خبرگزاری مهر، گروه بین الملل : لبنان در شرایط حساس و خطرناکی قرار گرفته و آبستن تحولات بی شمار است که باید منتظر ماند و دید که طی روزهای آتی روند تحولات در این کشور به کدام سمت و سو پیش خواهد رفت. اعتراضات و ناآرامی‌ها در بیروت، پایتخت لبنان شب گذشته برای سومین شب متوالی ادامه یافت و معترضان و نیروهای امنیتی با هم درگیر شدند.
روز گذشته بازهم رایزنی‌های الزام آور پارلمانی به تعویق افتاد و به روز پنجشنبه موکول شد تا بر دامنه انتقادات از سعد حریری افزوده شود و ساعات سرنوشت سازی در انتظار لبنان و لبنانی‌ها باشد.
پیر رفول مشاور رئیس جمهور لبنان در امور سیاسی در گفتگویی تلویزیونی اعلام کرد: «سعد حریری خواهان حذف همه است اما ما در کشور دیکتاتوری زندگی نمی‌کنیم و این روند به جایی نمی‌رسد. ما امروز در بوته آزمایش قرار داریم. همبستگی ما کشور را نجات می‌دهد. حریری می‌خواهد که به تنهایی عمل کند و ساز تنهایی می‌زند و احدی را نمی بیند».
از سوی دیگر وئام وهاب رئیس حزب توحید لبنان هم گفت: «سعد حریری نخواهد توانست که دولت تشکیل دهد. طایفه سنی شخصیت‌های توانایی دارد».
راز هشدار السیسی درباره وخامت اوضاع لبنان
«عبدالباری عطوان» تحلیلگر معروف جهان عرب در تحلیلی در رای الیوم آورده است: «تقریبا ۲۴ ساعت قبل از اینکه «سعد الحریری» نخست‌وزیر دولت پیشبرد امور لبنان از «میشل عون» رئیس‌جمهوری درخواست کند به مدت چند روز رایزنی‌های پارلمانی برای معرفی نخست‌وزیر جدید را به تعویق بیندازد، «عبدالفتاح السیسی» رئیس‌جمهوری مصر نسبت به وخیم‌تر شدن اوضاع در لبنان هشدار داد و به احتمال وقوع جنگ داخلی در صورت تداوم اوضاع فعلی در این کشور هشدار داد. او طی سخنانی گفت: «ارتش‌های ملی مسئول برقراری ثبات و امنیت در کشور هستند.» گویی او از ارتش لبنان دعوت می‌کند به خیابان‌ها بروند و حاکمیت کشور را بازپس بگیرند آنگونه که ارتش مصر انجام داد؛ چرا که آن «ارتش ملی غیر حزبی است». زمانی‌که عبدالفتاح السیسی نسبت به تبدیل احتمالی لبنان به «سوریه دیگری» هشدار می‌دهد، نمی‌تواند این هشدار را بدون وجود اطلاعاتی قطعی در نزد خود صادر کند. السیسی، که نزدیک به واشنگتن است، این روزها به ندرت درباره مسائل منطقه عربی یا بین‌المللی سخن می‌گوید.
وی می‌نویسد: سعد حریری درخواست به تعویق افتادن رایزنی‌های پارلمانی را به منظور اجتناب از مشکلات قانون اساسی و ملی جدید توجیه کرد، ولی برخی آگاهان به پشت پرده امور گفته‌اند که حریری تحت فشارهای داخلی و خارجی به این اقدام مبادرت کرده است؛ فشارهای خارجی از سوی ایالات متحده است که خواهان ثبات در لبنان نیست و می‌خواهد این جنبش (اعتراضی) تا خلع سلاح حزب‌الله ادامه یابد، و فشارهای داخلی نیز وجود دارد؛ برای اینکه دو فراکسیون بزرگ مسیحی در لبنان، یعنی «القوات اللبنانیه» به رهبری «سمیر جعجع» و «جریان ملی آزاد» به رهبری «جبران باسیل» تصمیم به عدم مشارکت در معرفی نخست‌وزیر گرفته‌اند. ولی یک منبع نزدیک به جریان آزاد تأکید کرده است که این جریان درصدد بود آرای پارلمانی خود را به رئیس‌جمهور واگذار کند تا او آنگونه که می‌خواهد انجام دهد.
