خبرگزاری مهر، سرویس بین الملل - فاطمه صالحی: سفر خارجی مصطفی الکاظمی نخست وزیر عراق به ایران و قبل از آن سفر محمد جواد ظریف به عراق و دیدار با مقامات این کشور توجه بسیاری از تحلیلگران را به خود جلب کرده است.
الکاظمی که قصد داشت نخستین سفر خارجی خود را با عربستان آغاز کند در سایه کسالت پادشاه این کشور شاهد به تعویق افتادن سفرش به ریاض بود.
به نظر می‌رسد نخست وزیر عراق در جریان سفرهای خود به عربستان و ایران به دنبال دستیابی به یک رابطه هماهنگ و متوازن میان این کشورها است. در همین رابطه با «شیرین هانتر» عضو شورای روابط خارجی آمریکا و استاد دانشگاه جورج تاون گفتگویی انجام شد که مشروح آن در ادامه می‌آید:
*نخست وزیر عراق امروز وارد تهران شد. مقرر بود وی ابتدا به عربستان سفر کند که این سفر به دلیل وضعیت جسمانی پادشاه عربستان به تعویق افتاده است. چرا نخست وزیر عراق این دو کشور را به عنوان مقاصد خارجی خود انتخاب کرده است؟
ایران و عربستان مهمترین همسایگان عراق هستند که با این کشور (عربستان) ارتباط نژادی و (ایران) مذهبی دارد. در چند سال گذشته بغداد سعی کرده است که نوعی موازنه در روابط با ایران و عربستان ایجاد کند.
از طرف دیگر عراق نمی‌خواهد بیش از حد در مواردی نظیر برق به ایران متکی باشد و می‌خواهد گزینه‌های خود را افزایش دهد. همچنین عراق به سرمایه گذاری نیازمند است و عربستان با وجود مشکلات فعلی اقتصادی خود می‌تواند مقداری از این احتیاجات را تأمین کند.
* سفر نخست وزیر عراق متعاقب سفر محمد جواد ظریف به عراق صورت می‌گیرد. به نظر شما مسائلی که دو کشور در خصوص آن متمرکز خواهند شد چه خواهد بود؟
مسائل بسیار زیادی بین ایران و عراق وجود دارد که به احتمال قوی آقای ظریف درباره آنها گفتگو کرده است. در مرحله اول مسئله امنیتی وجود دارد؛ مرزهای ایران از طریق عراق قابل نفوذ هستند چه در جنوب و چه در غرب. افرادی که قصد خرابکاری در ایران دارند می‌توانند از طریق این مرزها وارد ایران شوند.
مسئله نیروهای طرفدار ایران در عراق نیز موضوع حساسی به شمار می‌رود. مسئله بازگشایی مرزها و از سر گرفتن تجارت مرزی در حال حاضر برای ایران مهم است. بسیاری از توافق‌های ایران و عراق اجرایی نشده‌اند. اگر گزارش‌ها در مورد تمایل عراق به میانجیگری بین ایران و عربستان درست باشد شاید صحبت‌هایی در این خصوص نیز مطرح شده باشد.
از آن گذشته با توجه به هزینه‌هایی که ایران در عراق متحمل شده است نمی‌تواند نسبت به تغییر ماهیت روابط بغداد با کشورهایی که با ایران در مقابله هستند بی تفاوت بماند. بنابراین چه بسا آقای ظریف می‌خواست قبل از سفر الکاظمی به ریاض مواضع ایران را در این باره برای ایشان روشن کند.
* خروج نیروهای آمریکایی از عراق که مصوبه پارلمان این کشور است به یکی از مطالبات گروههای مختلف عراقی تبدیل شده است. به نظر شما در گفتگوهای راهبردی میان عراق و آمریکا این موضوع چگونه حل و فصل خواهد شد؟
عراقی‌ها در مورد حضور نیروهای آمریکایی به نوعی تضاد مبتلا هستند. حضور این نیروها امکان اینکه عراق درگیر رقابت‌های بین المللی شود را بیشتر می‌کند. به نظر من در نهایت آمریکا حضور نظامی کمتری در عراق خواهد داشت اما لااقل تا زمانی که نوعی مصالحه بین ایران و آمریکا صورت نگیرد نیروهای خود را کاملاً از عراق خارج نخواهد کرد.
* به طور کلی ارزیابی شما از سیاست خارجی دولت الکاظمی چیست؟
کاظمی هنوز مدت زیادی در سمت خود نبوده است تا بتوان سیاست خارجی او را ارزیابی کرد اما به طور کلی اکثر عراقی‌ها می‌خواهند که کشورشان در درگیری‌های منطقه‌ای گرفتار نشود، با تمام همسایگان رابطه قابل قبولی داشته باشد، از موضع گیری میان ایران و آمریکا خودداری کند، عراق موقعیت خود را در جهان عرب و منطقه باز پس گیرد و از منابع مالی کشورهای عربی برای توسعه عراق استفاده شود.
به طور کلی روند عراق به سوی نیرو گرفتن تمایلات ملی گرایانه بر اساس عراق محوری و اولویت دادن به منافع عراق و همچنین احساسات عربی می‌باشد؛ البته بعضی گروه‌ها با این روند موافق نیستند.
نظر شما