به گزارش خبرنگار مهر، شصت و ششمین اجلاس وزرای بهداشت کشورهای مدیترانه شرقی، از روز گذشته به میزبانی تهران شروع شد و شاهد حضور مدیران ارشد سازمان جهانی بهداشت به همراه وزرای بهداشت ۲۲ کشور منطقه مدیترانه شرقی در ایران هستیم. این در حالی است که برگزاری چنین فرصتی، علاوه بر اینکه موجب افزایش سطح همکاری های کشورهای منطقه «امرو» در حوزه سلامت می شود، می تواند فرصت طلایی برای دست اندرکاران صنعت داروسازی و تجهیزات پزشکی باشد که از این اجلاس به عنوان بازار فروش محصولات خود بهره ببرند.
آن طور که محمدرضا شانه ساز رئیس سازمان غذا و دارو، عنوان داشته است؛ در تبلیغات داروهای تولید داخل ضعیف عمل کرده ایم و همین مسئله باعث شده تا حدودی نتوانیم قابلیت های صنعت داروسازی را به مردم و جهان بشناسانیم.
اشاره به همین نکته کافی است که بتوانیم، در مدت برگزاری اجلاس تهران، مدیران صنعت داروسازی کشور را فرا بخوانیم و یا اینکه بازدیدهایی را برای وزرای بهداشت کشورهای میهمان فراهم کنیم تا بتوانیم آنها را از نزدیک در جریان تولید داروی ایرانی قرار دهند.
اجلاس تهران، فرصت خوبی است تا دستاوردهای دارویی و تجهیزات پزشکی ایران را به وزرای بهداشت کشورهای منطقه نشان دهیم و بتوانیم شرایط را برای صادرات دارو فراهم کنیم. زیرا، صنعت داروسازی در حوزه داروهای «بایوتک» و «های تک» حرف های زیادی برای گفتن دارد، به طوری که رونمایی از داروهای جدید برای تولید کنندگان داخلی، یک اتفاق عادی شده است.
«جمیل جباک» وزیر بهداشت لبنان، در ورود به تهران، عنوان داشته است که در بحث داروهای «بایو سمیلار» علاقمند هستیم که با همکاری ایران این داروها در لبنان تولید شود. در همین حال، «احمید بن عمر» وزیر بهداشت دولت لیبی نیز خواستار تمایل کشورش برای استفاده از تجربیات صنعت دارویی ایران شده است.
در حالی که صنعت داروسازی ایران توانسته است بیش از ۹۷ درصد نیاز دارویی کشور را تامین کند، اما دست اندرکاران این صنعت بر این باورند که صنعت دارویی کشور هنوز از حداکثر ظرفیت خود برای تولید دارو استفاده نمی کند و دلیل آن نیز، عدم همخوانی هزینه های تولید و قیمت دارو در داخل است. از همین رو، صادرات داروی ایرانی می تواند بهترین فرصت برای صنعت داخلی باشد که از فروش دارو به کشورهای منطقه و دنیا، هزینه ها را جبران کند.
احمد شیبانی رئیس سندیکای صاحبان صنایع داروهای انسانی ایران، در گفتگو با خبرنگار مهر، گفت: یکی از موانع پیش روی صنعت داروسازی کشور، نقدینگی و مشکلات مالی است که بخشی از این مشکلات، ناشی از قیمت گذاری دارو در داخل است. آنچه مسلم است، قیمت دارو برای صنعت حیاتی است. همه ما خوب می دانیم که داروی تولید داخل با قیمت واقعی به فروش نمی رسد و انتظار دارد که قیمت دارو، با هزینه های تولید همخوانی داشته باشد.
در همین حال، پیمان ترحیم مدیرعامل یکی از شرکت های دارویی کشور، به خبرنگار مهر، گفت: با قوانین فعلی و محدودیت های موجود، در حال از دست دادن بازارهای صادراتی هستیم چرا که با شرایط مالی و عدم حمایت های دولتی، قادر به حضور در بازارهای بین المللی نیستیم و حداقل در کشورهای منطقه همچون افغانستان و عراق، شرکت های دارویی ترکیه در حال جایگزینی هستند.
ایرج حریرچی معاون کل وزارت بهداشت، با عنوان این مطلب که کارخانجات دارویی ما سه برابر ظرفیت فعلی مصرف کشور توانایی تولید دارند، گفت: این پتانسیل خوبی است که می توان از آن استفاده کرد.
وی افزود: هدفگیری ما افزایش میزان صادرات نسبت به واردات دارو است اما گاهی برخی رقبای خارجی برای به دست گرفتن بازار دارویی دامپینگ می کنند یعنی دارو را به ضرر خودشان وارد بازار کشورهای دیگر می کنند تا بازار انحصاری دست آنها باشد که البته ملاحظات سیاسی نیز گاهی در آنها نقش دارد.
معاون کل وزارت بهداشت، راه رونق صادرات دارو را بازاریابی مناسب دانست و گفت: صادرات دارو ضمن اینکه برای کشور ارزآوری دارد، دارای اصول و قواعدی نیز هست به گونه ای که به حمایت سیاسی و دولت و همچنین نقدینگی و وام نیاز دارد. در این خصوص هم در دوره قبل هم در دوره فعلی با توجه به تخصص شخص وزیر در این حوزه جلسات متعددی با تولیدکنندگان داشته و داریم که بازاریابی مناسبی در این حوزه داشته باشند شاید در دوره قبل عمده سفرهای خارجی به همین منظور انجام شده است.
حجم صادرات دارویی کشور در سال ۱۳۹۶ حدود ۱۲۰ میلیون دلار برآورد شده که از این مقدار ۱۱۰ میلیون دلار دارو و ۱۰ میلیون دلار مواد اولیه دارو بوده است. مقایسه آمار صادرات سال ۱۳۹۶ با مدت مشابه سال قبل (آمار صادرات سال ۱۳۹۵ حدود ۷۰ میلیون دلار) رشد دو برابری صادرات داروهای تولیدی و مواد اولیه را در این سال نشان می‌دهد.
بررسی اطلاعات نشان می‌دهد بیشترین میزان صادرات مربوط به داروهای «های تک» و «شیمی درمانی» بوده که عمدتا به کشورهای روسیه، عراق، سوریه، افغانستان و اوکراین و آذربایجان صادر شده است. این در حالی است که میزان ارزبری کشور برای ۳ درصد داروهای وارداتی، بالغ بر یک میلیارد دلار بوده است که می توان شاهد تفاوت فاحش در واردات و صادرات دارو بود. در همین حال، استفاده حداکثری از بازار دارویی کشورهای منطقه، به تنهایی می تواند وضعیت فروش داروی ایرانی را بالا ببرد و باعث شود صنعت داروسازی که در داخل چندان سود دهی برای تولید کننده ندارد، بتواند از این بازار، علاوه بر تامین هزینه ها، باعث رونق صنعت نیز شود.
نظر شما