عطوان می‌افزاید: مهم‌ترین معضل سعد حریری این است در پاسخ به درخواست‌های آمریکا و سعودی مبنی بر تشکیل دولتی بدون «حزب‌الله» و مشارکت در آن ناتوان است؛ از این‌رو وی بر دو شرط خود- یعنی تشکیل دولتی «تکنوکرات» متشکل از غیرسیاسیون و غیرحزبی‌ها، و دوم دستیابی به اختیارات کاملاً استثنایی در دولت خود- اصرار می‌کند تا این مشارکت را دور بزند که در کنار آن، می‌توان به اختلافات شخصی و تاریخی‌اش با جبران باسیل و مخالفتش با حضور باسیل در دولت اشاره کرد. موضوعی که کار حریری را پیچیده می‌کند این است که جنبش مردمی با بازگشت وی به قدرت مخالفند موضوعی که کار حریری را پیچیده می‌کند این است که جنبش مردمی با بازگشت وی به قدرت مخالفند؛ چرا که این جنبش، حریری را یکی از بارزترین چهره‌ها در سیستم فساد در کشور و همچنین مسئول مستقیم قرار گرفتن کشور در وضعیت کنونی می‌داند.
وی نوشت: آمریکایی‌ها که نفت سوریه را به دست گرفته‌اند، می‌خواهند از طریق شرکت‌هایشان گاز لبنان را به دست بگیرند و بخش اعظمی از دخایر آن را سلب و آن را به رژیم اشغالگر اسرائیل واگذار کنند برای همین امر، آنها یک لبنان ضعیف می‌خواهند که نخست‌وزیر سُنّی آن، از مهره‌هایی باشد که بر تمامی خواسته‌های آن بی چون و چرا تسلیم شود و به تمامی شروط اسرائیل درباره ترسیم مرزهای دریایی تن دهد.
عطوان تاکید کرد: «دیوید هیل» فرستاده آمریکا، روز پنجشنبه، یعنی در روز آغاز رایزنی‌های پارلمانی، وارد لبنان خواهد شد و او ناگزیر حامل توصیه‌ها و تقسیم نقش‌ها میان مهره‌های آمریکا و احزاب‌شان است که مطابق با مقوله «مایک پمپئو» وزیر خارجه آمریکا و «جفری فیلتمن» سفیر سابق در بیروت است که معتقدند در سایه وجود حزب‌الله و سلاح آن هیچ ثباتی در لبنان نیست.
این تحلیلگر می‌نویسد: منابع لبنانی نزدیک به میشل عون تأکید کرده‌اند که دیگر رایزنی‌ها به تاخیر نمی‌افتد و حریری یا باید آن را بپذیرد و یا اینکه به گزینه‌های دیگری رجوع کند، و شخصیتی دیگری معرفی کند و حمایت کامل همپیمانانش به‌ویژه در فراکسیون مقاومت را کسب کند؛ چرا که کاسه صبر لبریز شده است و بایستی راه برون‌رفتی سریع از این بحران، قبل از آنکه دیر شود، ایجاد کرد. آنچه آمریکایی‌ها و متحدان اسرائیلی‌شان آن را درک نمی‌کنند این است که لبنانِ امروز لبنان سال ۱۹۸۲ و یا لبنان سال ۲۰۰۶ نیست؛ فراکسیون مقاومت از نظر سیاسی و نظامی قوی‌تر از هر زمان دیگری شده است و به مراتب، آنها یعنی آمریکایی‌ها و اسرائیلی‌ها نسبت به گذشته ضعیف‌تر شده‌اند. تنها راه برون‌رفت از هرج و مرج و خلأ سیاسی در لبنان، که می‌تواند این کشور را به بدترین مرحله سوق دهد، «توافق» و «شراکت» و همچنین پایبندی به وحدت ملی و نهادهای دولتی است ولی اگر برخی با تسلیم به دیکته‌های آمریکا، غیر از این موارد را انتخاب کنند پس آنها و همچنین لبنان مهم‌ترین بازندگان هستند».
