به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از منابع اینترنتی، روز زمین پاک مناسبت سالانه ای است که با هدف افزایش آگاهی و تجلیل از محیط زیست کره زمین نامگذاری شده است. در سال 1969، جان مک مونل فرزند یک مبلغ دینی مستقل و علاقمند به عرصه دین، علم و صلح، ایده برگزاری یک روز جهانی به نام روز زمین پاک را در همایش یونسکو درباره محیط زیست مطرح کرد و در همان سال پرچم زمین پاک را طراحی کرد. یوتانت دبیر کل سازمان ملل( 1962- 1971) از ایده مک کونل استقبال کرد و این روز به یک روز جهانی در تقویمهای سراسر دنیا تبدیل شد.
طی سال گذشته و حتی اوایل امسال در ماه فوریه نشستهای بسیاری با محوریت چشم اندازهای الهیاتی درباره نظارتهای زیست محیطی برگزار شد و مسیحیان، مسلمانان، یهودیان، هندوها و بودیستها موضعهای مشترک خود را به کرات تصریح کرده اند.
از روز زمین پاک 2006 تا روز زمین پاک 2007، فرقه ها و مذاهب مختلف برای کاهش سرعت تغییرات جوی اعلام آمادگی کرده و برای پیروان و اعضای جامعه دینی خود خطبه، موعظه و پیامهای الکترونیکی ارسال کرده و از طریق پایگاه های اطلاع رسانی خود آنها را از این وظیفه مهم آگاه می کنند.
در هر کدام از سنتهای دینی آموزه های مشترکی برای حفاظت از زمینی وجود دارد که خداوند آن را به امانت در اخیار بشر قرار داده است. در سنت مسیحی، طبیعت هیچگاه سخنگویی بهتر از سنت فرانسیس آسیسی نداشته است. سنت آهیسما در میان آئین 2 هزار و 500 ساله هندوها که به بودیسم نیز منتقل شده آگاه کننده انسان در رابطه با این امر است که همه انسانها یکی بوده و ما با طبیعت یکی هستیم و صدمه زدن به طبیعت به معنای صدمه زدن به خودمان است. در میان روزهای مقدس دینی تعداد معدودی به تقدس خلقت خداوند و رابطه انسانها با هر موجود زده ای توجه می کنند، در حالی که تمام مؤمنان حقیقی از مسئولیت خود نسبت به طبیعیت و تجلیل از زمین آگاه هستند. توجه به احیای زمین در انقلاب زمستانی و آغاز فصل بهار در کریسمس و عید پاک وجود دارد.
بسیاری از اعیاد یهودی به چرخه طبیعیت ارتباط دارد که در آن میان جشن سکوت در پاییز را می توان نمونه بارزی به شمار آورد. یونیتاری ها تاریخی را بین روز عید پاک و آغاز تابستان به عنوان یک مراسم مذهبی مرتبط با گل برگزار می کنند. روز زمین پاک در تقویم روزهای مقدس بودیستها نیز وجود دارد. سرخپوستان آمریکایی و سایر سنتهای دینی نیز برخی از روزهای مقدس خود را کاملاً با چرخه سالانه اعتدالین و انقلاب زمستانی است مرتبط کرده اند.
قرآن به عنوان کتاب آسمانی مسلمانان نیز مملو از اشاراتی به منابع ارزشمند حیاتی یعنی آب، هوا و خاک است و مسلمانان را از اسراف نهی می کند از سوی دیگر احادیث نیز بیانگر دغدغه پیامبر(ص) درباره حفظ منابع طبیعی و توزیع عادلانه آنها در میان همه مردم است. اسلام از همان بدو پیدایش یعنی هزاروچهارصد سال پیش اصولی را برای شناخت زیست محیطی که لازمه کسب شایستگی خلیفه الهی است، به انسانها عرضه کرد.
به عقیده بسیاری از متفکران مسلمان، بحران زیست محیطی نشانه ای است از یک فاجعه بزرگتر یعنی دورشدن انسانها از زندگی‌ای که مطابق با خواست خداوند است. یک جامعه مبتنی بر عدالت که در آن روابط انسانها با یکدیگر و با خداوند به طور شایسته برقرار گردیده است به راحتی دچار معضلات زیست محیطی نخواهد شد.
مراقبت از محیط زیست در معنای کامل آن، وظیفه ای است که به خاطر مقام خلافت در آفرینش بر دوش بشر قرار دارد. هر نسلی از مردم مانند کارگزار و خلیفه ای در زمین هستند که از منابع آن برای منفعت تمام موجودات پاسداری می کنند. اسراف و اعمالی که توازن نظام طبیعت که نشانی از الطاف خداوند است را تباه می کنند به شدت تقبیح نکوهش شده است.
نظر شما