تنها به عشق دانشجو و وطنم در ایران فعالیت می کنم / ارتباط با مسئولان آموزش عالی حتی برای اساتید امکانپذیر نیست

دکتر سید حبیب فیروز آبادی در گفتگو با خبرنگار مهر افزود: مقام یک استاد دانشگاه در ایران در مقایسه با آنچه در سایر دانشگاه های دنیا مشاهده می شود، متفاوت است و دانشگاه های ما با نگرشی که بر آنها حاکم است تبدیل به دبیرستان های 16- 17 کلاسه شده اند.

وی اظهار داشت: پشت میز نشینی در تمام سطوح آموزش عالی دیده می شود و عدم نگرش خاص به دانشگاه و استاد باعث شده است دانشگاه از افرادی پر شود که نباید پر می شد در حالیکه استادی در تمام دنیا شخصیت و مقام ویژه خود را دارد.

استاد دانشگاه شیراز با اشاره به روابط علمی اساتید داخل کشور با سایر اساتید گفت: عدم استاد محوری در دانشگاه های ما باعث شده است که ندانیم در صورت دعوت از استادی برای انجام فعالیت علمی به داخل کشور، به چه کسی مراجعه کنیم و چه کسی پاسخگو است. این در حالی است که دانشجویان ما که برای ادامه تحصیل به خارج از کشور سفر می کنند برای همکاری با اساتید داخل از قدرت تصمیم گیری و نفوذ بالایی برخوردار هستند.

وی اضافه کرد: ارتباط برقرار کردن با مسئولین آموزش عالی در سطح وزارت ناممکن است و این ارتباط هنگام صحبت با منشی و مسئول دفتر قطع می شود.

فیروز آبادی با اشاره به مشکل دیگری که اساتید دانشگاه با آن رو به رو هستند، گفت: دانشگاه اعلام می کند تنها توانایی پذیرش 5 دانشجو در مقطع تحصیلات تکمیلی دارد اما معاون وزیر افزایش ظرفیت دانشگاه ها در دوره های تحصیلات تکمیلی را اعلام می کند و در ابتدای ترم با حجم بالایی از دانشجوی جدیدالورود مواجه می شویم و به ناچار باید امکانات محدود را بین این حجم دانشجو تقسیم کنیم.

وی در خصوص وضعیت معیشتی اساتید افزود: اندکی به حقوق اساتید دانشگاه ها افزوده شده است اما هنوز با استانداردهای بین المللی فاصله داریم به طوریکه همکاران ما در سایر کشورها حقوقی 20 برابر آنچه ما دریافت می کنیم دریافت می کنند.

رئیس انجمن علمی شیمی گفت: با وضعیت موجود بارقه امیدی دیده نمی شود و اگر در گوشه و کنار ایران دانشمندی را می بینی که توانسته است در عرصه بین المللی موفق شود، توانایی او در این زمینه به دلیل علاقه به دانش و مملکتش بوده و حمایتی از سوی مسئولین برای این امر صورت نگرفته است.

وی ادامه داد: حال آنکه اگر این حمایت صورت می گرفت باید حداقل 2 هزار دانشمند در ایران وجود داشت که در سطح بین المللی نیز شناخته شده بودند.

استاد شیمی دانشگاه شیراز گفت: تنها به خاطر عشق به ایران و اینکه معتقدم کشورم استحقاق جایگاه بیشتری در سطح جهان را دارد، در ایران به فعالیت خود ادامه می دهم.