سینمای کودک هیچگاه مورد حمایت جدی قرار نگرفته است / لحظه مرگ سینمای کودک در کشور ما فرا رسیده است

فریال بهزاد در خصوص اهمیت برگزاری جشنواره فیلم های کودکان و نوجوانان و وضعیت کنونی این ژانر به خبرنگار مهر گفت : " برگزاری جشنواره به نوبه خود خوب و مفید است، اما طی این سالها سینمای کودک هیچگاه مورد حمایت جدی قرار نگرفته و همه قولها در حد حرف باقی مانده است. این در حالی است که سینمای کودک مخاطب خاص دارد و بدون حمایت نمی تواند روی پای خود بایستد. مخاطبان اصلی این سینما را کودکان و نوجوانان محصل تشکیل می دهند. بنابراین وزارت آموزش و پرورش باید در جهت توجه به این نوع سینما با سازماندهی دانش آموزان در طول سال تحصیلی برای تماشای آثار این ژانر تلاش کند. اما متاسفانه طی سالهای اخیر این اتفاق نیفتاده است."

وی خاطرنشان کرد : "هر سال جشنواره فیلمهای کودکان و نوجوانان برگزار می شود، خود من هر سال در آن شرکت می کنم و همین حرفها را می زنم و همین راهکارها را ارائه می کنم. ولی در عمل اتفاق خاصی نمی افتد. مدتی قبل در روزنامه ها خواندم معاون سینمایی وزارت ارشاد با مسئولین وزارت آموزش و پرورش گفتگوهایی انجام داده اند تا در زمینه استفاده از آثار ژانر کودکان و نوجوانان همکاری کنند، این امر طبیعی است. چون مخاطبان اصلی این نوع فیلمها 9 ماه سال را در مدارس حضور دارند و باید برای آنها برنامه ریزی شود تا بتوانند فیلمها را ببینند. این نوع گفتگوها باید خیلی زودتر انجام می شد. زمانی که ما مدرسه می رفتیم از شنیدن خبر رفتن به سینما بسیار خوشحال و هیجانزده می شدیم. کودکان باید این هیجان را تجربه کنند تا از تماشای آثار ایرانی لذت ببرند."

این سینماگر با اشاره به استقبال سینمای کودکان در سالهای گذشته و دلیل رکورد این بخش اظهار داشت : "در یک مقطع زمانی مشخص سینمای کودک از رشد خوبی برخوردار شد و با جذب مخاطب انبوه در زمینه اکران به موفقیتهای قابل توجهی دست یافت، اما بسترسازی لازم در این زمینه به وجود نیامد و این روند ادامه نیافت. در دیگر کشورهای جهان سینمای کودک از جلوه های ویژه و جذابیتهای بصری برخوردار شد و رشد قابل توجهی کرد. این آثار به شکلهای مختلف در معرض دید کودکان و نوجوانان ایرانی قرار گرفت و توقع آنها از یک اثر خوب و قابل قبول را بالا برد. اما سینمای کودک در کشور ما نتوانست همپای فناوریهای نوین جهانی در این عرصه پیش برود و در یک نقطه مشخص متوقف شد."

بهزاد ادامه داد : "متاسفانه در حال حاضر تعداد زیادی از فیلمهایی که در این عرصه تولید می شود، درباره کودکان است نه برای کودکان و همین مسئله حتی روی کیفیت جشنواره فیلم کودکان و نوجوانان نیز تاثیر می گذارد. مسئله اینجاست که این ژانر جدی گرفته نمی شود و تماشای آثار دیگر فرهنگهای جهان بیش از آثار داخلی در کشور رواج یافته است. من متاسفم از این که دیگر نمی توانم در زمینه تولید آثار عرصه کودکان و نوجوانان فعالیت کنم. چون از ابتدای فعالیتم در این ژانر، از داستانهایی برخوردار از فانتزی و تخیل استفاده کرده ام و همچنان ترجیح می دهم همین گونه داستانها را تبدیل به فیلم کنم. اما فناوری لازم برای تولید جلوه های ویژه مناسب و جذاب در اختیار ما قرار ندارد و به همین دلیل آثار ایرانی موفق به جذب مخاطبان نمی شوند."

وی درباره دلیل این که دیگر فیلمهای پرمخاطب این ژانر که وابسته به جلوه های ویژه خاصی نبودند هم به مرحله تولید نمی رسد، توضیح داد : "سینماگران انگیزه خود را از دست داده اند. چون اکنون تمامی ظرفیتهای اکران را فیلمهای گروه سنی بزرگسال گرفته اند و مجالی برای نمایش عمومی فیلم های کودکان و نوجوانان باقی نمانده است. وقتی اکران با این همه مشکل مواجه است، دیگر سرمایه گذاران برای ساخت چنین فیلمهایی از خود رغبت نشان نمی دهد.حتی سینماگرانی که در این زمینه موفق بوده اند ـ همانند حمید جبلی و ایرج طهماسب ـ نیز دیگر حاضر به ادامه فعالیت در این زمینه نیستند. به نظر من، لحظه مرگ سینمای کودک در کشور ما نزدیک شده است."

این کارگردان در مورد میزان نقش سینماگران در کاهش جذابیت فیلم ها اعلام کرد : "طی چند سال اخیر فیلمنامه های خوبی در ژانر کودکان و نوجوانان نوشته نشده است. آثاری که به جامعه شناختی و روانشناسی کودک توجه نشان بدهد. تهیه کنندگان حتی حاضر به مطالعه فیلمنامه های جدید در این زمینه نیستند. حتی میزان وامی که بنیاد سینمایی فارابی برای ساخت فیلمی در گروه سنی بزرگسالان به تهیه کنندگان می دهد، به مراتب بیشتر از وام تولید فیلم کودک و نوجوان است. به عقیده من، همه چیز دست به دست هم داده تا این سینما با مشکل مواجه شود. این در حالی است که تاثیر فرهنگی یک فیلم کودک بسیار بیشتر از یک اثر برای بزرگسالان است."