی جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان رقم خورد.
در کل اینکه حضور بانوان در ورزشگاه ها و برای تماشای رقابت های ورزشی مردان موضوع جدیدی نیست؛ داستانی است بلند و تکراری که همزمان با دیدار ایران و بولیوی و به خاطر تاکید فیفا، بازگشایی شد. با این تفاوت که اینبار ورود بانوان به آزادی با واکنش های مثبت و استقبال از استمرار آن همراه بود تا آنجا که مسئولان هم وعده مهیا شدن شرایط برای ادامه حضور بانوان را دادند اما عدم ارائه برنامه مشخص در این زمینه، نشان می دهد تلاش ها و اقدامات بر خلاف وعده و وعیدها است.
نظر شما