خبرگزاری مهر، گروه بین الملل -رویا فریدونی: بیش از سه ماه از شیوع ویروس کرونا در چین و سرعت انتشار آن در کشورهای اروپایی و خاورمیانه می‌گذرد. ظهور چنین بحرانی و رشد غیر قابل کنترل آن همه کشورها را به مقابله با این ویروس جدید واداشته است.
علاوه بر نگرانی‌هایی که از بالا رفتن آمار مبتلایان وجود دارد، نگرانی‌ها در زمینه اقتصادی نیز به دلیل رکود بازار جهانی با رشد روز افزون همراه بوده است.
در این میان برخی دولت‌ها و کشورها مانند آمریکا خواستند این موضوع را سیاسی کنند و از آب گل‌آلود ماهی بگیرند.
رئیس جمهوری آمریکا که ادعای ابرقدرت بودن را می‌کند طی هفته‌های گذشته با به کار بردن اصطلاح ویروس چینی سعی کرد چین را مقصر جلوه دهد. اما اکنون با تمام تدابیری که اتخاذ کرده در تعداد مبتلایان به ویروس کرونا از چین سبقت گرفته و بیشترین تعداد ناقل ویروس کرونا را دارد.
در همین رابطه خبرنگار مهر گفتگویی با «محمد بی خان» ستون نویس روزنامه میلاد ترکیه انجام داده که به شرح زیر است.
*ویروس کرونا چه تأثیری بر اقتصاد جهان بخصوص اقتصاد ترکیه به عنوان یک کشور توریست پذیر گذاشته است؟
البته که تأثیر منفی گذاشته است. ترکیه هم مانند سایر کشورها اقدامات و تدابیر لازم را برای مبارزه با ویروس کرونا اتخاذ کرده است. از آنجایی که این بیماری از طریق تماس انسان گسترش می‌یابد سعی بر این است که با محدود کردن روابط اجتماعی و قرنطینه کردن افراد از شیوع این بیماری جلوگیری شود. این اقدامات صورت گرفته در کوتاه مدت مؤثر خواهد بود اما نکته اصلی که وجود دارد این است که اگر بیماری متوقف نشود تدابیر اتخاذ شده ادامه خواهد یافت یا نه؟
به نظر من برای مقابله مؤثر با بیماری به ثبات سیاسی و برای ثبات سیاسی به اقتصاد پایدار نیاز است. اقتصاد پایدارهم به مردم احتیاج دارد که با قرنطینه کردن مردم این امر ممکن نیست.
*کرونا چه تأثیراتی بر بحران‌های جاری بین المللی و به ویژه بحران‌ها و منازعات خاورمیانه خواهد گذاشت؟
از آنجا که آینده مملو از عدم قطعیت است، قضاوت یا تصمیم گیری قطعی درباره آینده دشوار است. با این حال تاریخ نشان داده است که پس هر دانش جدیدی که انسان به آن دست یافته هیچ چیز مانند گذشته پیش نرفته است. بنابراین، در روزهای ابتدایی شیوع ویروس گفتیم که همه گیری بیماری تاریخ را به قبل و بعد از خود تقسیم خواهد کرد. تحولات رخ داده نیز صحت این پیش بینی را تأیید می‌کند.
قبل از بحران ویروس، در سطح بین المللی دو تئوری متناقض وجود داشت. یک طرف ماجرا ملی گرایان (ناسیونالیست‌ها) بودند و در طرف دیگر جهانی گرایان (گلوبالیست‌ها).
به نظر می‌رسد که این بحران باعث تشدید بیشتر این تناقض شود. گلوبالیست‌ها معتقدند کشورها پس از کنترل ویروس کرونا منزوی و تمامیت خواه خواهند شد. تا زمانی که ریشه اصلی درگیری‌ها در خاورمیانه از بین نرفته باشد با کووید -۱۹ هیچ چیز تغییر نخواهد کرد.
*ساختار اقتصاد جهانی در دوران پساکرونا چگونه خواهد شد، آیا امکان دارد این اقتصاد جهانی که اینگونه متزلزل شده دوباره به دوران قبل از کرونا بازگردد؟
بازگشت به شرایط قبل از کرونا کمی دشوار خواهد بود. همانطور که اشاره کردم بعد از هر مسئله جدیدی شرایط جدیدی به وجود می‌آید. نتایج این وضعیت پیش آمده نیز با توجه به تدابیری که کشورها اتخاذ کرده اند متغیر خواهد بود. دوران سختی در انتظار است و کشورهایی که تصمیمات درستی اتخاذ کرده باشند این بحران را با موفقیت پشت سر خواهند گذاشت.
*با ظهور این ویروس برخی کشورها کوشیدند موضوع را سیاسی کنند. به عنوان مثال مقامات آمریکایی از اصطلاح "ویروس چینی" برای ویروس کرونا استفاده کردند. شما این نگرش را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
رئیس جمهوری آمریکا از همان ابتدا ادعا کرد که ویروس کرونا در آزمایشگاه‌های چین ساخته شده است. با این حال، اکثریت قریب به اتفاق کارشناسان از جمله متخصصان میکروبیولوژی در آمریکا این ادعا را رد می‌کنند.
آمریکا که برای چنین بحرانی آمادگی نداشته با مقصر دانستن چین سه استراتژی را دنبال می‌کند: اولاً با مقصر دانستن چین تلاش می‌کند توجه همه را به خود جلب کند. ثانیاً می‌خواهد در این دوره جدید فشار بیشتری به چین وارد کند. ثالثاً با ادعای اینکه چین مسئول این کار است می‌خواهد اعتبار خود را در انتخابات ماه نوامبر حفظ کند.
*روابط میان کشورها را در مقابله با شیوع ویروس کرونا چگونه ارزیابی می‌کنید؟
ویروس هیچ تمایزی میان مرز بین کشورها و اختلافات نژادی و اعتقادی قائل نشد. این بحران فرصتی بود تا فکر کنیم همه در مقابل این تهدید بشری یک خانواده هستیم. اما متأسفانه اینگونه نبود. وقتی به کشورهای عضو اتحادیه اروپا نگاه می‌کنیم، یکی ماسک دیگری را می‌دزدد، دیگری کیت‌های تشخیص و دستگاه تنفسی را می‌دزدد. وحشی گری اروپا به عنوان مهد تمدن و آموزه‌های حقوقی در مقابل این ویروس کوچک قابل تأمل است. متأسفانه روابط کشورهای مسلمان نیز تعریف چندانی ندارد.
درس مهمی که ویروس به ما آموخت این است که یک کشور برای منافع خودش به کشور دیگر نیاز دارد. بنابراین به نفع همه است که کشورها روابط خوبی بر اساس صلح و عدالت داشته باشند.
نظر شما