ساعات سرنوشت ساز در راه است
آنگونه که منابع نزدیک به بیت الوسط یعنی جایی که منزل حریری در آن قرار دارد گفته اند ساعات و دو روز آینده در موضوع نخست وزیری لبنان بسیار حیاتی هستند.
اما به نظر می‌رسد که اوضاع تنها ریشه در داخل لبنان ندارد و به فشارهای خارجی به ویژه آمریکایی‌ها مربوط است. دخالت‌های آمریکا و غرب در امور داخلی لبنان با هدف ایجاد تحول سیاسی به نفع سیاست آمریکا و فتنه انگیزی و قرار دادن مردم لبنان علیه مقاومت لبنان است که اراضی را آزاد کرده و حامی لبنان و منابع طبیعی آن از طمع ورزی های صهیونیستی-آمریکایی و غربی است.
تحولات لبنان روند خطرناکی را طی می‌کند زیرا این کشور را در آستانه درگیری داخلی قرار می‌دهد. باید عاقلان در لبنان در راستای مهار و خاموش کردن فتنه‌ای که آمریکا و تل آویو در حال دمیدن در آن هستند حرکت کنند.
اوضاع کلی لبنان در حال حاضر را می‌تواند اینگونه خلاصه کرد؛
- سیاستمداران حاضر به امتیازدهی و کوتاه آمدن نیستند
- تظاهرات کنندگان از خواسته‌های خود دست نخواهند کشید
- دستگاه‌های امنیتی و سیاسی تحت فشار هستند
-اقتصاد لبنان در آستانه فروپاشی کامل قرار دارد
-زندگی روزمره بسیار سخت شده است
- اوضاع با توجه به درگیری‌ها به ویژه در شمال لبنان و بیروت در آستانه خارج شدن از کنترل قرار دارد.
در این شرایط امید می‌رود که گروههای سیاسی هرچه سریع‌تر روی نامزد خاصی برای تشکیل کابینه‌ای که بتوانند لبنان را نجات دهد، توافق کنند و از کشمکش و وقت کشی دست بردارند. به هر حال لبنان در حال حاضر ساعات سرنوشت سازی را سپری می‌کند؛ یا نخست وزیر جدید تا دو روز آینده معرفی خواهد شد یا اوضاع به خانه اول بازمی گردد.
شکی نیست که اسرائیل در کمین لبنان نشسته و تردیدی هم نیست که آمریکا حامی منافع رژیم صهیونیستی است. بر همگان آشکار است که رژیم صهیونیستی استفاده کننده اصلی از هر بحران داخلی در لبنان است. هدف تل آویو تضعیف مقاومت لبنان و نابودی آن است و گواه آن هم سخنان نتانیاهو نخست وزیر این رژیم است که از ضرورت بهره برداری از فرصت به دست آمده تحولات لبنان سخن گفته است.
به عبارت دیگر رژیم صهیونیستی به دنبال سوق دادن تحرکات برای تحقق منافع خود است. خلع سلاح مقاومت فقط خواست تل آویو است. ارتش سایبری و رسانه‌ای مورد حمایت اسرائیل و شیخ نشینان در راستای شعله ور کردن اوضاع داخلی لبنان حرکت می‌کند.
آنچه در پایان می‌توان گفت این است که اگر روند اوضاع به همین منوال به پیش برود و توافقی رخ ندهد بعید نیست که دولت پیشبرد امور عمر طولانی‌تری داشته باشد.
نظر شما