امیرحسین ملکی - رئیس گروه پیش از دبستان و ابتدایی سازمان آموزش و پرورش تهران، در گفتگو با خبرنگار مهر با اعلام این مطلب گفت: آموزش و پرورش سعی کرده است طی سال های اخیر نظام آموزشی خود را بر خواندن و نوشتن متمرکز کند و به ارتقای سطح شنیداری ، انشاء و اساسا خلاقیت و مهارت های کودکان و نوجوانان بپردازد. اما باید بپذیریم که در هر حال تمام این برنامه ها در درازمدت تحقق می یابد و نیازمند یک برنامه ریزی مدون است.
وی افزود: امروز تمام کشورهای پیشرفته نظام درسی خود را بر روی فوق برنامه سوار کرده و از این طریق به موفقیت دست یافته اند. درواقع در نظام های پیشرفته اصل بر برنامه های غیر درسی است اما باز هم نباید فراموش کرد که اجرا کردن چنین مواردی در ایران نگرش و فاکتورهای منحصر به خود را لازم دارد.
رئیس گروه پیش از دبستان و ابتدایی آموزش و پرورش تهران درباره وضعیت کتابخانه های مدارس نیز تصریح کرد: اینکه فرهنگ و سرانه کتابخوانی در مملکت ما دستخوش رکود شده امری انکارناپذیر است اما معتقدم این نقصان تنها متوجه ارگان آموزش و پرورش نیست و اگر بخواهیم سهمی در افزایش این روند داشته باشیم باید از سایر نهادهای فرهنگی نیز کمک بگیریم. نهادهایی چون کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، وزارت ارشاد، سازمان فرهنگی هنری شهرداری و... می توانند سهم عمده ای در این میان داشته باشند.
ملکی خاطرنشان کرد: اما علاوه بر نبود فرهنگ کتابخوانی یک مشکل دیگر مانع رشد کتابخانه ها در مدارس می شود و آن حجم انبوه کتاب های درسی است و این دغدغه که چطور می توان آنها را به موقع به پایان رساند. متاسفانه در دوره ابتدایی چیزی به نام کتابداری به چشم نمی خورد و اگر هم هست مختص دوره بالاتر است. البته ناگفته نماند که پرداختن به این مبحث کمی گستردگی لازم دارد. به عنوان مثال، از یکسو رشد کتابخانه های کلاسی را نمی توان نادیده گرفت و از سویی دیگر سیستم کتابداری ایران فرسنگ ها با فاکتورهای صحیح فاصله دارد و باید بیشتر به آن پرداخته شود.
وی در ادامه با تاکید بر اینکه تقویت سیستم کتابداری و اساسا کتابخانه ها در مدارس نیازمند تخصیص بودجه هنگفتی است گفت: مدیران مدارس در این راستا و در صورت احساس نیاز می توانند برای فعال کردن کتابخانه ها از بخش خصوصی کمک بگیرند که اولیاء کودکان و نوجوانان از جمله این بخش به شمار می روند. اما در عین حال وجود یک کتابخانه در هر مدرسه هم به دلایلی که به آن اشاره کردم امکان پذیرنیست.
امیرحسین ملکی تصریح کرد: تصورمی کنم درحال حاضر یک راهکار می تواند به بهبود وضعیت آموزشی و در پررنگ کردن ادبیات کودک موثر باشد و آن ایجاد تعاملی دوطرفه میان نویسندگان و شاعران و معلمان است. البته آموزش و پرورش این همکاری را از مدت ها پیش آغاز کرده است. به طوری که سال گذشته با کمک مصطفی رحماندوست سعی کردیم کلاس های قصه گویی را برگزار و به نوعی این مسئله را در کودکان و نوجوانان نهادینه کنیم.
نظر شما