کوی دانشگاه تهران نه بخاطر اینکه یک خوابگاه دانشجویی است بلکه باشگاهی از جوانان است که می توان صداهایی که از آن بیرون می آید را به عنوان برگه ای از نظریات و فضای ذهنی کلیه جوانانی دانست که در گوشه و کنار مملکت مشغول اند. اما حاضران در این باشگاه فقط نمایندگانی از آن جوانان هستند که روزی به بهانه تحصیل در کلانشهر تهران گرد هم آمده اند و به دلیل حضور در بزرگترین دانشگاه کشور ناچار به سکونت در بزرگترین مجتمع خوابگاهی دانشجویان کشور نیز هستند. سکونت در مجتمع بزرگی که اندازه دغدغه هایش نیز با سایر مجتمع های هم کارکردش متفاوت است.
ساختمان 7 کوی دانشجویان دانشگاه تهران مبدأ قلمی است که قصد دارد به تصویرگری امروز کوی دانشگاه با گذر از برخی گزارش نویسی های تاریخی که می خواهند قدمت این مجتمع دانشجونشین را به رخ بکشند، بپردازد. البته دانشجویان ساکن کوی دانشگاه در ضمن صحبت هایشان با دوری از سیاه نمایی به طرح دغدغه هایی می پردازند که نگاه عمیق تر مسئولین بلند پایه به کوی دانشگاه تهران را می طلبد.
دانشجوی ساکن ساختمان 7 کوی دانشگاه می گوید: بوردهای کوی چند وقتی است که روزنامه ای را به خود ندیده اند. فقط هر روز تعدادی از روزنامه "..." را در نگهبانی می گذارند و عده ای از دانشجویان که زودتر می رسند آنها را برمی دارند. چند ماهی است که حتی یک نشریه دانشجویی نیز در کوی منتشر نشده است و تعداد کامپیوترهایی هم که در سایت تازه تاسیس کوی است کافی نیست تا دانشجویان بتوانند حداقل نسخه الکترونیکی روزنامه ها را ببینند.
وی افزود: سایت کامپیوتر کوی از فروردین ماه راه اندازی شد و با وجود آنکه سالن بزرگی دارد اما فقط 20 دستگاه کامپیوتر در آن وجود دارد که پاسخگوی هزاران دانشجوی پسر ساکن کوی نیست. ساختمان کتابخانه نیز که تازه تاسیس شده است کتاب ندارد و فقط دانشجویان می توانند از قرائت خانه آن استفاده کنند.
محمد باقر خرمشاد معاون وزیر علوم هفته گذشته به مناسبت هفته خوابگاههای دانشجویی از کوی دانشگاه تهران بازدید کرد. گروه اطلاع رسانی این معاونت وزارت علوم گزارش کرده است که خرمشاد قول مساعد در خصوص تجهیز کتابخانه کوی دانشگاه تهران داده است. این مقام مسئول که با درخواست های مکرر دانشجویان مبنی بر افزایش تعداد کامپیوترها و تجهیز اتاق های کوی دانشگاه به اینترنت مواجه بوده است بر ضرورت توجه به این خواسته ها تاکید کرده است.
معاون فرهنگی وزیر علوم در بازدیدی که اخیرا از کوی دانشگاه داشت به دانشجویان قول داد که کلیه اتاق های کوی تا 2 هفته پس از بازدید به یخچال مجهز شوند اما دانشجویان می گویند: با وجود آنکه یک هفته از بازدید وی می گذرد هنوز حرکت جدیدی در راستای تجهیز اتاق ها به یخچال آغاز نشده است و فقط 3 یا 4 ساختمان کوی هستند که یخچال دارند.
به هر حال دانشجویان کوی دانشگاه تهران نسبت به چگونگی بهره گیری از امکانات این مجتمع خوابگاهی نقد دارند. مجموع اظهارات این دانشجویان چنین است : کوی دانشگاه خانه فرهنگ دارد اما اتفاق خاصی که بخواهد برای جمع دانشجویان ساکن کوی موثر باشد در آنجا روی نمی دهد و غالبا یک سری گروه های خاص هستند که آنجا را اختصاصی خود کرده اند.
یکی از این دانشجویان گفت: چند سال پیش جشنواره فرهنگ استان ها در کوی برگزار می شد و دانشجویان از هر استانی ویژگی های استانی شان را با جذابیت های خاص خود به نمایش می گذاشتند و فضایی صمیمی ایجاد می شد. از خارج کوی می توانستند به داخل کوی بیایند تا ضمن اینکه با فرهنگ استانها آشنا می شوند بتوانند ابتکارات دانشجویان را نیز مشاهده کنند. اینها بر روحیه دانشجو تاثیر مطلوب داشت و باعث کم شدن فاصله های فرهنگی و اجتماعی می شد.
دانشجوی دیگری که از استعدادهای درخشان بود اما فرصت اسکان در خوابگاه مختص استعدادهای درخشان را پیدا نکرده بود، گفت: افرادی در خوابگاه استعدادهای درخشان ساکن هستند که در طول 6 ترم فقط 50 واحد گذرانده اند. اینها کجا استعداد درخشان هستند؟ اتاق های خوابگاه استعدادهای درخشان دو نفره است و معمولا به هر کسی که نور چشمی و آشنا باشد در آنجا خوابگاه می دهند.
دانشجوی دیگری گفت: دو سال است که اصلا از غذای کوی استفاده نمی کنم. به نظر می رسد که مسئله غذا هیچ وقت حل نمی شود و البته تعداد دانشجویان نیز زیاد است و پاسخگویی کیفی به آنها یک مدیریت قوی را می طلبد. قضیه غذا موجب چندین اعتراض دانشجویی در سالهای گذشته شده است اما خوب دانشجویان هم دیگر عادت کرده اند.
موش های داخل ساختمان شماره 7 کوی دانشگاه تهران خود حکایتی هستند. ساکن طبقه همکف این خوابگاه گفت: اتاق ما موش دارد. موش ها به داخل اتاق می آیند و پشت کمد مخفی می شوند. کنار اتاق ما یک خرابه مانندی است که به آنجا رسیدگی نمی کنند و علف های آن بلند شده است. موش ها در آنجا زندگی می کنند و هر موقع که بخواهند و البته بیشتر در شبهای زمستانی به داخل اتاق می آیند. توری ها پاره هستند و مورچه های بالدار هم از دیگر میهمانان اتاق ما هستند که پشت شوفاژ لانه گزیده اند.
دانشجویان کوی دانشگاه تهران می گویند: ما زندگی مسالمت آمیزی با گربه ها داریم. چون آنها زباله ها را می خورند و تا حدودی تمیز می کنند. غذاهای مانده را می خورند.
دانشجویان کوی دانشگاه تهران می گویند: اتاق کولر ندارد و اکنون هم که زمان امتحانات می رسد مجبوریم شب را در محوطه به صبح برسانیم و با نور مهتاب درس بخوانیم. وضعیت تهویه در کوی به شکل سالنی است. در ابتدا و انتهای هر طبقه یک کولر قرار می دهند و ساکنان اتاق ها درهای اتاق اتاق را باز می گذارند تا خنکی به داخل اتاق بیاید.
........................................
گزارش : نیما شایان
نظر شما