به گزارش خبرگزاری مهر، حجت الاسلام حامد کاشانی در صفحه شخصی خود در اینستاگرام نوشت: اولین بار در مجلس سالانه شهادت حضرت جواد سلام الله علیه در منزلشان سخنرانی کردم، سال بعد نیز تکرار شد، چیزی نگذشت که ایشان به تولیت آستان ملک پاسبان رضوی سلام الله علیه منصوب گشت.
این ارتباط محدود زمینهای فراهم ساخت تا بصورت مکرر و پیوسته انتقاداتی که در حوزههای مورد علاقه ام مانند نسخ خطی و… و به صورت کلی سازمان کتابخانه ها و بنیاد پژوهشها و امور اجرایی حرم مطهر میدیدم، با صراحت و بی رودر بایستی مطرح کنم، که معمولاً با گشاده رویی پاسخ داده میشد و به آن توجه میگردید. (داخل قلاب بگویم که از همان اولین روز معمم شدن با خود عهد کردم که در مقابل مسئولان بدون مماشات و با صراحت امر به معروف و نهی از منکر کنم و هرگز مجیز مسئولی نگویم.) این نقدها و پیشنهادها و از سوی دیگر استقبال و روی باز ایشان، باعث شد که در این زمینه رفت و آمد بیشتر شود.
تا اینکه بعضاً در دوره حضور ایشان در انتخابات ریاست جمهوری، نیز بارها در حضور یا با پیغام مواردی را صریح و شفاف مطرح نمودم و معمولاً بدون تلخی، استماع و بعضاً منجر به تغییر میگشت. رسید به این اواخر که ایشان ریاست دستگاه قضا را عهده دار شد.
روز پیش از معارفه در شام شهادت امام هادی علیه السلام، در دفتر تهران آستان قدس، مجلس عزاداری برپا گشت و بنده نیز سخنران آن مراسم بودم. سی دقیقهای در فصائل، عظمت و خدمات امام دهم گفتم و پیش از توسل و روضه، در خطاب به رئیس جدید ق ق گفتم: نکاتی هست که چون عهد شرعی دارم به صراحت می گویم.
مواردی از حکومت امیر المومنین علیه السلام برشمردم، از جمله اینکه الله الله از دور و بری ها و نزدیکان. آنها باید از دلسوزان و منتقدان انتخاب شوند نه متملقان و مگسان گرد شیرینی. اینکه مستضعف مظلوم باید نزد شما قوی و عزیز باشد و سرمایه داران مفسد و نزدیکان مراکز قدرت که اهل صلاح نیستند، باید برای شما خُرد و بی مقدار و ضعیف باشند تا حق را از حلقومشان بیرون بکشید.
عرض کردم امیر سلام الله علیه در آغاز حکومت به مردم فرمودند: "اگر مال حرام را کابین زبانتان کرده باشید، آن را پس میگیرم."
اما بنده هر چه گشتم موردی در تاریخ برای این بازپس گیری نیافتم، اما میبینیم آن امام بی نظیر بلافاصله پس از تصدی حکومت، عبید الله پسر خلیفه دوم را که به بهانه قتل پدر چندین ایرانی مسلمان را کشته بود و خلیفه سوم با دخالت، او را از قصاص رهانده و به پرداخت دیه آن هم از بیت المال اکتفا کرده بود، برای قصاص فراخواند و در عمل امام، عدالت خواهی را ابتدا از آقازادهها و سران و سردمداران و دانه درشتها آغاز نمود.
باز گفتم به جای فرهنگ "به تو چه" که امروز هم بعضاً در ق ق و این گوشه و آن گوشه به آمران به معروف و ناهیان از منکر میگویند، وقتی امیر علیه السلام دیدند پیرزنی از حاکمی شکایت کرده و حق نیز با اوست، به جای ابلاغ حکم عزل از طرق حکومتی و بعضاً سریعتر (ارسال با چاپار)، حکم عزل را به دست همان پیرزن داد که به دیگران بفهماند، حکومت و دادگاه او "مردمی" است و اگر مردم به کمک حاکمیت در پاکسازی از مفسدان بیایند، از آنها استقبال میشود و تشویق میگردند و دستگاه ایشان گوش شنوایی برای گلههای مردم است و هرگز به ایشان نمیگویند: تو چه کارهای؟
به ایشان عرض کردم امروز دیده میشود، این تغییر شما برخی را خوشحال و امیدوار کرده و دعا میکنم که حدود ۷، ۸ یا ۱۰ سال دیگر که این منصب را واگذار مینمایید به جای شادی و خوشحالی، آن روز ناراحت ومغموم باشیم.
به آقای رئیسی عرض کردم امروز تصدی این مقام تبریک ندارد. تبریک برای زمانی است که شما حقی احقاق کنید و از باطلی جلوگیری نمائید. آن موقع است که ما همگی در خدمت و فدایی شما خواهیم بود، چنان که از امیر سلام الله علیه نقل شده که فرمود: "حکومت برای من از این لنگه کفش کهنه و مندرس بی ارزش تر است مگر آنکه حقی احقاق کنم یا باطلی را دفع نمایم."
از این سخنان موارد دیگری نیز گفتم و روضه خواندم و...
پس از جلسه حضار و هم شخص آقای رئیسی تشکر نمود و رسماً از حقیر و امثال من خواست تا انتقاد دلسوزانه و انتقال مطالب خیرخواهانه را ادامه دهیم.
غرض از ذکر این کلمات، این بود که به فضل الهی شخصی مسئولیت دستگاه قضا را بر عهده گرفته که ظاهراً بنا دارد با بها دادن به انتقادات، گوش شنوا و قصد تحول داشته باشد. امیدوارم در واقع هم چنین شود و ادامه یابد.
از این رو نسیم پر طراوت امیدی در جامعه وزیدن گرفته و مردم را چشم به راه و منتظر تغییرات و تحولات مثبت ساخته است.
اما در پایان بیان این نکته ضروری است که نباید یک فرد را جایگزین تمام ساختارها و نهادها دانست و توقع معجزه داشت.
یک نفر نمیتواند تمام مشکلات را حل کند.
اگر توقع از ایشان غیر واقعی و فضایی باشد، هر چه اتفاق خوب بیفتد باز موج نا امیدی و شکست ما را در هم می شکند.
عدالت گسترده و بی نقص برای دوره حضرت ولی عصر روحی له الفداء است.
حتماً میدانیم اصلاح، مستلزم مرور زمان و دقت است. ما خود نباید با توقعات فضایی ایشان را مجبور به اقدامات شتابزده نمائیم و البته ایشان هم میداند زمان زیادی ندارد.
بی آنکه تملق کنیم، برای او دعا میکنیم که بتواند با استعانت از خدای تعالی، همراهی مردم و توجه به افکار عمومی و استفاده از ظرفیت نیروهای صالح و مشاوران امین، خواستههای مردم و رهبری معظم را به خوبی پاسخ دهد.
نظر شما